Development of an Adaptive Training Program (Hybrid) Combined with Demonstration-Based Learning Management to Enhance Basic Futsal Skills
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to develop an adaptive training program (hybrid) combined with demonstration-based learning management to enhance basic futsal skills, ensuring efficiency based on the 75/75 criteria, 2) to compare the learning achievement of the trainees with the 75% standard, 3) to compare the trainees’ basic futsal skills with the 75% standard, and 4) to study the trainees’ satisfaction towards the developed adaptive training program (hybrid) combined with demonstration-based learning management. Purposive Sampling was used to select female students qualified to the Futsal Club based-on the requirements of Mahasarakham University Demonstration School (Secondary Level). The research instruments consisted of 1) the developed adaptive training program (hybrid) combined with demonstration-based learning management, 2) a learning achievement evaluation test, 3) an evaluation form for basic futsal skills, and a satisfaction questionnaire. The data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, and t-test for one sample.
The research results revealed that 1) the developed adaptive training program (hybrid) combined with demonstration-based learning management to enhance basic futsal skills showed an efficiency of 75/75, meeting the set criteria; 2) the learning achievement of the trainees was higher than the 75% standard at a statistical significance level of .05; 3) the trainees’ basic futsal skills were higher than the 75% standard at a statistical significance level of .05; and 4) the overall satisfaction of the trainees towards the developed adaptive training program (hybrid) combined with demonstration-based learning management to enhance basic futsal skills was at a high level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. All articles undergo a thorough with at least three reviewers evaluating their suitability within the respective field of study, during the double-blind review.
2. The views expressed by individual authors do not represent the official views of the Editorial Boards of RMUJ: The author of each articie is responsible for all its contents.
3. The Editorial Boards do not reserve the copyrights. but proper citations need to be made.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กฤษณพงศ์ เลิศบำรุงชัย. (10 มกราคม 2564). การเรียนรู้แบบปรับเปลี่ยนได้ (Hybrid Learning) [ข้อความใพสต์ในบล็อก]. สืบค้นจาก https://touchpoint.in.th/hybrid-learning/
คณิตา นิจจรัลกุล, มณฑล ผลบุญ, วรพรรณ มัสเยาะ และอดิศร ศิริ. (2567). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบไฮบริดเพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารพุทธจิตวิทยา, 9(2), 330-343.
ชนายุทธ์ ไกรวิจิตร. (2567). ผลการฝึกตามชุดฝึกทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอล โดยใช้กระบวนการปฏิบัติ 5 ขั้น สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. วารสารการศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 8(1), 191-204.
ชัยวัฒน์ อันปัญญา. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของเดวีส์ที่ส่งผลต่อทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอล ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 7(3), 719-730.
ณัฐพร อรรถวิวรรธน์. (2564). รายงานการประเมินโครงการส่งเสริมความเป็นเลิศด้านกีฬาฟุตซอล โรงเรียนเทศบาลวัดป้อมแก้ว (อัครพงศ์ชนูปถัมภ์). วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(2), 83-101.
ทับทิมทอง กอบัวแก้ว, เกริกเกียรติ กอบัวแก้ว และสมเกียรติ กอบัวแก้ว. (2566). รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบไฮบริดที่เสริมสร้างสมรรถนะด้านการพัฒนาสื่อนวัตกรรมการเรียนรู้ของนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารวิชาการ ครุศาสตร์สวนสุนันทา, 7(1), 1-13.
ทิศนา แขมมณี. (2550). 14 วิธีสอนสำหรับสำหรับครูมืออาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิตยา นาคอินทร์. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบไฮบริดตามแนวคิดการเรียนรู้เชิงรุกด้วยดิจิทัลแพลตฟอร์มเพื่อส่งเสริมความฉลาดทางดิจิทัลสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครูระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บัวเรียน คํานกขุ้ม. (2560). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้เทคนิค STAD ประกอบชุดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตซอลกลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 1(3), 40-51.
มนัสวี แก้วผลึก. (2566). การพัฒนาความสามารถทางภาษาอังกฤษด้วยการจัดการเรียนรู้เชิงรุกร่วมกับการสอนเน้นการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร รูปแบบไฮบริดภายใต้สถานการณ์ COVID-19 สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 20(89), 114-128.
โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฝ่ายมัธยม). (2565). การประเมินทักษะพื้นฐานของกีฬาฟุตซอลของนักเรียนโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฝ่ายมัธยม) ประจำปีการศึกษา 2565. มหาสารคาม. (เอกสารไม่ตีพิมพ์).
วชิราภรณ์ ภูเลี่ยมคำ, สนิท ตีเมืองซ้าย และปัณญาพัฒน์ ขันทอง. (2566). การส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ิทางการเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบไฮบริด สำหรับนักเรียนระดับชั้น ปวช. วิทยาลัยสารพัดช่าง มหาสารคาม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 17(3), 128-135.
วรางคณา จันทร์คง และเอกพล กาละดี. (2565). การออกแบบการเรียนรู้แบบไฮบริดในชุดวิชาสถิติและการวิจัยในการจัดการสุขภาพ สำหรับนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19. วารสารกฎหมายและนโยบายสาธารณสุข, 8(2), 295-311.
วสันต์ พิสุทธิ์สกุลรัตน์ และ ไกยสิทธิ์ อภิระติง. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบสาธิตร่วมกับบทเรียนออนไลน์กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ เรื่อง อัลกอริทึมและการแก้ปัญหาเชิงตรรกะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดวังตะกู จังหวัดนครปฐม (รายงานผลการวิจัย). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ศรราม จำเริญทัศน์. (2564). การพัฒนาทักษะปฏิบัติการเล่นฟุตซอล เบื้องต้นตามแนวคิดของเดวีส์ ประกอบสื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วิจิตร อาวะกุล. (2537). การฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ศูนย์บริการวิชาการและเผยแพร่นวัตกรรมทางการศึกษาและภาควิชาวิจัยและพัฒนาการศึกษา. (2565). โปรแกรมวิเคราะห์คุณภาพเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย (RESEARCH TOOLS ANALYSIS PROGRAM: RTAP). มหาสารคาม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. สืบค้นจาก https://edutrap.msu.ac.th/rtapapp/.
สมนึก ภัททิยธนี. (2565). การวัดผลการศึกษา (EDUCATIONAL MEASUREMENT). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สิโรดม มณีแฮด, เพลินจิต กลีบจำปี, ศรินญา นิยมวงศ์, อิศวรา จันทร์สมคอย และอัครพล ลีกำเนิดไทย. (2565). สื่อการเรียนรู้พลศึกษาภายใต้การระบาดของโควิด-19 ผ่านโทรทัศน์ข้ามโครงข่ายสำหรับทักษะฟุตซอล. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(1), 227-241.
สุดาพร ปัญญาพฤกษ์. (2566). รูปแบบการเรียนรู้แบบปรับเปลี่ยนได้ (Hybrid Learning) เพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้และความสามารถในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ สำหรับนักศึกษาครู. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร, 21(2), 330-349.
สุรศักดิ์ เส็มหมาน. (2562). การสร้างแบบทดสอบทักษะกีฬาฟุตซอลและเกณฑ์ปกติสำหรับเยาวชนชายที่มีอายุ 16 ถึง 18 ปี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ .
