มองสำนวนภาษาญี่ปุ่นและธรรมเนียมปฏิบัติจากวัฒนธรรมการกินอาหารของคนญี่ปุ่น
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
อาหารญี่ปุ่นพัฒนาขึ้นตามยุคสมัย โดยมีความสอดคล้องกับสภาพภูมิศาสตร์ ฤดูกาล และสังคมของประเทศญี่ปุ่น อาหารญี่ปุ่นยังได้รับอิทธิพลอย่างมากจากพุทธศาสนานิกายเซนที่เน้นความเรียบง่าย แต่สง่างาม ภาษาเข้ามาเชื่อมโยงกับอาหารเนื่องจากเป็นเครื่องมือในการสื่อสาร เช่น การใช้ภาษาในการเรียกชื่อ หรืออธิบายอากัปกิริยาในการกินอาหาร ซึ่งในสังคมญี่ปุ่นนั้นได้กลายเป็นวัฒนธรรมเฉพาะที่บ่งบอกถึงความเป็นญี่ปุ่นที่แตกต่างจากสังคมของชนชาติอื่นๆ ในบทความนี้ได้มีการวิเคราะห์สำนวนต่างๆ ของภาษาญี่ปุ่นจากวัฒนธรรมการกินอาหารของคนญี่ปุ่น โดยยึดหลักการวิเคราะห์สองประการ กล่าวคือ วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของภาษาญี่ปุ่นกับอาหารและวัฒนธรรมการกินตามยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ และวิเคราะห์หลักปรัชญา ความรู้สึกนึกคิดของคนญี่ปุ่นจากวัฒนธรรมการกินในยุคปัจจุบัน โดยได้ชี้ให้เห็นว่า การเข้าใจลักษณะอาหารและการกินของคนญี่ปุ่นนั้น มีความสำคัญในการทำความเข้าใจวัฒนธรรมและความนึกคิดของคนญี่ปุ่น จึงสามารถสรุปได้ว่า การเข้าใจวัฒนธรรมการกินและสำนวนภาษาญี่ปุ่นที่มีความสัมพันธ์กับการกินนี้เป็นปัจจัยที่จำเป็นที่ชาวต่างชาติจะทำความเข้าใจ ความเป็นอยู่ หลักปรัชญา และความรู้สึกนึกคิดของคนญี่ปุ่น เพื่อที่จะสามารถสร้างการสื่อสารและการปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับชาวญี่ปุ่นให้ได้ดียิ่งขึ้น
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
ดับเบิล เครก และมัทสึโมโตะ เซทสึโกะ. (2548) ภาษาญี่ปุ่นในชีวิตจริง ตอน อาหารญี่ปุ่น, แปลโดย กิ่งดาว ไตรยสุนันท์ กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์ภาษาวัฒนธรรม สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
ปรียา อิงคาภิรมย์. (2550). ข้อห้ามมารยาทบนโต๊ะอาหาร. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2556, จาก http://www.preeya.japankiku.com 2556.
ฟรุตะ ยูการิ และฮัตโตริ ยูคิโอะ. (2552). เปิดตํานานอาหารญี่ปุ่น, แปลโดย สุกัญญา จีระนันตสิน และไอลดา ศราทธทัต กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์ภาษาวัฒนธรรม สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
มารุโกะโทะ (ไทยแลนด์), (2554). Japanese Foods: ศิลปกรรมความอร่อยจากดินแดนซากุระ, กรุงเทพฯ : ชยภร พับลิเคชั่น.
วาตานาเบะ ทาดาชิ. (2551). เคล็ดลับและมารยาทในโต๊ะอาหาร, แปลโดย ยุวลักษณ์ ลิขิตธนวัฒน์ มูระเซะ, กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์ภาษาวัฒนธรรม สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
อารียา ไชยทิพย์อาสน์ ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาและวัฒนธรรมญี่ปุ่น. (2555). สัมภาษณ์, 7 พฤศจิกายน 2555.
Okada Syoko. (2009). Macrobiotic Cooking the Basics of Basics. Osaka : Nakashima Koubundo Printing Co.
