The Cultural Transformation of Thai Private Universities in the Digital Disruption Era: Perspective from Faculty A, A University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In the midst of technological changes and the impact of digital technology on various industries and sectors, including education, organizational culture plays a crucial role in shaping the identity of an institution, the behavior of its employees, fostering collaboration, and driving organizational success. This academic article explores the Cultural Transformation of Thai Private Universities in the Digital Disruption Era: Perspective from Faculty A, a University, the objective was to analyze the organizational culture of Thai private universities as a case study and the changes in this culture aimed at enhancing competitiveness. It was found that the organizational culture of the Thai private university in perception has characteristics influenced by a family-oriented perception or clan organizational culture, emphasizing flexibility in work, and creating a collaborative atmosphere similar to a family environment. Faculty members and staff assist each other, emphasizing the importance of employee involvement and teamwork. The organization focuses on human resource development. The desired organizational culture of this university example tends to be more mission-specific or ad hoc organizational culture, with a higher degree of flexibility, risk-taking, and innovation. It promotes creativity and the creation of new opportunities, as well as rewarding individuals who initiate creativity. Employees have a significant degree of autonomy in decision-making and are willing to take action. However, the family and market-oriented cultures still remain important components of this university's culture. In conclusion, the digital era has brought about changes in the organizational culture of Thai private universities, with a shift towards more flexible, innovative, and mission-specific cultures. Nevertheless, elements of family and market-oriented cultures continue to play a significant role in the university.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2566). จำนวนมหาวิทยาลัยเอกชนไทย. สืบค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2566, จาก info.mhesi.go.th/homestat_academy2.php.
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). แนวทางและหลักเกณฑ์การเปิดสถานที่ทำการของสถาบันอุดมศึกษา. สืบค้น 4 มกราคม 2565 จาก https://www.mhesi.go.th/index.php/pr-executive-news/4476-2021-09-22-08-34-55.html.
กรุงเทพธุรกิจออนไลน์. (2563). New Normal คืออะไร?เมื่อโควิด-19 ผลักเราสู่ชีวิตปกติวิถีใหม่สืบค้น 19 มกราคม 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/882508.
ณิชา พิทยาพงศกร. (2020). New Normal ของการศึกษาไทยคืออะไร เมื่อการเรียนทางไกลไม่ใช่คำตอบ.สืบค้น 19 มกราคม 2565, จาก https://tdri.or.th/2020/ 05/desirable-new-normal-for-thailand-education/.
ธนชาติ นุ่มนนท์. (2563). โควิด-19 ตัวเร่งมหาวิทยาลัยปรับตัวสู่โลกออนไลน์. สืบค้น 19 มกราคม 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/881977.
นิตยา ภัสสรศิริ และ อรวรรณ ภัสสรศิริ. (2556). วัฒนธรรมองค์การของมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรมมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 3(1), 1-17.
ประพันธ์ ชัยกิจอุราใจ. (2550). การศึกษาวัฒนธรรมองค์การของสถาบันอุดมศึกษาเอกชนไทยในเขตกรุงเทพมหานคร. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยศรีปทุม ปีการศึกษา 2550. 182-188.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร. (2561). มหาวิทยาลัยกับการก้าวข้ามปรากฏการณ์วิกฤต. สืบค้น 20 มกราคม 2566, จาก https://www.matichon.co.th/article/news_1119499
สุนทร วงศ์ไวศยวรรณ. (2540). วัฒนธรรมองค์การ: แนวคิด งานวิจัยและประสบการณ์. กรุงเทพฯ: โฟร์เพช.
Ananthram, S., & Chan, C. K. (2019). Organizational culture in private universities: An exploratory study. Higher Education, Skills and Work-Based Learning, 9(1), 67-85.
Cameron, K. S., & Quinn, R. E. (2011). Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based on the Competing Values Framework. New Jersey: John Wiley & Sons.
Christensen, C. M., Raynor, M. E., & McDonald, R. (2015). What is disruptive innovation? Harvard Business Review, 93(12),1-11.
Schein, E. H. (2010). Organizational Culture and Leadership. New Jersey: John Wiley & Sons.Kotter, J. P., & Heskett, J. L. (1992). Corporate Culture and Performance. New York: Free Press.
Saran, Claudia. (2020). Culture: An Organizational Antidote for COVID-19. Retrieved Jan 19, 2022, From https://info.kpmg.us/news-perspectives/ people-culture/culture-as-an-organizational- antidote-for-covid-19.html.
Teixeira, A., & Sobral, F. (2018). Organizational culture in private higher education institutions: The case of Portugal. Journal of Higher Education Policy and Management, 40(6), 589-603.
