วิถีชีวิตและความมั่นคงทางอาหาร
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
นักวิชาการและนักอ่านที่สนใจเรื่องความเป็นไปของมนุษย์ในยุคปัจจุบันคงพอรู้แล้วว่า คนบนโลกจำนวนไม่น้อยกำลังเผชิญปัญหาขาดแคลนอาหาร ในขณะที่หนังสือของอีริค ชลอสเซอร์ และชาร์ล วิสัน (Schlosser, Eric and Wilson, Charles, 2550) ได้ชี้ให้เห็นถึงอันตรายที่ผู้บริโภคอาหารจานด่วน (Fast Food) จากบริษัทฟาสต์ฟู้ดยักษ์ใหญ่ของโลกจะได้รับ เช่น โรคระบบทางเดินอาหาร โรคฟันผุ ฯลฯ และหนังสือของไมเคิล พอลแลน ชี้ให้เห็นว่า อาหารแบบตะวันตกที่แพร่หลายไปทั่วโลกได้นำพาโรคอ้วนไปสู่ผู้ที่นิยมบริโภคและชักชวนให้เรากินพืช หลีกเลี่ยงอาหารแบบตะวันตกและบริโภคอาหารท้องถิ่นของตนเองอย่างที่คนฝรั่งเศส คนญี่ปุ่น คนอินเดีย คนกรีก นิยมกินอาหารท้องถิ่นของตน (พอลแลน, ไมเคิล, 2553)
หรือที่หนังสือของวันทนา ศิวะ (2551) และหนังสือของ เฮเลนา นอร์เบอร์ก-ฮอดจ์ และคณะ (2551) ได้หยิบเอาประเด็นการขยายอิทธิพลทางเศรษฐกิจของบรรษัทข้ามชาติ ที่ทำลายระบบอาหารและวิถีชีวิตของคนพื้นเมืองในประเทศกำลังพัฒนา ที่ผลิตและบริโภคอาหารหลากหลายชนิดตามสภาพภูมิศาสตร์และภูมิอากาศของพื้นที่ ซึ่งมีความหลากหลายทางชีวภาพและทางวัฒนธรรม ให้เปลี่ยนสู่การผลิตและบริโภคอาหารจากพืชและสัตว์เพียงไม่กี่ชนิด ที่บรรษัทข้ามชาติสนับสนุนให้ผลิตขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของบรรษัท
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2540). วัฒนธรรมการบริโภคอาหารของชาวอีสาน: การสืบสานภูมิปัญญาและมรดกจากธรรมชาติ. พิมพ์ครั้งที่ 2. มหาสารคาม: อาศรมวิจัยคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
โดมไกร ปกรณ์. (2548). ขบวนการสิ่งแวดล้อมในสังคมไทยระหว่างพ.ศ. 2525-2535: ศึกษาการเคลื่อนไหวคัดค้านโครงการเขื่อนนํ้าโจนเขื่อนแก่งกรุงและเขื่อนปากมูล. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาประวัติศาสตร์คณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นลินี ตันธุวนิตย์, สุไลพร ชลวิไล, ศิริพร โคตะวินนท์. (2545). ประสบการณ์ต่อสู้ของชาวลุ้มนํ้ามูลกรณีศึกษาเขื่อนปากมูลและเขื่อนราษีไศล. ใน ผาสุก พงษ์ไพจิตรและคณะ. วิถีชีวิตวิธีสู้ขบวนการประชาชนร่วมสมัย. (หน้า 182-240). เชียงใหม่: ตรัสวิน (ซิลค์เวอร์มบุคส์).
นอร์เบอร์ก-ฮอดจ์, เฮเลนาและคณะ. (2551). นําอาหารกลับบ้าน. ไพโรจน์ ภูมิประดิษฐ์ (แปล). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
พอลแลน, ไมเคิล. (2553). แถลงการณ์นักกิน. คณิตสรณ์สัมฤทธิ์เดชขจร (แปล). กรุงเทพฯ: มติชน.
วิยุทธ์ จํารัสพันธุ์และประสิทธิ์ คุณุรัตน์. (2543). ชุมชนกับการจัดการทรัพยากรธรรมชาติในภาคอีสาน. ใน อานันท์ กาญจนพันธุ์ (บรรณาธิการ). พลวัตของชุมชนในการจัดการทรัพยากร: สถานการณ์ในประเทศไทย. (หน้า 217-281). กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ศิวะ, วันทนา. (2551). ปล้นผลิตผล! ปฏิบัติการจี้ยึดเสบียงอาหารโลก. ไพโรจน์ ภูมิประดิษฐ์ (แปล). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
สมศรีชัยวณิชยา. (2548). นโยบายการพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือของรัฐบาลไทยระหว่างพ.ศ. 2494-2519. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาประวัติศาสตร์คณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2548). ทฤษฎีและวิธีวิทยาของการวิจัยวัฒนธรรมการทะลุกรอบและกับดักของความคิดแบบคู่ตรงกันข้าม. กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
Schlosser, Eric and Wilson, Charles. (2550). มหันตภัยฟาสต์ฟู๊ดเขมือบโลก. พูนลาภ อุทยเลิศอรุณและจินดารัตน์ แดงเดช (แปล). กรุงเทพฯ: วีเลิร์น.
