การพัฒนาบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น เรื่อง การเสริมสร้างสุขภาพผู้สูงอายุด้วยภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาด้านจิตบำบัด
DOI:
https://doi.org/10.14456/rcmrj.2016.214848คำสำคัญ:
บทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น, การเสริมสร้างสุขภาพผู้สูงอายุ, ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาด้านจิตบำบัดบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและทดสอบประสิทธิผลของบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น เรื่อง การเสริมสร้างสุขภาพผู้สูงอายุด้วยภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาด้านจิตบำบัด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ ผู้สูงอายุเขตเทศบาลตำบลสุเทพ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 297 ครัวเรือน ผู้สูงอายุ จำนวน 12 คน และผู้ดูแลผู้สูงอายุ จำนวน 8 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม การสนทนากลุ่ม การสัมภาษณ์แบบไม่เป็นทางการ และ แบบทดสอบก่อน – หลังการใช้บทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบ Paired t - test และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการศึกษา พบว่า ค่าคะแนนเฉลี่ยการใช้ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาด้านจิตบำบัดของผู้สูงอายุโดยรวมอยู่ในระดับปฏิบัติเป็นประจำ (ค่าเฉลี่ย = 2.35) กลุ่มผู้สูงอายุมีค่าคะแนนในการทำกิจกรรมระหว่างเรียน (E1) และผลของการใช้บทเรียน (E2) เท่ากับ 83.18 / 85.25 กลุ่มผู้ดูแลผู้สูงอายุมีค่าคะแนน เท่ากับ 82.27 / 85.73 โดยการศึกษานี้กำหนดประสิทธิภาพของบทเรียนตามเกณฑ์ร้อยละ 80 / 80 (E1 / E2) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์บทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น พบว่า ค่าคะแนนทดสอบความรู้เฉลี่ยหลังทดลองใช้บทเรียนมีค่าสูงกว่าก่อนทดลองใช้บทเรียนทั้งกลุ่มผู้สูงอายุและกลุ่มผู้ดูแลผู้สูงอายุ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 (P – value = 0.002 และ 0.01 ตามลำดับ)
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ชุติไกร ตันติชัยวนิช. (2551). ความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาอนามัยครอบครัว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2531). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สามเจริญพานิช.
พัทยา นีละภมร. (2550). โครงการฟื้นภูมิปัญญารักษาสุขภาพ. เอกสารอัดสำเนา
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2555). สารสุขผู้สูงวัย. (ระบบออนไลน์). แหล่งที่มา: http://www.thaitgri.org/ (18 กุมภาพันธ์ 2559)
รศรินทร์ เกรย์ และณัฐจีรา ทองเจริญชูพงศ์ .(2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ. วารสารประชากร. 3(2): 45 - 62.
วิชาญ ชูรัตน์ โยธิน แสวงดี และสุพาพร อรุณรักษ์สมบัติ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะเสี่ยงการมีปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุไทย. วารสารประชากร. 3(2): 87 – 109.
วิทธิลักษณ์ จันทร์ธนสมบัติ .(2552). ทัศนะต่อการเป็นผู้สูงอายุที่มีความสุขของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษาสาธารณสุข 40 บางแค. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ. 9(2): 47 - 54.
สถาบันวิจัยสังคม. (ม.ป.ป.). นโยบายของรัฐ และแนวทางการจัดบริการสังคมสำหรับผู้สูงอายุในอนาคต. (ระบบออนไลน์). แหล่งข้อมูล: http://www.sri.cmu.ac.th/~srilocal/research_a/DATA/39_B.html (2 มีนาคม 2559).
สามารถ ใจเตี้ย และดารารัตน์ จำเกิด. (2555). พฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตเมือง. ราชภัฏเพชรบูรณ์สาร. 14(2): 107 -112.
สามารถ ใจเตี้ย สิวลี รัตนปัญญา และสมชาย แสนวงศ์. (2555). ประสิทธิภาพของบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น เรื่อง ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนากับการสร้างเสริมสุขภาพผู้ติดเชื้อและเอดส์ : สมุนไพรและโภชนาการบำบัด. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่. 14 (1): 57 – 64.
Anderson, L.W. (1988). Likert Scales, Education Research Methodology and Measurement : An International Handbook. John, D. Keeves, eds, Victoria: Pergamon.
George, L.K. (2010). Still happ after all theseyears: research frontiers on subjective well-being in later Life. Gerontology: Social Sciences. 65B(3): 229 – 331.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
1. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “Community and Social Development Journal” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Community and Social Development Journal มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และเพื่อให้เผยแพร่บทความได้อย่างเหมาะสมผ่านสื่อสิ่งพิมพ์และอิเล็กทรอนิกส์ ผู้เขียนยังคงถือครองลิขสิทธิ์บทความที่ตีพิมพ์ภายใต้ใบอนุญาต Creative Commons Attribution (CC BY) ซึ่งอนุญาตให้เผยแพร่บทความซ้ำในแหล่งอื่นได้ โดยอ้างอิงต้องอ้งอิงบทความในวารสาร ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตผลิตซ้ำเนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์จากแหล่งอื่น
2. เนื้อหาบทความที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
