MANAGING POLICIES TO SAFEGUARD FOOD AVAILABILITY IN KENYA: A CASE STUDY OF THAILAND’S AGRICULTURAL PRIVATE SECTOR OUTLOOK

บทคัดย่อ

          Kenya, known as Africa’s powerhouse in terms of economic growth and investment is crippled by food insecurity, with over 10 million people suffering from chronic food, attributed to failed food and agriculture policies, through their effectiveness or implementation process to guarantee food availability. The problem is Kenya did not achieve the millennium development goals ended 2015, and with the commencement of the sustainable development goals in 2016 towards Zero hunger in the world, the country needs new ways of managing the issue of food security to yield a better outcome. The objective of this study is to determine ways of managing policies on food availability in Kenya, using a case study of Thailand’s agricultural private sector. The study explores the following question: What are the approaches of managing policies in Kenya to ensure food availability through the counsel of corporate Thailand in the agricultural sector? This qualitative case study is based on Food Security and Nutrition Strategies and Policies framework. The population was drawn from 11 key persons of authority in corporates related to food security and agricultural in the country, chosen through triangulation - combining purposive sampling and snow balling. Data was collected through semi-structured interview process and documented data. Analysis tool used was pre-coding. The findings recommending the use of technology to maximize production and control environmental conditions and linking demographic dynamics to technological advancement in food production and utilization, among others.

          ประเทศเคนยา ที่รู้จักกันว่าเป็นแหล่งพลังที่ช่วยในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการลงทุน แต่มีความไม่มั่นคงทางด้านอาหาร เพราะเหตุที่ประชากรมากกว่า 10 ล้านคนได้รับความทุกข์ยากจากการขาดแคลนอาหารเป็นเวลายาวนาน อันเป็นผลมาจากความล้มเหลวทางด้านการจัดการอาหารและนโยบายการเกษตรที่ขาดประสิทธิภาพ จนทำให้เคนยาไม่สามารถบรรลุเป้าหมายในการพัฒนาได้ และการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้เริ่มต้นใหม่ในปี 2016 เพื่อลดความอดอยากให้เป็นศูนย์ โดยเคนยาต้องหาวิธีการใหม่ที่ให้ผลที่ดีกว่าในการจัดการกับความมั่นคงทางด้านอาหาร การศึกษาในครั้งนี้จึงเป็นการแสวงหาแนวทางเพื่อให้เกิดความมั่นใจว่ามีอาหารอยู่อย่างพอเพียง บนพื้นฐานการใช้กรณีศึกษาของการเกษตรภาคเอกชนของประเทศไทย และใช้คำถามเป็นหลักดังนี้ คือ วิธีการจัดการเพื่อให้มีอาหารอย่างเพียงพอด้วยการปรึกษากับบรรษัทในภาคการเกษตรแห่งประเทศไทยบนพื้นฐานของความมั่นคงทางอาหารและกรอบนโยบายทางด้านสารอาหาร และใช้การคัดเลือกบุคคลสำคัญที่มีอำนาจในบริษัทเอกชน จำนวน 11 คน วิธีการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างใช้แบบเจาะจง และแบบลูกโซ่ การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างรวมทั้งข้อมูลจากเอกสาร เครื่องมือที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้มีการตั้งค่าไว้ล่วงหน้า ผลการศึกษาได้แนวทางในการใช้เทคโนโลยีเพื่อให้ได้ผลิตภาพสูงสุด รวมทั้งควบคุมสภาพสิ่งแวดล้อม และการเชื่อมโยงกับประชากร นำไปสู่ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในการผลิตและการใช้อาหารในการบริโภค