ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเพื่อขับเคลื่อนประเด็นสำคัญของประเทศ

ผู้แต่ง

  • กัลยาณี มิ่งเจริญพร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก
  • กัญจณ์ชญา ชัยวิรัตน์นุกุล มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก
  • สุมาลี สมนึก มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก

คำสำคัญ:

การบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล, ปัจจัยแห่งความสำเร็จ, 7’s แมคคินซีย์

บทคัดย่อ

          งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล และศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเพื่อขับเคลื่อนประเด็นสำคัญของประเทศ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงผสานวิธีวิธี (Mixed Methods Research) ตามแบบแผนการวิจัยแบบคู่ขนาน (Parallel-Databases Design) ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม จำนวน 121 คน และการสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 9 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบแบบที การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคุณ นอกจากนี้ในการวิเคราะห์เชิงคุณภาพผู้วิจัยใช้วิธีวิเคราะห์แบบอุปนัย

          ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ประกอบด้วย เพศ (Sig. = 0.000) อายุ (Sig. = 0.001) สถานภาพของบุคคลากร (Sig. = 0.027) ประเภทของบุคลากร (Sig. = 0.023) และระยะเวลาในการปฏิบัติงาน (Sig. = 0.016) ที่แตกต่างต่างกันส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลแตกต่างกัน ส่วนปัจจัยด้านระดับการศึกษาไม่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (Sig. = 0.061) ปัจจัยสำคัญในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยฯ ให้บรรลุผลสำเร็จภายใต้กรอบแนวคิดการบริหารงานของ 7’s McKinsey ประกอบด้วย ปัจจัยด้านกลยุทธ์ ปัจจัยด้านโครงสร้างองค์กร ปัจจัยด้านระบบ ปัจจัยด้านบุคลากร ปัจจัยด้านทักษะ ปัจจัยด้านรูปแบบการบริหาร และปัจจัยด้านค่านิยมร่วมส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลเพื่อขับเคลื่อนประเด็นสำคัญของประเทศ (R2 = .597 , F= 23.898, Sig. = .000, Durbin-Watson = 1.971)

เอกสารอ้างอิง

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สุรีวิยาสาส์น.

ประชา ตันเสนีย.์ (2550). รูปแบบของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสําเร็จในอาชีพของผู้บริหารระดับสูงของบริษัท (มหาชน) ในกลุ่มอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย, มหาวิทยาลัยรามคําแหง. มหาวิทยาลัยศิลปากร (2553) ทฤษฎีระบบ (System Theory)

มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. (2565). แผนยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เพื่อขับเคลื่อนประเด็นสำคัญของประเทศ พ.ศ.2566 – 2570. ในการประชุมอธิการบดีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล และ สอวช.:

ศาสตร์ศิลป์ ทองแรง. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการบัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธาน

อรุโณทัย สุริยะ และคณะ. (2564). ได้ศึกษาเรื่อง ปัจจัยการบริหารจัดการที่ส่งผลต่อการพัฒนาองค์กรให้มีศักยภาพสูงของสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 4 (สุราษฎร์ธานี). การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี, จังหวัดสุราษฎร์ธานี

อํานาจ วัดจินดา. (2553). Mckinney 7s Framework แนวคิดปัจจัย 7 ประการในการประเมิน องค์กร. สืบค้นเมื่อ มกราคม 25, 2566, สืบค้นจาก http//www.gracczone.org/index/81 inscarch-of-excellence.

Thomas J. Peters และ Robert H. Water, Jr. (1982) แปลจาก In Search of Excellence: Lessons from America’s Best-Run Compaines ดั้นด้นค้นหาความเป็นเลิศ ประสบการณ์จากบริษัทอเมริกันชั้นนำของโลก. โดยวีรชัย ตันติวีระวิทยา (2528) กรุงเทพมหานคร ซีเอ็ดยูเคชั่น

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-05-23

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย