การพัฒนาบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น เรื่อง การเสริมสร้างสุขภาพผู้สูงอายุด้วยภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาด้านจิตบำบัด

อาทิตยา ใจเตี้ย

doi:10.14456/rcmrj.2016.214848

Authors

อาทิตยา ใจเตี้ย ศูนย์พัฒนามนุษย์และบุคคลที่มีความพิการ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

DOI:

https://doi.org/10.14456/rcmrj.2016.214848

Keywords:

Science Lesson Plans, Health Promotion in the elderly, Lanna Local wisdom in the psychotherapy

Abstract

The purpose of this study was to develop and efficiency assessment of Folk Science Lesson plans which concerned for Lanna Local wisdom in the psychotherapy. 297 household, 12 elderly persons and 8 caregivers in the area of Suthep sub - district Municipality, Muang Chiangmai District, Chiangmai Province. Data were collected by using questionnaires, group discussion in-depth interview, and questionnaire before and after the Folk Science Lesson plans were Lanna Local wisdom in the psychotherapy had begun. The Folk Science Lesson plans prepared had efficiency of E1 / E2 according to the set criteria of 80/80, Means, Standard deviation, Paired t-test and content analysis were used for data analysis.
The results indicated that the relationship aspect of Lanna Local wisdom in the psychotherapy was on the highest level (= 2.35). The Folk Science Lesson plans Lanna Local wisdom in the psychotherapy of elderly were 83.18 / 85.25 and caregivers 82.27 / 85.73 .The efficiency gain on each lessons were specified at 80.00 / 80.00 percent (E1 / E2). Comparison of Flok Science Lesson the post – learning achievement score was higher than the pre – learning score (P - value = 0.002, and 0.01).

References

ฉลองชัย สุรวัฒนบูรณ์. (2544). การออกแบบระบบการสอน. ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ชุติไกร ตันติชัยวนิช. (2551). ความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาอนามัยครอบครัว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2531). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สามเจริญพานิช.

พัทยา นีละภมร. (2550). โครงการฟื้นภูมิปัญญารักษาสุขภาพ. เอกสารอัดสำเนา
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2555). สารสุขผู้สูงวัย. (ระบบออนไลน์). แหล่งที่มา: http://www.thaitgri.org/ (18 กุมภาพันธ์ 2559)

รศรินทร์ เกรย์ และณัฐจีรา ทองเจริญชูพงศ์ .(2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสุขภาพจิตของผู้สูงอายุ. วารสารประชากร. 3(2): 45 - 62.

วิชาญ ชูรัตน์ โยธิน แสวงดี และสุพาพร อรุณรักษ์สมบัติ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะเสี่ยงการมีปัญหาสุขภาพจิตของผู้สูงอายุไทย. วารสารประชากร. 3(2): 87 – 109.

วิทธิลักษณ์ จันทร์ธนสมบัติ .(2552). ทัศนะต่อการเป็นผู้สูงอายุที่มีความสุขของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษาสาธารณสุข 40 บางแค. วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ. 9(2): 47 - 54.

สถาบันวิจัยสังคม. (ม.ป.ป.). นโยบายของรัฐ และแนวทางการจัดบริการสังคมสำหรับผู้สูงอายุในอนาคต. (ระบบออนไลน์). แหล่งข้อมูล: http://www.sri.cmu.ac.th/~srilocal/research_a/DATA/39_B.html (2 มีนาคม 2559).

สามารถ ใจเตี้ย และดารารัตน์ จำเกิด. (2555). พฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตเมือง. ราชภัฏเพชรบูรณ์สาร. 14(2): 107 -112.

สามารถ ใจเตี้ย สิวลี รัตนปัญญา และสมชาย แสนวงศ์. (2555). ประสิทธิภาพของบทเรียนวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น เรื่อง ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนากับการสร้างเสริมสุขภาพผู้ติดเชื้อและเอดส์ : สมุนไพรและโภชนาการบำบัด. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่. 14 (1): 57 – 64.

Anderson, L.W. (1988). Likert Scales, Education Research Methodology and Measurement : An International Handbook. John, D. Keeves, eds, Victoria: Pergamon.

George, L.K. (2010). Still happ after all theseyears: research frontiers on subjective well-being in later Life. Gerontology: Social Sciences. 65B(3): 229 – 331.