กลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืนของร้านค้าปลีกในภาคกลางของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยสำคัญของร้านค้าปลีก 2) ปัจจัยสำคัญของผู้ประกอบการ 3) กลยุทธ์ของร้านค้าปลีก 4) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยสำคัญของร้านค้าปลีกและปัจจัยสำคัญของผู้ประกอบการกับกลยุทธ์ของร้านค้าปลีก และ 5) เพื่อสร้างกลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืนของร้านค้าปลีก กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้ประกอบการ จำนวน 94 ราย และลูกค้า จำนวน 289 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถาม
ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการและลูกค้ามีความคิดเห็น 1) ปัจจัยสำคัญของร้านค้าปลีก ด้าน ความสามารถในการแข่งขัน ความจงรักภักดีของลูกค้า แตกต่างกัน และความรับผิดชอบต่อชุมชน ไม่แตกต่างกัน 2) ปัจจัยสำคัญของผู้ประกอบการ ในด้านการปฏิบัติการและการควบคุม บุคลิกและประสบการณ์ แตกต่างกัน 3) กลยุทธ์ร้านค้าปลีก ด้านสถานที่ แตกต่างกัน และความหลากหลายของสินค้า ราคา การบริการ การจัดโชว์สินค้า และการส่งเสริมการตลาด ไม่แตกต่างกัน 4) ปัจจัยสำคัญของร้านค้าปลีกและปัจจัยสำคัญของผู้ประกอบการ กับ กลยุทธ์ร้านค้าปลีก มีความสัมพันธ์ระดับต่ำ 5) สร้างกลยุทธ์การจัดการอย่างยั่งยืนของร้านค้าปลีก ดังนี้ 1) ส่งเสริมความสามารถในการแข่งขัน 2) สร้างความความผูกพันและความจงรักภักดี 3) ความรับผิดชอบต่อชุมชน 4) พัฒนาผู้ประกอบการ เพื่อการแข่งขัน 5) พัฒนารูปแบบการดำเนินงานร้านค้า
ข้อเสนอแนะ ผู้ประกอบการควรปรับเปลี่ยนรูปแบบการดำเนินการ เพื่อตอบสนองความต้องการและสร้างความจงรักภักดีกับลูกค้า รัฐบาลควรควบคุมการขยายตัวของห้างสมัยใหม่อย่างจริงจัง รวมทั้งให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ หากมีห้างสมัยใหม่เข้ามาในพื้นที่ชุมชน
This research aimed to the opinion of the entrepreneurs and the customers at firstly, study the critical retail factor. Secondly, study the critical entrepreneur factor. Thirdly, study the retail enterprise strategy. Fourthly, study the relationship between the critical retail factors related to critical entrepreneurs factor, and the retail enterprise strategy. Lastly, create retail strategic sustainable management. The participants consisted of 289 customers, 94 entrepreneurs. The data was collected by using questionnaires.
The results revealed, the entrepreneurs and the customers behold that firstly different opinion about the critical retail factor regarding the competitiveness and customer loyalty, and the community responsibility. Secondly, different opinion about the critical entrepreneur factor in operation and control, personality and experience. Thirdly, different opinion about retail strategy concerning location and reviewed the corresponding opinion in a variety of products, price, service, display and promotion. Fourthly, the relationship between the retail critical factors related to retail entrepreneur factor, and the retail enterprise strategy were low. Finally, the creation retail strategic sustainable management included: 1) the strategy of competitiveness 2) the strategy of customer loyalty 3) the strategy of community responsibility 4) the strategy of entrepreneur competitiveness 5) the strategy of retail operation.
This research proposed some recommendations. The entrepreneurs should adjust the operative form for productiveness in order to customer service and customer loyalty. Besides, the government sector should strictly expansion of modern trade. In conclusion, the government sector should let people decide whether the modern trade should be established in the community or not.
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
พีระพงษ์ กิติเวชโภคาวัฒน์. (2551). ภาวการณ์เปลี่ยนแปลงของธุรกิจค้าปลีกประเทศไทย. คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาศรีปทุม
วิไลวรรณ ศรีจันทร์อโนทัย. (2553). การบริหารการค้าปลีก. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2554, จาก www.atc.ac.th/thai/e-learning/MK/วิชาการบริหารการค้าปลีก .pps
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2557). รายงานมูลค่าตลาดรวมค้าปลีกในปี 2557. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2557
จาก www.kasikornresearch.com/th/k-econanalysis/pages/ViewSummary.aspx
สันติธร ภูริภักดี. (2554). กลยุทธ์การตลาดเพื่อการแข่งขันสําหรับธุรกิจค้าปลีก. วารสารนักบริหาร, 31(3), 193-198.
สํานักส่งเสริมการแข่งขันทางการค้า กรมการค้าภายใน. (2556). การขยายตัวของยักษ์ค้าปลีกสมัยใหม่, กระทรวง
พาณิชย์.
สุรชัย จิวเจริญสกุล และเสาวพร เมืองแก้ว. (2548). การพัฒนารูปแบบการสร้างระบบเครือข่ายธุรกิจค้าปลีกรายย่อย ของไทยแบบพึ่งพาตนเอง. สํานักงานการอุดมศึกษากับสํานักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย.
Blaxter, L. (1996). Christina Hughes and Malcolm Tight, 1996, How to research. (3rd ed.). Philadelphia: Open University Press.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. New York: John Wiley and Sons.
Frese, M. (Ed.). (2000). Success and failure of microbusiness owners in Africa: A psychological Approach. West Port: Greenwood Publishing Group.
Kiran, R. & Sharma. A. (2011). Corporate social responsibility: A corporate strategy for new business
opportunities. Journal of International Business Ethics, 4(1), 10-17.
Kotler, P. (1997). Marketing management. (9th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Levy, M. & Weitz, B. (2007). Retailing Management. (6th ed.). New York: McGraw-Hill.
Oxden, J. R. & Oxden, D. T. (2005). Retailing. (1st ed). Houghton Mifflin.
Porter, M. E. (2008). The Five Competitive Forces That Shape Strategy. Harvard Business Review, January 2008, 23-41.
Severt, D. E. (2002). The Customer's Path to Loyalty: A Partial Test of the Relationships of Prior Experience, Justice, and Customer Satisfaction. Dissertation, Virginia Polytechnic Institute and State University.
Westerberg, M. & Wincent, J. (2008). Entrepreneur Characteristics and Management control: Contingency influences on business performance. Journal of Business and Entrepreneurship, 20(1), 37-60.
Translated Thai References
Chiewcharoensakul, S. & Muengkeaw, S. (2505). Thai small grocery Sufficiency Business network system Model Development. The Thailand research fund. [in Thai]
Competition Bureau of Department of internal trade. (2013). Modern Trade expansion. Ministry of commercial. [in Thai]
Kasikorn research center. (2014). Retailing market report 2014. Retrieved November 11, 2014, from www.kasikornresearch.com/th/k-econanalysis/pages/ViewSummary.aspx [in Thai]
Kittivechphokhawat, P. (2008). Retail Business of Change in Thailand. Faculty of Business administration. Sripathum University. [in Thai]
Phuripakdee, S. (2011). Competitive Marketing Strategies for Retailing Business. Exclusive Journal,31(3), 193-198. [in Thai]
Srichan-anothai, W. (2010). Retailing Management. Retrieved June 5, 2011, from www.atc.ac.th/thai/e-learning/MK/Retailing Management.pps [in Thai]