การพัฒนาโมเดลจริยธรรมการตลาดสำหรับ SME ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทยรองรับการเข้าสู่ประชาคม อาเซียน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาโมเดลจริยธรรมการตลาดสำหรับผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและย่อมในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทยเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน งานวิจัยนี้เป็นประเภทการวิจัยเชิงสำรวจและพัฒนา โดยอาศัยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันลำดับที่สอง ผลการวิจัยสรุปได้ว่า รูปแบบจริยธรรมการตลาดที่พัฒนาขึ้นมีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยเรียงลำดับความสำคัญของจริยธรรมการตลาดจากมากไปน้อย ได้แก่ จริยธรรมการตลาดที่มีต่อลูกค้า หน่วยงานราชการ ต่อคู่แข่งขัน พนักงาน สังคม และจริยธรรมของพนักงานที่มีต่อการตลาด ตามลำดับ รวมทั้งสิ้น 34 ตัวบ่งชี้ ซึ่งในแต่ละองค์ประกอบต่างมีความตรงเชิงเสมือน เนื่องจากค่าความน่าเชื่อถือเชิงโครงสร้างผ่านเกณฑ์มากกว่า 0.60 และค่าน้ำหนักองค์ประกอบผ่านเกณฑ์ 0.40
The research was aimed to study a development of marketing ethics model for small and medium enterprises in tourism industry of Thailand for Asean Community model. It was a survey and development research with secondary order confirmatory factor analysis. The research findings indicated that that the marketing ethics model was compatible with the empirical data, as orderly ranked from the most important level of marketing model of ethics to the least one, i.e. marketing ethics towards customers, public sectors, competitors, personnels, society and ethics of personnels towards business, comprising 34 indicators. Each factor had convergent validity because the construct reliability was more than the statistical criteria of 0.60 and the factor loading was more than 0.40.
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
กรมสรรพากร. (2557). เกี่ยวกับธุรกิจ SMEs, กลุ่มบริหารการเสียภาษีธุรกิจขนาดกลางและขนาดเล็ก. สืบค้นเมื่อ14 มกราคม 2557, จาก http://www.rd.go.th/publish/38056.0.html
กระทรวงพาณิชย์. (2557), ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน AEC คืออะไร. กระทรวงพาณิชย์, กรุงเทพฯ. (อัดสําเนา)
กรุงเทพธุรกิจ. (2555, พฤศจิกายน 5), แนะธุรกิจไทยใช้คุณธรรมและจริยธรรมรับมือตลาดอาเซียน. กรุงเทพธุรกิจ.
จินตนา บุญบงการ. (2553). จริยธรรมทางธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: บริษัทด่านสุทธาการพิมพ์ จํากัด.
ณรงค์ ชุมสุพรรณวารี. (2550). ทัศนะที่มีต่อจริยธรรมทางธุรกิจของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญที่มีระดับความเฉลียวฉลาดทางอารมณ์แตกต่างกัน, ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ถนอมศรี ปรารถนาดี. (2549), จริยธรรมทางธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2557, จาก http://gwoffice.lib.ubu.ac.th/report/textbook/textbook.php?code=1701470-5k
ไทยรัฐ. (2557, มิถุนายน 23). กรมการท่องเที่ยวเร่งจัดระเบียบทัวร์ ชง คสช. ลงแส้พวกขี้อ้อ. ไทยรัฐ.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น (LISREL): สถิติวิเคราะห์สําหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ และพฤติกรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. (2556). แผนกลยุทธ์ด้านการท่องเที่ยวของ ASEAN 2011-2015. สํานักเลขาธิการอาเซียน, กรงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย (อัดสําเนา)
สำนักงานทะเบียนนําเที่ยวและมัคคุเทศก์ กรมการท่องเที่ยว (2557). สถิติงานทะเบียนผู้ประกอบธุรกิจนําเที่ยวทั้งหมด สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2557, จาก http://122.155.9.59:8081/stm4/NewReport/report509.jsp
สุภาพรรณ รัตนาภรณ์. (2554). การบัญชีโรงแรมหลักการบัญชีและเทคนิคการควบคุม. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
Arbuckle, J. J. (1995). AMOS user s guide. Chicago: Small Waters Corporation.
Bollen, K. A. (1989). Structure equations with latent variables. New York: John Wiley & Sons.
Brown. M. W. & Cudeek. R. (1993). Alliterative ways of assessing model fit, in testing Structural equation model. New Jersey: Sage Publication.
Buchholtz A. K. (2012). Business society: ethics stakeholder management. (8th ed.). Australia: South Westrn/Cengage Learning.
Cochran, W. G. (2007). Sampling Techniques. New York: John Wiley & Sons.
Cronbach, L. J. (2003). Essential of Psychology Testing. New York: Hanpercollishes.
Esteghamati, A., Zandieh, A., Khalilzadeh, O., Meysamie, A. & Ashraf, H. (2010). Clustering of metabolic syndrome components in a Middle Eastern diabetic and non-diabetic population. Diabetology Metabolic syndrome, 2, 36.
Ferrell, O. C., Fraedrich, J. & Ferrell, L. (2000). Business Ethic: Decision Making and Case. (4th ed.).New York: Mifflin Company.
Frederick, W. C., Post, J. E. & Davis, K. (1992). Business and Society: Cooperate Strategy Public Police Ethic. (7th ed.). New York: McGraw-Hill.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L. & Black, W. C. (1998). Multivariate Data Analysis. (5th ed.).Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Hatcher, L. (1994). A step-by-step approach to using the SAS system for factor analysis and structural equation modeling. Cary, NC: SAS Institute.
Institute for Management Education for Thailand. (2014). Business Ethics. Retrieved January 10, 2014, from http://www.imetthai.com/ethicsall.php
Nash, L. (1990). Good Intentions Aside, A manager's Guide to Resolving Ethical Problem Boston. Harvard Business School Press, p.5.
Rovinelli, R. J. & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal for Educational Research, 2, 49-60.
Shaw, W. H. (2014). Business ethics. (8th ed.). Australia: Wadsworth.
Velasquez, M. G. (2002). Business Ethics: Concept and Case. (5th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Ventureline. (2011). TONE AT THE TOP Definition. Retrieved January 10, 2014, from https://www.ventureline.com/accounting-glossary/T/tone-at-the-top-definition/
Weiss, J. W. (2003). Business Ethics: A Stakeholder and Issue Management Approach. (3rd ed.).Canada: South-Western.
West, S. G., Finch, J. F. & Curan, P. J. (1995). Structural equation model with non-normal variable. Problem and remedies. In Hoyle, R. H. Structural equation modeling: Concept, issue, and application. Thousand Oaks, CA: SAGE.
Translated Thai References
Bunbangkarn, J. (1980). Business Ethics. (12th ed.). Bangkok: Dansutta Printing. [in Thai]
Chumsupanvaree, N. (2010). Attitude Toward Students' Business Ethics of Bachelor Students Department Assumption University at different level of Emotional Intelligence. Research and Statistics in Education Graduate School, Srinakarintharaviroj University. [in Thai]
Krungtep Turakij. (2013, November 5). Suggesting Thai Business Using Morality and Ethics Ready the Action Market. Krungtep Turakij Newspaper. [in Thai]
Ministy of Commerce. (2014). Asean Economic Community AEC is What. Ministry of Commerce, Bangkok. [in Thai]
Office of Taxation. (2014). Concerning Business SME. Group of Tax Performance in Medium and terprise. Retrieved January 14, 2014, from http:/www.rd.go.th/porffish/38056.0 html [in Thai]
Prathanadee, T. (2006). Business Ethics. Retrieved January 10, 2014, from http://gwoffice.lib.lu.ac.th/report/textback/textbook.php?code=1701470-5k- [in Thai]
Rattanaporn, S. (2011). Hotel Accounting Principles and Controlling Techniques. Bangkok: Amarin Printing. [in Thai]
Registry Office of Guiding Travel and Guider, Office of Tourism. (2014). Statistics of Touring Registrar. Retrieved January 10, 2014, from http://122.155.9.59:808;/stm4/NewReport/report509.jsp
Southeast Asia Society. (2014). Tourism Strategy for ASEAN 2011-2015. Asean Secretariate Jakata Indonesia. [in Thai]
Thairath. (2014, June 23). Office of Tourism agents for Tour Regulation Handling for KO SO CHO's Crooked. Thairath Newspaper. [in Thai]
Virutchai, N. (1999). Linear structural Relationship (L1SREL). Statistics for Social and Behavior Science. Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]