พระพุทธศาสนากับแนวคิดเรื่องสิทธิ
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพระพุทธศาสนากับแนวคิดเรื่องสิทธิ ผลการศึกษาพบว่า พระพุทธศาสนามีแนวคิดเรื่องสิทธิ โดยแนวคิดดังกล่าวปรากฏอยู่ทั้งในส่วนที่เป็นสาระคำอธิบาย เกี่ยวกับธรรมชาติพื้นฐานของมนุษย์ และในส่วนที่เป็นเหตุผลว่าเหตุใดมนุษย์จึงไม่ควรละเมิดผู้อื่น แนวคิดเรื่องสิทธิในพระพุทธศาสนาหากพิจาณาจากกรอบประเภทของสิทธิ จัดเป็นสิทธิธรรมชาติ เพราะว่าเป็นสิทธิที่มีอยู่จริงตามธรรมชาติ
คำสำคัญ: พระพุทธศาสนา แนวคิดเรื่องสิทธิ ธรรมชาติของมนุษย์ การไม่ละเมิด
Abstract
This article aims to study Buddhism and concept of rights. The finding found that Buddhism has concept of rights. For the concept of rights in Buddhism, it appears both in the essential explanation of basic nature of human and the reason why human should not infringe the others. In term of the classification of rights, concept of rights in Buddhism is natural rights, because it really exists in nature.
Keywords: Buddhism, Concept of Rights, Human Nature, Non-infringement
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
ทศพล วิชัยดิษฐ์. (2545). สิทธิธรรมชาติ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต. 3(6).
บุญธรรม พูลทรัพย์. (2533). ศีลธรรมกับสิทธิมนุษยชนในพุทธปรัชญาเถรวาท. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตร-มหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา, จุฬาลงกรณ์-มหาวิทยาลัย.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2543). เรื่องสิทธิและเสรีภาพและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. สารานุกรมรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540. กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.
พงศ์ศิริ ศรีวรรธน. (2546). มโนทัศน์เรื่องสิทธิในพุทธ-ศาสนา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัญฑิต สาขาวิชาปรัชญา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
วรพจน์ วิศรุตพิชญ์. (2538). สิทธิเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
วิสูตร ฟองศิริไพบูลย์. (2544). สิทธิของผู้ป่วย. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2554, จาก E- LIB Electronic Library ห้องสมุดการแพทย์และสุขภาพ E-LIB เว็บไซต์: http://www.elib-online.com/physicians/forensic/forensic_privilege001.html
สมภาร พรมทา. (2542). พุทธศาสนากับปัญหาจริยศาสตร์ โสเภณี ทำแท้ง และการุณยฆาต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมภาร พรมทา. (2542). พุทธปรัชญา มนุษย์ สังคม และปัญหาจริยธรรม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สารานุกรมปรัชญาออนไลน์ฉบับสังเขป. (2554). สิทธิ.สืบค้นเมื่อ 12 กรกฎาคม 2554, จาก สารานุกรมปรัชญาออนไลน์ เว็บไซต์: http://www.philospedia.net/rights.html
หยุด แสงอุทัย. (2523). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Keown, Damien. (1995). Are There “Human Rights” in Buddhism? Retrieved july 3rd 2011, from Urban Dharma Buddhism in America Website:http://www. urbandharma.org/udharma/humanrights.html
Wikipedia. (2008). Natural and legal rights.Retrieved july 5th 2011, from Wikipedia Website: http://en.wikipedia.org/wiki/Natural_and_legal_rights
