การพัฒนานวัตกรรมดิจิทัลเพื่อยกระดับการประชาสัมพันธ์และบริการออนไลน์: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การพัฒนาระบบประชาสัมพันธ์และบริการออนไลน์นั้นสามารถเพิ่มประสิทธิภาพด้านบริการของหน่วยงาน นำมาสู่วัตถุประสงค์ของการวิจัยเพื่อศึกษาปัญหาการประชาสัมพันธ์ การให้บริการ และศึกษาแนวทางการพัฒนาการประชาสัมพันธ์และการให้บริการของสำนักงานเทศบาลตำบลกำแพงแสน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยและพัฒนา (Research and Development: R&D) แบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การศึกษาข้อมูลเชิงคุณภาพ ผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึกเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานจำนวน 15 กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ และการสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม เพื่อวิเคราะห์ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาระบบ 2) การออกแบบและพัฒนานวัตกรรมประชาสัมพันธ์ และบริการออนไลน์ เช่น ระบบเว็บไซต์ LINE Official Account และเพจเฟซบุ๊ก พร้อมคู่มือการใช้งาน และ 3) การประเมินผลเชิงปริมาณจากเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในหน่วยงาน และผู้รับบริการ รวมทั้งสิ้น 150 ตัวอย่าง โดยใช้สถิติค่าเฉลี่ยและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า หน่วยงานประสบข้อจำกัดด้านเครื่องมือประชาสัมพันธ์แบบเดิม เช่น เครื่องกระจายเสียงที่ชำรุดหรือไม่ครอบคลุมพื้นที่ และระบบบริการที่จำเป็นต้องมาติดต่อด้วยตนเอง ส่งผลต่อความไม่สะดวกของประชาชน โดยเฉพาะผู้สูงอายุและผู้ที่อยู่นอกพื้นที่ นวัตกรรมที่พัฒนาขึ้นสามารถตอบโจทย์ปัญหาดังกล่าวผ่านระบบออนไลน์ที่ให้บริการตรวจสอบและชำระค่าน้ำประปา การยื่นคำร้องออนไลน์ และการสื่อสารแบบโต้ตอบบนโซเชียลมีเดีย ผลการประเมินคุณภาพของนวัตกรรมโดยรวมอยู่ในระดับ “มาก” (= 4.73, S.D. = 2.39) แสดงให้เห็นว่านวัตกรรมมีศักยภาพในการเสริมสร้างประสิทธิภาพ การสื่อสารและการให้บริการของภาครัฐในระดับท้องถิ่นได้อย่างมีนัยสำคัญ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารออนไลน์เล่มนี้เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวาระการเมืองและสังคม ความคิดเห็นและข้อถกเถียงที่ปรากฏในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน บรรณาธิการวารสารฯ ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับความคิดเห็นของผู้เขียนและไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความคิดเห็นของผู้เขียน
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
ชาย โพธิสิตา. (2564). ศาสตร์และศิลป์การวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2567). การวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS (พิมพ์ครั้งที่ 20). กรุงเทพฯ: เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
พงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต. (2565). นวัตกรรมการจัดการภาครัฐ. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
ไพโรจน์ ภัทรนรากุล. (2563). รัฐบาลดิจิทัลและกรณีศึกษาในอาเซียน. นนทบุรี: รัตนไตร.
ไพโรจน์ ภัทรนรากุล. (2564). ทฤษฎีรัฐประศาสนศาสตร์ร่วมสมัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: รัตนไตร.
วีระยุทธ พรพจน์ธนมาศ. (2566). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมิทธิ์ บุญชุติมา. (2562). การใช้เครื่องมือสื่อสารเพื่อการประชาสัมพันธ์ (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1). นนทบุรี: เอฟแอนดด์เคปริ้นติ้ง.
สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2557). การจัดการนวัตกรรมทั้งองค์การ. กรุงเทพฯ: สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ.
สำนักงานปลัดเทศบาลตำบลกำแพงแสน. (2566). รายงานผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2566. นครปฐม: สำนักงานปลัดเทศบาลตำบลกำแพงแสน.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). การสำรวจการมีการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน พ.ศ.2567 (ไตรมาส 1). กรุงเทพฯ: กองสถิติพยากรณ์.
สำนักเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 250. กรุงเทพฯ: สำนักเลขาธิการวุฒิสภา.
สุนทรีย์ พีระพาณิชย์ และธนพรรณ กุลจันทร์ (2564). การพัฒนาบริการ และช่องทางประชาสัมพันธ์โดยใช้ ไลน์ อ๊อฟฟิเชียล แอ็กเคาต์ สำหรับห้องสมุดคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. อินฟอร์เมชั่น, 28(2), 87-102.
อาภรณ์ คุระเอียด และรวิภา ธรรมโชติ. (2562). การประยุกต์ใช้รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ในการบริการภาครัฐ. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 11(1), 191-208.
ภาษาอังกฤษ
Dwivedi, Y. K., et al., (2020). Impact of COVID-19 Pandemic on Information Management Research and Practice: Transforming Education, Work and Life. International Journal of Information Management, 2020(55), 1-20.
Groenroos, C., (2007). Service Management and Marketing (3rded). New Jersey: John Wiley & Sons.
Grunig, E.J., (1984). Managing Public Relations. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Gustova, D., (2017). The Impact of e-Government Strategy on Economic Growth and Social Development. Retrieved September 25, 2024, from https:/repositorio.iscte-iul.pt/bitstream/10071/15809/1/daria gustova_diss_mestrado.pdf.
Heeks, R., (2006). Implementing and Managing eGovernment an International Text. London: SAGE.
Krippendorff, K. (2019). Content analysis: An introduction to its methodology (4th ed.). Thousand Oaks: SAGE.
Siregar, et al., (2024). Digital Revolution in Public Communication Management: A Review of Opportunities and Challenges for Maluku Regional Police Public Relations in the Digital Era. Jurnal Sosial Humaniora, 1(3), 244-255.
Suhanyi, L., Gavura, S., and Suhanyiova, A., (2024). E-Government and the Sustainable Public Administration: Digital Interaction with Public Authorities in the Regions of the EU. Transformations in Business & Economics, 23(1), 106-126.
Trung, P.N., (2024). Providing Public Services in the Context of Digital Transformation from the Theory of the Citizen-Centered Local Governance Model. International Journal of Multidisciplinary Research and Growth Evaluation, 3(5), 19-26.
Tutar, H., & Uzun, I., (2024). E-Municipality and Public Relations in Digitalized Cities: An Interpretive Content Analysis on TR42 Region Municipalities. Yeni Medya, 2024(16), 19-37.
United Nations., (2020). E-Government Survey 2020: Digital Government in the Decade of Action for Sustainable Development. New York: United Nations.
