การเรียนการสอนแบบเชิงลึก: กรณีตัวอย่างของสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
บทความวิชาการฉบับนี้อธิบายความสำคัญของการเรียนการสอนแบบเชิงลึกสำหรับระบบการศึกษาในประเทศไทย เนื่องมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า วิธีการจัดการเรียนการสอนในประเทศไทยค่อนไปทางเป็นแบบผิวเผิน ซึ่งไม่นำไปสู่การเรียนรู้ตลอดชีวิต เนื่องจากวิธีการเรียนการสอนแบบผิวเผินถูกใช้อย่างแพร่หลายมากกว่า ซึ่งนำไปสู่ปัญหาหลายอย่าง เช่น ไม่สามารถคิดอย่างมีวิจารณญาณ ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์ในห้องเรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ และล้มเหลวในการเป็นผู้เรียนที่ดี ส่งผลให้ทั้งผู้เรียนและผู้สอนไม่มีความกระตือรือล้นในการพัฒนาทางด้านวิชาการและการพัฒนาตนเองในวิชาชีพ บทความวิชาการฉบับนี้จะอธิบายว่าอะไรคือการเรียนแบบเชิงลึกและอะไรคือการเรียนแบบผิวเผินรวมถึงความจำเป็นต้องเปลี่ยนสภาพการเรียนการสอนในปัจจุบันให้เป็นแบบเชิงลึกให้หมด การเรียนการสอนแบบ Work based learning เป็นปรัชญาที่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ใช้เป็นหลักในการจัดการเรียนการสอน นักศึกษาต้องเรียนในห้องเรียนควบคู่ไปกับการฝึกปฏิบัติงานจริง ซึ่งตรงกับวิชาเอกที่นักศึกษาแต่ละคนศึกษาอยู่ นักศึกษาจะได้ลองผิดลองถูกจากการเรียนและการทำงานในสถานที่จริง บทความวิชาการฉบับนี้จะใช้รูปแบบการเรียนการสอนของสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์เป็นตัวอย่างในการอธิบายถึงวิธีการที่ทั้งผู้เรียนและผู้สอนเตรียมการเรียนการสอนอย่างไร ณ ปัจจุบัน ผลกระทบบางอย่างจากการเรียนการสอนแบบ Work based learning จะได้รับการอธิบาย รวมถึงเสนอทางแก้ปัญหาสำหรับฝั่งของผู้สอนซึ่งสามารถดำเนินการได้ทันทีอีกด้วย
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
A Brief History of Chulalongkorn University. (1994). Retrieved January 07, 2014, from http://www.chula.ac.th/cuen/about/history/
Ahmad, N. N., & Sulaiman, M. (2013). Case studies in a passive learning environment: some Malaysian evidence. Accounting Research Journal, 173-196.
Barnes, R. (1995). Successful Study for Degrees. London: Routledge.
Biggs, J. (1999). Teaching for Quality Learning at University: What the student does. Buckingham:Open University Press.
Black, S. (2005). Teaching Students to Think Critically. [Electronic version). The Education Digest,70(6), 42-47.
Cebrian, G., Marcus, M., & Humphris, D. (2013). Organisational learning towards sustainability in
higher education. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 285-306.
Diseth, A., Hovland, A., Larsen, S., Pallesen, S. (2006). Course experience, approach to learning and
academic achievement. Education + Training, 156-169.
Dominowski, R. L. (2002). Teaching Undergraduates. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Dominowski, R. L. (2002). Teaching Undergraduates. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
Laurillard, D. (1993). Rethinking University Teaching: A framework for the effective use of educational technology. New York: Routledge.
Marton, F., Dall'Alba, G., & Beaty, E. (1993). Conceptions of learning. International Journal of Educational Research, 19(3), 277-300.
Ramsden, P. (1992). Learning to Teach in Higher Education. London: Routledge.
Thamraksa, C. (2011). Student-Centered Learning: Demystifying the Myth. A Center for Education Reform in Thailand Website. Retrieved January 18, 2014, from http://sclthailand.org/2011/08/student-centered-learning-demystifying-the-myth/
Walker, M. (2001). Reconstructing Professionalism in University Teaching: Teachers and learners in action. Buckingham: Open University Press.
Warburton, K. (2003). Deep learning and education for sustainability. International Journal of Sustainability in Higher Education , 44-56.
