The Development of Physics Problem-Solving Ability for Mathayomsuksa 5 Students by Using Numbered Head Together technique (NHT) with Deductive Learning Method Coordinate
Main Article Content
Abstract
การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียน มีจุดประสงค์เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้เทคนิคร่วมกันคิดร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยให้ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็มกลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/9 จำนวน 36 คน โรงเรียนสารคามพิทยาคม อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคร่วมกันคิดร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัย จำนวน 9 แผนการเรียนรู้ ใช้เวลา 13 ชั่งโมง 2) แบบวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ เป็นแบบอัตนัยจำนวน 3 ฉบับ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ และ 4) แบบสัมภาษณ์นักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนที่มีความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ที่อยู่ในระดับดี มีจำนวน 6 คน คิดเป็นร้อยละ 16.67 ระดับปานกลาง มีจำนวน 29 คน คิดเป็นร้อยละ 80.56 และระดับพอใช้ มีจำนวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 2.78 เมื่อพิจารณาในแต่ละวงจรปฏิบัติ พบว่า วงจรปฏิบัติการที่ 1 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 16 คน คิดเป็นร้อยละ 44.44 วงจรปฏิบัติการที่ 2 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 30 คน คิดเป็นร้อยละ 83.33 วงจรปฏิบัติการที่ 3 มีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 จำนวน 35 คน คิดเป็นร้อยละ 97.22 นักเรียนเกิดการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น เข้าใจแนวทางการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์และสามารถเชื่อมโยงแนวคิดทางฟิสิกส์กับสถานการณ์จริงได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจํากัด.
เกริก ศักดิ์สุภาพ. (2562). การแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(2), 7-21.
จรรยา ดาสา. (2553). เทคนิคการจัดการเรียนรู้สำหรับการแก้โจทย์ปัญหาเคมีคํานวณ. นิตยสารสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 38(167), 44-48.
ชาตรี เกิดธรรม. (2547). เทคนิคการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ชัยธวัช อ้อมแก้ว, & มนตรี วงษ์สะพาน. (2024). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง โมเมนตัมและการชนโดยการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีเมตาคอกนิชัน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 16(1), 227-242.
เตชทัต เรืองธรรม. (2559). SHW การเขียนทางวิทยาศาสตร์. นิตยสาร สสวท., 45(203), 7-13.
รัตนพร บูรณะพล, & กัญญา รัตน์โคจร. (2021). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์โดยใช้ กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับกลวิธี STAR ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15(1), 123-136.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ประดิษฐ์ เหล่าเนตร์. (2542). เทคนิคการสอนและการทำโครงงานวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : เซ็นเตอร์ ดิสคัฟเวอรี่.
ทิศนา แขมณี. (2552). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หลากหลาย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พันธ์ ทองชุมนุม. (2547). การสอนวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ โอเดียนสโตร์.
วีนัส ชาลี, & ชนินันท์ พฤกษ์ประมูล. (2020). ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ เรื่อง กฎการเคลื่อนที่ของนิวตันตามกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาของโพลยาของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 35(3).
วุฒิชัย จารุตัน, & อุฤทธิ์ เจริญอินทร์. (2021). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ เรื่อง โมเมนตัมและการชนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้กลวิธีแก้โจทย์ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44(1), 50-64
วีรดา ลิมปิสวัสดิ์, เชษฐ์ ศิริสวัสดิ์, & ธนาวุฒิ ลาตวงษ์. (2022). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้รูปแบบการสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น (7E) ร่วมกับเทคนิคการแก้โจทย์ปัญหาทางฟิสิกส์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 20(1), 503-524.
Constant, F. W. (1967). Fundamental Principle of Physics. Massachusetts: Addison Wesley Publishing Company.
Kemmis, S., & McTaggart, R. (1988). The Action Research Planner (3rd ed.). Victoria: Deakin University.
Redish, E. F. (1994). Implication of Cognitive Studies for Teaching Physics. American Journal of Physics, 62(9), 796-803. https://doi.org/10.1119/1.17461