การศึกษาผลการใช้ Digital Book ตามแนวคิดทฤษฎีพหุปัญญา หน่วยการเรียนรู้ทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน วิชาทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ ศึกษาทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน ทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านทักษะการคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม และศึกษาความพึงพอใจของนักเรียน จากการจัดการเรียนรู้ด้วย Digital Book ตามแนวคิดทฤษฎีพหุปัญญา หน่วยการเรียนรู้ทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน วิชาทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 34 คน ซึ่งได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย Digital Book แผนการจัดการเรียนรู้ แบบวัดทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน แบบประเมินทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านทักษะการคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม และแบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ด้วย Digital Book ตามแนวคิดทฤษฎีพหุปัญญา เปรียบเทียบทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐานก่อนกับหลังเรียน ด้วยสถิติ t-test dependent โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัย พบว่า 1) นักเรียนมีทักษะกระบวนการวิทยาศาสตร์ ขั้นพื้นฐานหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) นักเรียนมีทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านทักษะการคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรมจากการจัดการเรียนรู้ด้วย Digital Book ตามแนวคิดทฤษฎีพหุปัญญา ภาพรวมอยู่ในระดับ มาก (\bar{X} = 4.19, S.D. = 0.40) และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ด้วย Digital Book ตามแนวคิดทฤษฎีพหุปัญญา ภาพรวมอยู่ในระดับ มาก (\bar{X} = 4.43, S.D. = 0.47)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
เอกสารอ้างอิง
กฤษมันต์ วัฒนาณรงค์. (2554). นวัตกรรมและเทคโนโลยีเทคนิคศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ชนาธิป พรกุล. (2554). การสอนกระบวนการคิด ทฤษฎีและการนำไปใช้. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ดนุพล สืบสำราญ. (2563). การพัฒนาผู้เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบพหุปัญญา ของนักศึกษาสาขาวิชาวิทยาศาสตร์. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 13(3), 113-124.
ดารินทร์ ได้พร, ชาญเรืองฤทธิ์ จันทร์นอก, แววดาว ดาทอง และดวงสุดา โชคเฉลิมวงค์. (2565). การจัดการเรียนการสอนแบบสืบเสาะหาความรู้โดยใช้แบบจำลองเป็นฐานต่อทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในห้องเรียนวิทยาศาสตร์เสมือนจริง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 16(4), 35-46.
นิยม ทรัพย์ประเสริฐ. (2558). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เรื่อง เซลล์และส่วนประกอบของเซลล์. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎเทพสตรี, บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การพัฒนาหลักสูตรและการสอน. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เบญจมาศ ใจตรง และอภิชา แดงจำรูญ. (2566). การพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง ระบบสุริยะจักรวาล สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 15(2), 70-83.
ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชญาวี ทองกลาง. (2565). การสร้างชุดกิจกรรมการเรียนรู้การเป็นพิธีกรรายวิชาวาทวิทยาในการสื่อสารโดยการประยุกต์ใช้ทฤษฎีการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง เพื่อส่งเสริมทักษะในศตวรรษที่ 21. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2551). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : เฮาส์ ออฟ เคอร์มีสท์.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การพัฒนาทักษะการสร้างสรรค์นวัตกรรม. กรุงเทพฯ : ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมและหลักสูตร.
สุจารี สำอางค์. (2564). การพัฒนาแบบวัดทักษะการสร้างสรรค์นวัตกรรมสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. (สารนิพนธ์การศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาวิจัยและประเมินทางการศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ : พริกหวาน กราฟฟิค.
อมราพร เพ็ชรสุ่ม. (2561). ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวตามแนวคิดพหุปัญญาเพื่อพัฒนาการตระหนักรู้ด้านอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสตรีระนอง จังหวัดระนอง. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, บัณฑิตวิทยาลัย,สาขาวิชาการแนะแนวและการปรึกษาเชิงจิตวิทยา.
อัจฉริยา ตุ้ยดี และศศิฉาย ธนะมัย. (2560). การพัฒนาหนังสือดิจิทัลเชิงสารคดีเรื่อง แผ่นดินไหว สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม มจพ. 8(2), 275-283
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: A Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
Pratuengsook, M. (2022). Science Teacher Professional Development Program through Lesson Study: Case of Thailand Demonstration School. Asia Research Network Journal of Education. 2(1), 48-60.
