DETERMINANTS OF A HOUSEHOLD’S WILLINGNESS TO PAY FOR A RECYCLING SERVICE: AN EMPIRICAL STUDY IN BANGKOK, THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
As urbanization rapidly increases in Thailand, the amount of solid waste is accelerating. However, less than 20 percent of household solid wastes are being recycled each year. This research aims to encourage recycling behaviours by assessing household preferences toward recycling. Factors influencing household recycling behaviour are derived and evaluated. The results show that approximately 58.50 percent of respondents are willing to pay for recycling, and the average of willingness to pay is about 149 Baht/month. The results indicate that age, income, the level of conservation attitude, and the frequency of grocery shopping affect the probability of a person’s willingness to pay for recycling. These significant factors give significant insight for the policy makers.
การขยายตัวอย่างรวดเร็วของเขตเมืองในประเทศไทยส่งผลให้ปริมาณขยะเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจในช่วงที่ผ่านมา อย่างไรก็ดีไม่เกิน 20% ของขยะเหล่านี้ถูกนำกลับมารีไซเคิลใหม่ในแต่ละปี งานวิจัยนี้จึงจัดทำขึ้นเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการรีไซเคิล และการแยกขยะในครัวเรือน โดยการประมาณค่าความเต็มใจต่อการรีไซเคิลในระดับครัวเรือน ซึ่งปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการรีไซเคิลจะถูกนำมาศึกษาและวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า 58.50% ของกลุ่มตัวอย่างยินดีที่จะจ่ายสำหรับการรีไซเคิล โดยมีมูลค่าความเต็มใจที่จะจ่ายเฉลี่ยประมาณ 149 บาทต่อเดือน นอกจากนี้ผลการวิจัยบ่งบอกว่า อายุ รายได้ ทัศนคติต่อการอนุรักษ์ และความถี่ในการซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคล้วนมีผลต่อความเต็มใจจะจ่ายเพื่อรับบริการรีไซเคิล
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
Assa, M. (2013). Emerging solid waste market in Lilongwe urban, Malawi: Application of dichotomous choice contingent valuation method. Journal of Sustainable Development in Africa, 15(4), 56-65.
Awunyo-Vitor, D., Ishak, S. & Jasaw, G. S. (2013). Urban households’ willingness to pay for improved solid waste disposal services in Kumasi metropolis, Ghana. Urban Studies Research, (2013),1-8.
Boman, M., Huhtala, A., Nilsson, C., Ahlroth, S., Bostedt, G., Mattson, L. & Gong, P. (2003). Applying the contingent valuation method in resource accounting: A bold proposal.Stockholm, Sweden, The National Institute of Economic Research.
Ciriacy-Wantrup, S. V. (1947). Capital returns from soil-conservation practices. American Journal of Agricultural Economics, 29(4), 1181-1196
Environmental Protection Agency. (2014). Municipal solid waste generation, recycling, and disposal in the United States: Facts and figures for 2012. Washington, DC.
Fujita, Y., Fujii, A., Furukawa, S. & Ogawa, T. (2005). Estimation of willingness-to-pay (WTP) for water and sanitation services through contingent valuation method (CVM): A case study in Lquitos city, Peru. Japan Bank for International Cooperation, 10, 59-87.
Ghorbani, M. & Hamraz, S. (2009). A survey on factors affecting on consumer’s potential WTP for organic products in Iran. Trends in Agricultural Economics, 2, 10-16.
Hagos, D., Mekonnen, A. & Gebreegziabher, Z. (2012). Households’ willingness to pay for improved urban waste management in Mekelle city, Ethiopia. Environment for Development, 12(6), 1-25.
Jesdapipat, S. (2012). Willingness to Pay (WTP). Bangkok: Centre for Ecological Economics.Chulalongkorn University.
Kinnaman, T. C. (2009). The economics of municipal solid waste management. Waste Management,29, 2615-2617.
Kinnaman, T. C. (2009). Waste and the economy. Unpublished lecture notes, Bucknell University, Pennsylvania.
Kwak, S. J., Yoo, S. H. & Lee, C. K. (2002). Valuing the Woopo Wetland in Korea: Application of the contingent valuation method. Paper presented at the Second World Congress of Environmental and Resource Economists, California.
Lake, I. R., Bateman, I. J. & Parfitt, J. P. (1995). A quantitative and willingness to pay assessment of a kerbside recycling scheme: A case study of Hethersett, Norfolk.Centre for Social and Economic Research on the Global Environment working paper.
Manning, B. & Ryan, R. (2004). Youth and Citizenship. Canberra, Australia: Australian Government Department of Family and Community Services.
Mavropoulos, A. (2011). Waste management 2030+. Retrieved December 21, 2014, from http://www.iat.unina.it/summerschool/pdf/Mavropoulos.pdf
Menegakia, A. N., Hanleya, N. & Tsagarakisb, K. P. (2007). The social acceptability and valuation of recycled water in Crete: A study of consumers’ and farmers’ attitudes. Ecological Economics,62(1), 7-18.
Mission Australia. (2005). National youth survey 2005: key and emerging issues. New South Wales, Australia.
Pollution Control Department. (2015). Thailand State of Pollution Report 2014. Bangkok, Thailand: Ministry of Natural Resources and Environment.
Solomon, B. D. & Johnson, N. H. (2009). Valuing climate protection through willingness to pay for biomass ethanol. Ecological Economic, 68(7), 2137-2144.
Sriwaranun, Y., Gan, C., Lee, M. & Cohen, D. A. (2015). Consumers’ WTP for organic products in Thailand. International Journal of Social Economics, 42, 480-510.
Tiller, K. H., Jakus, P. M. & Park, W. M. (1997). Household willingness to pay for dropoff recycling. Journal of Agricultural and Resource Economic, 22(2), 310-320.
Venkatachalam, L. (2004). The contingent valuation method: a review. Environ Impact Assess, 24(1), 89-124.
Whittington, D. (1998). Administering contingent valuation surveys in developing countries. World Development, 26(1), 21-30.
World Bank Institute. (2002). Contingent Valuation. Paper Presented at Environmental Economics and Development Policy Course Session 28. Washington, DC.