รูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ กิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคม และสิ่งแวดล้อมขององค์กร และความภักดีในตราสินค้า: กรณีศึกษาลูกค้าสปาในจังหวัดภูเก็ต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำความเข้าใจและวางกรอบแนวคิดเกี่ยวกับรูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้บริโภค
ที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ และอิทธิพลของรูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่มีต่อการรับรู้ด้าน
กิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมขององค์กร และยังค้นหาว่า ความภักดีในตราสินค้าของลูกค้า
ในบริบทของธุรกิจสปาได้รับอิทธิพลมาจากการรับรู้ด้านกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมขององค์กร
การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากลูกค้าทั้งชาวไทยและ
ชาวต่างชาติ จำนวน 368 ตัวอย่าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โมเดลสมการโครงสร้างแบบกำลังสองน้อยสุดบางส่วน
ผลการวิจัยพบว่า ผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อตอบสนองความสนใจการเรียนรู้ด้านต่างๆ และผู้บริโภคที่ใช้
สื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อตอบสนองประโยชน์ด้านต่างๆ ส่งผลต่อการรับรู้เกี่ยวกับกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและ
สิ่งแวดล้อมขององค์กร ในขณะที่ผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เพื่อตอบสนองการทำกิจกรรมต่างๆ บนโลกออนไลน์
และผู้บริโภคที่ใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เป็นช่องทางในการแสดงความคิดเห็นบนโลกออนไลน์ ไม่ส่งผลกระทบต่อการรับรู้
ด้านกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมขององค์กร นอกจากนี้ผลการศึกษาพบว่า การรับรู้ของผู้บริโภค
ที่มีต่อกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมขององค์กร มีผลกระทบในเชิงบวกต่อความภักดีในตราสินค้า
ผลการวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับธุรกิจสปาเพื่อทำความเข้าใจปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลต่อการเพิ่มความภักดีของลูกค้า
และกำหนดกลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดและเพิ่มศักยภาพในการพัฒนาอุตสาหกรรมนี้
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
Acedo, F. J. & Jones, M. V. (2007). Speed of internationalization and entrepreneurial cognition: Insights and a comparison between international new ventures, exporters and domestic firms. Journal of World Business, 42(3), 236-252.
Anderson, T. W. & Cunningham, W. H. (1972). The socially conscious consumer. Journal of Marketing Research, 36(3), 23-31.
Andrea, E., Sonja, G. K. & Ralf, T. (2018). Online CSR communication in the hotel industry: Evidence from small hotels. International Journal of Hospitality Management, 68, 94-104.
Beckmann, S. C. (2007). Consumers and corporate social responsibility: Matching the unmatchable. Australasian Marketing Journal, 15(1), 27-36.
Boonyarit, R. & Phetvaroon, K. (2011). Spa service quality: The case of the Andaman tourism cluster (Phuket, Phang Nga and Krabi), Thailand. Journal of Tourism, Hospitality & Culinary Arts, 3(2), 69-79.
Chaney, D. (1996). Lifestyle. London: Routledge.
Chen, T. Y. & He, Q. Y. (2006). Applying decision tree techniques to segmentation bases for e-marketing. Management Science Research, 3(1), 1-25.
Chin, W. W. (2010). How to write up and report PLS analyses. In V. E. Vinzi, W. W. Chin, J. Henseler & H. Wang (Eds.), Handbook of Partial Least Squares. Berlin Heidelberg: Springer-Verlag.
Chin, W. W., Marcolin, B. L. & Newsted, P. R. (2003). A partial least squares latent variable modeling approach for measuring interaction effects: Results from a Monte Carlo simulation study and an electronic-mail emotion/adoption study. Information systems research, 14(2), 189-217.
Coles, T., Fenclova, E. & Dinan, C. (2013). Tourism and corporate social responsibility: a critical review and research agenda. Tour. Manag. Persp, 6, 122-141.
David, P., Kline, S. & Dai, Y. (2005). Corporate social responsibility practices, corporate identity, and purchase intention: A dual process model. Journal of Public Relations Research, 17(3), 291-313.
de Grosbois, D. (2012). Corporate social responsibility reporting by the global hotel industry: commitment, initiatives and performance. Int. J. Hosp. Manage, 31(3), 896-905.
Dick, A. S. & Basu, K. (1994). Customer loyalty: Toward an integrated conceptual framework. Journal of the Academy of Marketing Science, 22(2), 99-113.
Eid, R. (2015). Integrating Muslim customer perceived value, satisfaction, loyalty and retention in the tourism industry: an empirical study. International Journal of Tourism Research, 17(3), 249-260.
Forbes. (2017). Thai Spa Mission to ASEAN. Retrieved November 27, 2017, from https://forbesthailand.com/news-detail.php?did=132
Grewal, D., Monroe, K. B. & Krishnan, R. (1998). The effects of price-comparison advertising on buyers’ perceptions of acquisition value, transaction value, and behavioral intentions. The Journal of Marketing Research, 62(2), 46-59.
Groza, M. D., Pronschinske, M. R. & Walker, M. (2011). Perceived organizational motives and consumer responses to proactive and reactive CSR. Journal of Business Ethics, 102, 639-652.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L. & Black, W. C. (2010). Multivariated Data Analysis (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. & Sarstedt, M. (2014). A primer on partial least squares structural equation modeling (PLS-SEM). USA: SAGE Publications.
Hirankitti, P., Mechinda, P. & Manjing, S. (2009). Marketing strategies of Thai spa operators in Bangkok metropolitan. Paper presented at the The International Conference on Applied Business Research ICABR, Valletta, Malta.
Jenkins, H. (2009). A ‘business opportunity’ model of corporate social responsibility for small- and medium-sized enterprises. Business Ethics: A European Review, 18(1), 21-36.
Jin-Su, K., Chun-Fang, C., Kitipop, H. & Stephen, D. (2015). Corporate social responsibility and sustainability balanced scorecard: The case study of family-owned hotels. International Journal of Hospitality Management, 48, 124-134.
Lacey, R. & Kennett-Hensel, P. A. (2010). Longitudinal effects of corporate social responsibility on customer relationships. Journal of Business Ethics, 97(4), 581-597.
Lam, S. Y., Shankar, V., Erramilli, M. K. & Murthy, B. (2004). Customer value, satisfaction, loyalty, and switching costs: An illustration from a business-to-business service context. Journal of the Academy of Marketing Science, 32(3), 293.
Lee, S. & Heo, C. Y. (2009). Corporate social responsibility and customer satisfaction among US publicly traded hotels and restaurants. Int. J. Hosp. Manage, 28(4), 635-637.
Lin, F. Y. (2003). An analysis of hospitality consumer lifestyles in the United States. Doctor of Philosophy Texas Tech University, Lubbock, TX.
Maignan, I. & Ferrell, O. C. (2001). Corporate citizenship as a marketing instrument-Concepts, evidence and research directions. European Journal of Marketing, 35(3/4), 457-484.
Marin, L., Ruiz, S. & Rubio, A. (2009). The role of identity salience in the effects of corporate social responsibility on consumer behavior. J. Bus. Ethics, 84(1), 65-78.
Mayer, R. N. (1976). The socially conscious consumer another look at the data. Journal of Consumer Research, 3(2), 113-115.
Ministry of Tourism and Sports. (2014). The survey of traveler’s behavior in Thailand in 2014. Retrieved November 27, 2017, from https://www.tourism.go.th/assets/portals/1/files/South%2010%20Profile%20Phuket%202014.pdf [in Thai]
Ministry of Tourism and Sports. (2017). Tourism Statistics 2016. Retrieved November 27, 2017, from https://www.mots.go.th/more_news.php?cid=438&filename=index [in Thai]
Mitchell, A. (1983). The Nine American Lifestyles. NY: Warner.
Murry, J. P., Lastovicka, J. L. & Austin, J. R. (1997). The value of understanding the influence of lifestyle trait motivations on consumption beliefs. In L. Kahle & L. Chiagouris (Eds.), Values, Lifestyles, and Psychographics (pp. 45-68). NJ: Lawrence Erlbaum.
Phongvivat, L. & Pandais, S. (2011). Consumer attitude toward spa in Thailand. Master of Business and Administration, Malardalen University, Sweden.
Rauyruen, P. & Miller, K. E. (2007). Relationship quality as a predictor of B2B customer loyalty. Journal of Business Research, 60(1), 21-31.
Ringle, C. M., Wende, S. & Will, A. (2005). SmartPLS 2.0 (M3) Beta. University of Hamburg, Germany.
Sankrusme, S. (2012). Development strategies on taking Thailand’s helath promotion related tourism business into the global market. International Business Research, 5(11), 83-94.
Sen, S. & Bhattacharya, C. B. (2001). Does doing good always lead to doing better? Consumer reactions to corporate social responsibility. Journal of Marketing Research, 38, 225-243.
Smerecnik, K. R. & Andersen, P. A. (2011). The diffusion of environmental sustainability innovations in North American hotels and ski resorts. J. Sustain. Tour, 19(2), 171-196.
Vlachos, P. A., Tsamakos, A., Vrechopoulos, A. P. & Avramidis, P. K. (2009). Corporate social responsibility: attributions, loyalty, and the mediating role of trust. Journal of the Academy of Marketing Science, 37(2), 170-180.
Vyncke, P. (2002). Lifestye segmentation: From attitudes, interests and opinoins, to values, aesthetics styles, life visions and media preferences. European Journal of Communication, 17(4), 445-463.
Wells, W. & Tigert, D. (1971). Activities, interests, and opinions. Journal of Advertising Research, 11(4), 27-35.
Wood, D. J. (1991). Corporate social performance revisited. Academic of Management Review, 16, 691-718.
Yu, C. S. (2011). Construction and validation of an e-lifestyle instrument. Internet Research, 21(3), 214-235.