การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติขิงเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออฟ
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ขลุ่ยเพียงออของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟ ก่อนเรียนและหลังเรียน 2) เพื่อศึกษาทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออ ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ตามรูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟ ได้ตามเกณฑ์ร้อยละ 80 กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 1 ห้อง จำนวนนักเรียน 25 คน โดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบวัดทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐานหา ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติทดสอบ t-test for Dependent Samples
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน 2) ทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออ ตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ร่วมกับรูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดของคาร์ลออร์ฟ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีผลการเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร. (2560). ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม.
กฤชกร เพชรนอก. (2556) เครื่องดนตรีและวงดนตรีไทย (พิมพ์ครั้งที่ 2). ปทุมธานี : สกายบุ๊ค.
จรัญ กาญจนประดิษฐ์. (2554) การศึกษาพัฒนาการทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออโดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ (Davies’ Instruction Model for Psychomotor Domain) และสอดแทรกคุณธรรมด้านความเพียรของนักศึกษาที่เรียนรายวิชา 864 382. วารสารศิลปกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ณัฐนรี ทาวรรณ์ (2557). การใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์ ในรายวิชาการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์วิทยาลัยเทคโนโลยีโปลิเทคนิคลานนาเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระ. : วิทยาลัยเทคโนโลยี.
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2557) การศึกษางานวิจัยดนตรีศึกษาในประเทศไทยระหว่างปี พ.ศ. 2545 – 2554 . มหาวิทยาลัยมหิดล/นครปฐม. DOI : https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/MU.the.2014.126
มนัสพงษ์ ภูบาลชื่น. (2557). การพัฒนาทักษะการเป่าขลุ่ยเพียงออของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สุพัตรา รักชาติ; สมชาย วรกิจเกษมสกุล และกฤตวรรณ คาสม (2555). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชานาฏศิลป์ ด้วยรูปแบบการสอนแบบทางตรงผสมผสานทักษะปฏิบัติของเดวีส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 . วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการวิจัยและการพัฒนาหลักสูตร คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
