การบริหารจัดการเรียนรู้ด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกในยุคการศึกษา 4.0
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการเรียนรู้, การศึกษา 4.0, การจัดการเรียนรู้เชิงรุกบทคัดย่อ
การบริหารจัดการการเรียนรู้สู่การศึกษายุค 4.0 เป็นการจัดการศึกษาที่จะต้องปรับเปลี่ยนทั้งผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนให้อยู่บนการรู้เท่าทันสื่อ การแสวงหาความรู้ที่รวดเร็วขึ้น และการใช้เทคโนโลยีเพื่อปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต วิธีการทำงาน และโครงสร้างองค์กรซึ่งเปลี่ยนไปจากเดิม
เพื่อพัฒนาผู้เรียนสู่ศตวรรษที่ 21 โดยมีเป้าหมายสูงสุด คือ คุณภาพผู้เรียน การจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) เป็นอีกแนวทางหนึ่งในการจัดการเรียนรู้ที่ช่วยพัฒนาคุณภาพการศึกษาท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงในทุกด้านที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในศตวรรษที่ 21 การศึกษาในยุค Thailand 4.0 ไม่ใช่เป็นเพียงการให้ความรู้กับผู้เรียนเท่านั้น แต่ต้องพัฒนาทักษะที่สำคัญและจำเป็นในการดำเนินชีวิตไปด้วย ในการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะดังกล่าว ครูผู้สอนสามารถนำกลวิธีและกระบวนการเรียนรู้ต่างๆ มาประยุกต์ใช้ในการจัดการเรียนรู้ โดยมีวิธีการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ผู้เรียนมีส่วนร่วม ได้ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง ก่อให้เกิดปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมชั้นเรียนและครูผู้สอน เกิดทักษะ จดจำ และมีพัฒนาการในทางที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้เรียนมีสมมรรถนะที่ดีทั้งร่างกาย อารมณ์ สังคม สติปัญญา และมีทักษะความสามารถที่เหมาะสมในศตวรรษที่ 21 ซึ่งการจัดการเรียนรู้เชิงรุกเป็นกระบวนการเรียนรู้ที่ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง เน้นการมีส่วนร่วมในกิจกรรมระหว่างผู้เรียนและผู้สอน ผู้สอนมีหน้าที่กระตุ้นให้เพื่อเรียนเกิดความตื่นตัวในการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา ผู้เรียนสามารถเลือกทำกิจกรรมการเรียนรู้ตามความสนใจและความต้องการของเอง
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงอุตสาหกรรม. (2559). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย 4.0 ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ: กระทรวง.
ธนัช มหาสินทรัพย์. (2565). การบริหารจัดการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐานสำหรับนักศึกษาครุศาสตร์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 11(2), 12-22.
ธรัช อารีราษฎร์ และวรปภา อารีราษฎร์. (2562). รูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์เชิงนวัตกรรมสำหรับผู้เรียนระดับมัธยมศึกษาตามกรอบแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579 สู่การจัดการศึกษา 4.0. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ประเวศ เวชชะ. (2561). การบริหารหลักสูตร การสอน การวัดและประเมินผลการเรียนรู้.
(พิมพ์ครั้งที่ 4). เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). การศึกษา 4.0. เป็นยิ่งกว่าการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัศมี ศรีนนท์ และคณะ. (2561). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 331-343.
วรวุฒิ เพ็งพันธ์. (2561). การศึกษาไทย 4.0 กับการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก. วารสารศึกษาศาสตร์, 29(3), 1-13.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการ ยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุดคนึง นฤพนธ์จิรกุล. (2563). การเรียนรู้เชิงรุก: ความท้าทายของครูไทยยุคการศึกษา 4.0.
การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 15 และเครือข่ายวิจัยประชาชื่น ครั้งที่ 5 โลกไร้พรมแดน: ทิศทางการศึกษา สุขภาวะ และนวัตกรรม, 1204-1215.
สุพรรณี บุญหนัก. (2564). การศึกษา 4.0 : กระบวนทัศน์การศึกษามุ่งสู่อนาคตประเทศ. วารสาร วิจัยศรีล้านช้าง, 1(1), 41-53.
Besa. D. (2023). Active learning and effective teaching strategies. International Journal of Advanced Natural Sciences and Engineering Researches, 7(4), 136-142.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
