ปัจจัยที่ใช้ในการวางแผนองค์การธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ด้านการเลือกทำเลที่ตั้งหมู่บ้านจัดสรรยุคใหม่

Main Article Content

รุ่งอาทิตย์ บูชาอินทร์
กฤช จรินโท

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยเชิงพื้นที่ที่ใช้ในการวิเคราะห์ทำเลที่ตั้งของหมู่บ้านจัดสรร 2) เพื่อใช้เป็นแนวทางในการวางแผนการเลือกทำเลที่ตั้งหมู่บ้านจัดสรรขององค์การธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งผู้วิจัยทำการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 19 คน ประกอบด้วยผู้บริหารองค์การธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิสารสนเทศ และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมวิเคราะห์เชิงคุณภาพ จากผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยหลักที่ผู้ประกอบการใช้ในการเลือกทำเลเพื่อการพัฒนาโครงการหมู่บ้านจัดสรรมีปัจจัยทั้ง 6 ด้าน เรียงลำดับจากมากที่สุดดังนี้ 1) ด้านการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวก โดยจะพิจารณาจากการเข้าถึงศูนย์การค้า ตลาด โรงเรียน และโรงพยาบาล 2) ด้านการเข้าถึงการเดินทาง จะพิจารณาจากระยะห่างจากถนน 3) ด้านการเข้าถึงแหล่งงาน จะพิจารณาจากการเข้าถึงแหล่งอุตสาหกรรม และแหล่งท่องเที่ยว 4) ด้านภัยพิบัติและอาชญากรรม จะพิจารณาจากการเกิดน้ำท่วมซ้ำซาก และความหนาแน่นของชุมชน 5) แผนพัฒนาเมือง จะพิจารณาจากการใช้ที่ดินตามกฎหมายผังเมือง 6) ด้านปัจจัยทางภูมิศาสตร์ จะพิจารณาจากความสูงต่ำของพื้นที่และทิศทางลม

 

          The article had objectives 1) to study factors used to analyze the spatial location of the housing projects, 2) to use the results of the study as a guideline to plan for the selection of the location of the housing project of real estate organizations. The study was a qualitative research in which the researcher collected the data by using in-depth interview. There were 19 main informants consisting of the executives of the real estate organizations and the experts in Geo-informatics. The collected data were analyzed through the qualitative analysis program. The findings revealed that there were 6 main factors that the entrepreneurs used for selecting the locations. They were 1) the access to the facilities which was determined by whether it was  close to a shopping center, a market ,a school or  a hospital; 2) the access to transportation which was determined by the distance from the roads; 3) the access  to the job source which was determined by whether it was close to industry sources or attraction spots; 4) Disaster and crime which was judged from the flooded area or the density of the community; 5) City Development Plan which was determined by land-use planning laws, and 6) the geographic factor which was determined by the height of the area and the wind direction.

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ตุลา มหาพสุธานนท์. (2554). หลักการจัดการ. กรุงเทพฯ: บริษัท พี เอ็น เค แอนด์ สกายพริ้นติ้งส์ จำกัด.

วิทวัส รุ่งเรืองผล. (2557). การบริหารตลาดธุรกิจอสังหาริมทรัพย์. กรุงเทพฯ: บริษัท เฟิสท์ออฟเซท (1993) จำกัด.

สำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ. (2554). ตำราเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

สิน พันธุ์พินิจ. (2554). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัท วิทยพัฒน์ จำกัด.

สุภางค์ จันทวานิช. (2554). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อนุชา กุลวิสุทธิ์. (2556). ลงทุนที่ดินและการเลือกทำเลอสังหาริมทรัพย์. กรุงเทพฯ: บริษัท เฟิสท์ ออฟเซท (1993) จำกัด.

Frenkel, A., Bendit, E. & Kaplan, S. (2013). Residential location choice of knowledge-workers: The role of amenities, workplace and lifestyle. Cities, 35, 33-41.

Guo, J. Y. & Bhat, C. R. (2007). Operationalizing the concept of neighborhood: Application to residential location choice analysis. JournalofTransportGeography, 15, 31-45.

Hadavandi, E., Ghanbari, A., Mirjani, S. M. & Abbasian, S. (2011). An econometric panel data-based approach for housing price forecasting in Iran. InternationalJournalofHousingMarketsandAnalysis, 4, 70-83.

Ibeas, A., Cordera, R., dell’Olio, L. & Coppola, P. (2013). Modelling the spatial Interactions between workplace and residential location. TransportationResearch,49, 110-122.

Kinicki, A. & Williams, B. K. (2009). Management3/e. The United States: McGraw-Hill International Enterprises, Inc.

Weisbrod, G., Ben-Akiva, M. & Lerman, S. (2007). Tradeoffs in residential location decisions: Transportation versus other factors. TransportationPolicyandDecision-Making, 1, 1-14.

Wu, W., Zhang, W. & Dong, G. (2013). Determinant of residential location choice in a Transitional housing market: Evidence based on micro survey from Beijing. HabitatInternational,39, 6-24.

Yang, L., Zheng, G. & Zhu, X. (2013). Cross-nested logit model for the joint choice of residential location, travel mode, and departure time. HabitatInternational, 38, 157-166.

Translated Thai References

Geo-Informatics and Space Technology Development Agency. (2011). Textbook of Space Technology and Geo-Informatics. Bangkok: Amarin Printing & Publishing. [in Thai]

Janthavanit, S. (2011). Data Analysis in Qualitative Research. Bangkok: Printing of Chulalongkorn University. [in Thai]

Kulwisut, A. (2013). Investment land and selecting a location property. Bangkok: First Offset (1993). [in Thai]

Mahapasuthanon, T. (2011). Management. Bangkok: PNK and Sky Printing. [in Thai]

Phanpinid, S. (2011). Social Science Research Technic. Bangkok: Vitthayaphat. [in Thai]

Rungruengphon, V. (2014). Marketing management in real estate enterprise. Bangkok: First Offset (1993). [in Thai]