The Development of Physics Problem-Solving Ability for Mathayomsuksa 5 Students by Using Numbered Head Together technique (NHT) with Deductive Learning Method Coordinate

Main Article Content

Aekkanit Mongkhonserm
Montree Wongsaphan

Abstract

     การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียน มีจุดประสงค์เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้เทคนิคร่วมกันคิดร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยให้ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็มกลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/9 จำนวน 36 คน โรงเรียนสารคามพิทยาคม อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคร่วมกันคิดร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัย จำนวน 9 แผนการเรียนรู้ ใช้เวลา 13 ชั่งโมง 2) แบบวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ เป็นแบบอัตนัยจำนวน 3 ฉบับ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ และ 4) แบบสัมภาษณ์นักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
     ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนที่มีความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ที่อยู่ในระดับดี มีจำนวน 6 คน คิดเป็นร้อยละ 16.67 ระดับปานกลาง มีจำนวน 29 คน คิดเป็นร้อยละ 80.56 และระดับพอใช้ มีจำนวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 2.78 เมื่อพิจารณาในแต่ละวงจรปฏิบัติ พบว่า วงจรปฏิบัติการที่ 1 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 16 คน คิดเป็นร้อยละ 44.44 วงจรปฏิบัติการที่ 2 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 30 คน คิดเป็นร้อยละ 83.33 วงจรปฏิบัติการที่ 3 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 35 คน คิดเป็นร้อยละ 97.22 นักเรียนเกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น เข้าใจแนวทางการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์และสามารถเชื่อมโยงแนวคิดทางฟิสิกส์กับสถานการณ์จริงได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

Article Details

How to Cite
Mongkhonserm, A., & Wongsaphan, M. (2025). The Development of Physics Problem-Solving Ability for Mathayomsuksa 5 Students by Using Numbered Head Together technique (NHT) with Deductive Learning Method Coordinate. Rajabhat Maha Sarakham University Journal, 19(3), 537–551. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/284121
Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจํากัด.

เกริก ศักดิ์สุภาพ. (2562). การแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(2), 7-21.

จรรยา ดาสา. (2553). เทคนิคการจัดการเรียนรู้สำหรับการแก้โจทย์ปัญหาเคมีคํานวณ. นิตยสารสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 38(167), 44-48.

ชาตรี เกิดธรรม. (2547). เทคนิคการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.

ชัยธวัช อ้อมแก้ว, & มนตรี วงษ์สะพาน. (2024). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง โมเมนตัมและการชนโดยการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีเมตาคอกนิชัน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 16(1), 227-242.

เตชทัต เรืองธรรม. (2559). SHW การเขียนทางวิทยาศาสตร์. นิตยสาร สสวท., 45(203), 7-13.

รัตนพร บูรณะพล, & กัญญา รัตน์โคจร. (2021). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์โดยใช้ กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับกลวิธี STAR ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15(1), 123-136.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ประดิษฐ์ เหล่าเนตร์. (2542). เทคนิคการสอนและการทำโครงงานวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : เซ็นเตอร์ ดิสคัฟเวอรี่.

ทิศนา แขมณี. (2552). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หลากหลาย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พันธ์ ทองชุมนุม. (2547). การสอนวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ โอเดียนสโตร์.

วีนัส ชาลี, & ชนินันท์ พฤกษ์ประมูล. (2020). ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ เรื่อง กฎการเคลื่อนที่ของนิวตันตามกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาของโพลยาของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 35(3).

วุฒิชัย จารุตัน, & อุฤทธิ์ เจริญอินทร์. (2021). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ เรื่อง โมเมนตัมและการชนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้กลวิธีแก้โจทย์ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44(1), 50-64

วีรดา ลิมปิสวัสดิ์, เชษฐ์ ศิริสวัสดิ์, & ธนาวุฒิ ลาตวงษ์. (2022). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้รูปแบบการสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น (7E) ร่วมกับเทคนิคการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 20(1), 503-524.

Constant, F. W. (1967). Fundamental Principle of Physics. Massachusetts: Addison Wesley Publishing Company.

Kemmis, S., & McTaggart, R. (1988). The Action Research Planner (3rd ed.). Victoria: Deakin University.

Redish, E. F. (1994). Implication of Cognitive Studies for Teaching Physics. American Journal of Physics, 62(9), 796-803. https://doi.org/10.1119/1.17461