ความสัมพันธ์ระหว่างการบรรเลงซอสามสายกับคีตศิลป์ไทย

Main Article Content

สุวรรณี ชูเสน
จตุพร สีม่วง
ยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์

บทคัดย่อ

                      บทความวิจัยเรื่อง “ความสัมพันธ์ระหว่างการบรรเลงซอสามสายกับคีตศิลป์ไทย” ฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งในวัตถุประสงค์ของการทำวิทยานิพนธ์ในระดับปริญญาเอก หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาดุริยางคศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น  โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการบรรเลงซอสามสายกับคีตศิลป์ไทย  ดำเนินการวิจัยโดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ นำเสนอเชิงพรรณนา  ศึกษาจากข้อมูลเชิงเอกสาร ข้อมูลสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ นำข้อมูล
มาวิเคราะห์ สังเคราะห์ตามวัตถุประสงค์งานวิจัย


                      ผลการวิจัย สรุปว่า  ความสัมพันธ์ระหว่างการบรรเลงซอสามสายกับคีตศิลป์ไทย มีความสัมพันธ์กัน  5 มิติ
คือ จังหวะ  ลูกตก ขอบเขตเสียง  ทิศทางทำนอง และการเลียนเสียง  การบรรเลงที่สัมพันธ์กับคีตศิลป์ไทยมากที่สุด คือ การคลอร้อง ซึ่งเป็นรูปแบบการบรรเลงที่จะต้องบรรเลงไปพร้อมกับการขับร้อง โดยบรรเลงใกล้เคียงกับทางขับร้องและบรรเลงไปตามทางร้อง 

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กรมศิลปากร. (2533). 100 ปี พระยาอนุมานราชธน งานนิพนธ์ฉบับสมบูรณ์ ของ ศาสตราจารย์พระยาอนุมานราชธน หมวดศิลปะและการบันเทิง เล่มที่ 1 เรื่องรวมเรื่องศิลปะและการบันเทิง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ครุสภาลาดพร้าว.

กรมศิลปกร. (2545). คำบรรยายดุริยางคศาสตร์ไทย. กรุงเทพมหานคร: กรมศิลปากร.

พิชิต ชัยเสรี. (2559). สังคีตลักษณ์วิเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สงบศึก ธรรมวิหาร. (2545). ดุริยางค์ไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.