วัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่นมีผลต่อความผูกพันของพนักงานชาวไทยในบริษัทข้ามชาติญี่ปุ่น ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

ผู้แต่ง

  • พลอย สุวรรณชมภู คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • อัฏฐมา บุญปาลิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • เกริกฤทธิ์ อัมพะวัติ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

วัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่น, ความผูกพันในองค์กร, อัตราการลาออกจากงาน, การจ้างงานตลอดชีพ, ความทุ่มเทในการทำงานให้องค์กร

บทคัดย่อ

      งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความแตกต่างของลักษณะทางประชากรศาสตร์กับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานชาวไทยในบริษัทข้ามชาติญี่ปุ่นในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล และศึกษาการความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่นกับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานชาวไทยในบริษัทข้ามชาติญี่ปุ่นในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่างคือพนักงานชาวไทยทุกระดับงานในบริษัทข้ามชาติญี่ปุ่น จำนวน 400 คน ผลการวิจัยพบว่าอายุ อายุงาน และสถานภาพการสมรสที่แตกต่างกันของผู้ตอบแบบสอบถามมีผลต่อความผูกพันธ์ต่อองค์กรที่แตกต่างกัน และผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่นกับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานชาวไทยพบว่า วัฒนธรรมองค์กรญี่ปุ่นด้านอัตราการลาออกจากงาน การจ้างงานตลอดชีพ และด้านความทุ่มเทในการทำงานให้บริษัทประสบความสำเร็จมีผลต่อความผูกพันต่อองค์กร

เอกสารอ้างอิง

กรรณิการ์ โพธิ์ลังกา. (2556). "การศึกษาลักษณะส่วนบุคคล วัฒนธรรมองค์กรลักษณะสร้างสรรค์ และสภาพแวดล้อมภายในองค์กร ที่มีผลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของพนักงานระดับปฏิบัติการในย่านธุรกิจอโศก กรุงเทพมหานคร." การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

กรุงเทพธุรกิจ. (2562). ประธานเจโทร กรุงเทพฯ ชี้นักลงทุนญี่ปุ่นยังมั่นใจลงทุนในไทย. เข้าถึงเมื่อ 9 สิงหาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/news /detail/832884

กิติยา อินทรอุดม. (2556). "ความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรเทศบาลเมืองบ้านสวน อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี ", วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและเอกชน มหาวิทยาลัยบูรพา.

กุณฑิกา อะโข. (2557). "ความพึงพอใจต่อการสื่อสารการปฏิบัติงานและความผูกพันต่อองค์กรของพนักงาน บริษัท รถไฟฟ้ากรุงเทพ จำกัด (มหาชน)." วิทยานิพนธ์วารสารศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการสื่อสารองค์กร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

โฆษิต ทิพย์เทียมพงษ์. (2559). วัฒนกรรม (?) การทำงานของคนญี่ปุ่น. เข้าถึงเมื่อ 27 สิงหาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/japan/detail/9590000121106

จีราวัฒน์ คงแก้ว. (2560). สูตรปั้นคน ป้อนองค์กรซามูไร. เข้าถึงเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2560. เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/741071

ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2553). วัฒนธรรมองค์กร คุณค่าที่ซื้อหาไม่ได้แต่สร้างได้. กรุงเทพฯ: Think beyond.

ธนภรณ์ รุ่งวิไลเจริญ. (2560). "ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน บมจ. ธนาคารกรุงไทยรุ่นเจนเนอเรชั่นวายในเขตกาญจนบุรีและเขตราชบุรี ", วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต แผน ก แบบ ก 2 มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธัญญลักษณ์ บรรจงแก้ว. (2548). "ความผูกพันต่อองค์การ : ศึกษาเฉพาะกรณีสำนักงานสรรพากร พื้นที่กรุงเทพมหานคร 7." วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ธิดา สุบรรณภาพ. (2559). "ปัจจัยคุณภาพชีวิตในการทำงาน สมรรถนะในการทำงานที่มีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานธนาคารกรุงไทย สำนักงานเขตราชบุรี." วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต หลักสูตรธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

เนตรนภา ไวทย์เลิศศักดิ์. (2559). ถอดบทเรียนจ้างงานและบริหารทรัพยากรมนุษย์ของญี่ปุ่นยุคสูงวัยระดับสุดยอด = Lessons from Japanese employment and human resource management in the super-aged era. ปทุมธานี: ศูนย์ญี่ปุ่นศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

บัณฑิต โรจน์อารยานนท์. (2547). รู้จักไทย เข้าใจญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ภาษาและวัฒนธรรม สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

บุญพร ศิริรัตนะ. (2554). "ความแตกต่างของการรับรู้วัฒนธรรมองค์กร ความผูกพันธ์และความสุขในองค์กรระหว่างพนักงานชาวไทยในองค์กรธุรกิจไทยและธุรกิจญี่ปุ่น กรณีศึกษาบริษัทตรวจสอบวินค้าสากล (อัสโก้) จำกัด และบริษัทโอมิค จำกัด." วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาประกอบการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ปรารถนา ผกาแก้ว. (2561). "การรับรู้วัฒนธรรมองค์กรกับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานกลุ่มเจนเนอเรชั่นเอ็กซ์ และกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย ระดับปริญญาตรีขึ้นไป ในกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา." วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปัทมา เจริญพรพรหม. (2558). "ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ความผูกพันในงาน และความผูกพันต่อองค์การ : กรณีศึกษาพนักงานกลุ่มบริษัทผู้ผลิตสินค้าบริโภคข้ามชาติแห่งหนึ่ง ในเขตกรุงเทพฯ ", วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ ภาควิชาจิตวิทยา คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

พสินีสุนันท์ ทรัพย์อดิเรก. (2560). "อิทธิพลของการรับรู้วัฒนธรรมองค์กรแบบลำดับขั้น (Hierarchy Culture) ส่งผลต่อความตั้งใจลาออกของพนักงาน กรณีศึกษา ธนาคารกรุงเทพ จำกัด มหาชน." วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พิชญา เชื้อสิงห์โต. (2558). "การศึกษาผู้นำการเปลี่ยนแปลง วัฒนธรรมองค์กร และ บทบาทของผู้นำที่มีผลต่อประสิทธิผลการทำงานของข้าราชการ ในเทศบาลแห่งหนึ่ง ในจังหวัดสมุทรปราการ." การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

พิรงรอง โชติธนสกุล. (2559). "ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในการทางาน และความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัท ไทยเบฟเวอเรจ จำกัด (มหาชน) สำนักงานใหญ่." การค้นคว้าอิสระนี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรวารสารศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการสื่อสารองค์กร คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภูมิพัฒน์ สิทธิบัญชากร. (2560). "ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันต่อองค์การ ความพึงพอใจในงาน และการตั้งใจลาออกโดยมีความสามารถในการเผชิญปัญหา และฟันฝ่าอุปสรรคเป็นตัวแปรกำกับ ", วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภูริวัตร ประเสริฐยา. (2556). "วัฒนธรรมองค์กรที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตในการทำงานของพนักงาน บริษัท โทโตะคุ (ประเทศไทย) จำกัด." วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธธยา.

มนฑกานต์ แพ่งดิษฐ์. (2556). "การสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมระหว่างเจ้านายญี่ปุ่นและพนักงานชาวไทยในบริษัทญี่ปุ่นในประทศไทย กรณีศึกษาบริษัท เจทีเอ (ประเทศไทย) จำกัด." การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

เมธาวี ค้าเจริญ. (2558). "ความสัมพันธ์ระหว่างความสุขในการทํางานกับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานสาขาธนาคารกรุงไทย จํากัด (มหาชน) สํานักงานเขตหนองแขม." วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รังสรรค์ เลิศในสัตย์. (2555). เข้าใจการบริหารแบบญี่ปุ่น หรือพฤติกรรมการทำงานในองค์กรของคนญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ด.

รัตนา ศิริพานิช. (2537). สถิติและการวิจัยการศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศศิธร ยติรัตนกัญญา. (2558). "วัฒนธรรมองค์กรกับสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุน สังกัดสำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์." วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศิริพร วัชชวัลคุ. (2561). ญี่ปุ่นหลากมิติ: หนังสือรวมบทความเนื่องในโอกาสครบรอบ 130 ปี ความสัมพันธ์ทางการทูตไทย-ญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย. (2562). หอการค้าญี่ปุ่น-กรุงเทพฯ ชี้ ภาพรวมเศรษฐกิจไทยยังมีแนวโน้มที่ดี วอนรัฐบาลปรับปรุงระบบศุลกากรและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน. เข้าถึงเมื่อ 27 สิงหาคม 2562. เข้าถึงได้จาก https://www.thaichamber.org/th/news/view/712/

สิริกร สุขสุดไพศาล และกาญณ์ระวี อนันตอัครกุล. (2556). "วัฒนธรรมองค์กรและแรงจูงใจที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของข้าราชการพลเรือนในกรุงเทพมหานคร." 4, 2: 41. ภาษาอังกฤษ

Allen, N. J., and Meyer, J. P. (1990). " The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization." Journal of Occupational Psychology, 63: 1-18.

NAICKER, N. (2008). "ORGANIZATIONAL CULTURE AND EMPLOYEE COMMITMENT." MASTER OF BUSINESS ADMINISTRATION IN THE DEPARTMENT OF BUSINESS STUDIES DURBAN UNIVERSITY OF TECHNOLOGY.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-07-06

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย