การยอมรับการใช้แอปพลิเคชันมือถือของกลุ่มผู้สูงอายุประเภทติดสังคมในประเทศไทย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจในการใช้แอปพลิเคชันมือถือของกลุ่ม ผู้สูงอายุประเภทติดสังคมในประเทศไทย โดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากกลุ่มผู้สูงอายุประเภทติดสังคมในประเทศไทยจำนวน 480 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบไปด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุระหว่าง 60 ถึง 69 ปี ร้อยละ 61.0 โดย กลุ่มตัวอย่าง ร้อยละ 81.9 สถานภาพสมรส และการศึกษาอยู่ในระดับมัธยมศึกษา ร้อยละ 33.8 มีรายได้ระหว่าง 30,001 ถึง 35,000 บาท ร้อยละ 20.2 กลุ่มตัวอย่างอาศัยอยู่กับลูกหรือญาติ ร้อยละ 76.7 โดยสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ 90.4 และเข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมเป็นบางครั้ง ร้อยละ 64.6 สำหรับปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจในการใช้แอปพลิเคชันมือถือของกลุ่มผู้สูงอายุประเภทติดสังคมในประเทศไทยพบว่า มี 4 ปัจจัย คือ 1) ปัจจัยด้านความเคยชิน (P < .001) 2) ปัจจัยต้านแรงจูงใจด้านความบันเทิง (P < .001) 3) ปัจจัยด้านสภาพสิ่งอำนวยความสะดวกในการใช้งาน (p < .001) และ 4) ปัจจัยด้านอิทธิพลของสังคม (p < .001) ส่วนสมการถดถอยเชิงเส้นแบบพหุคูณ ได้แก่
ŷ = .887 + .605𝒳₇ + .233𝒳₅ -.168𝒳₄ + .141𝒳₃ (SEE = 0.408, R² = 0.677, adj. R² = 0.674)
ซึ่งสามารถพยากรณ์ความตั้งใจในการใช้แอปพลิเคชันมือถือของกลุ่มผู้สูงอายุประเภทติดสังคมในประเทศไทยไต้ร้อยละ 67.4