ประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดเพชรบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเรื่องประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดเพชรบุรี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดเพชรบุรี และ 2) เปรียบเทียบประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดเพชรบุรี ตามความเห็นของกลุ่มประชาชน กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไป ในพื้นที่จังหวัดเพชรบุรี จำนวน 400 คน ได้จากการสุ่มแบบบังเอิญ (Accidental Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One-way analysis of variance) การทดสอบแอลเอสดี (LSD test)
ผลการวิจัยพบว่า ประชาชนมีความคิดเห็นต่อประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้านในจังหวัดเพชรบุรี ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการสื่อสาร รองลงมา คือ ด้านบทบาทหน้าที่ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการพัฒนาหมู่บ้าน
ผลการทดสอบสมมุติฐานพบว่า ประชาชนในจังหวัดเพชรบุรีที่มีอายุ ระดับการศึกษา และอาชีพต่างกัน มีความคิดเห็นต่อประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้าน ในภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แต่ประชาชนในจังหวัดเพชรบุรีที่มีเพศ และรายได้ต่อเดือนต่างกัน มีความคิดเห็นต่อประสิทธิภาพการทำงานของผู้ใหญ่บ้าน ในภาพรวม ไม่แตกต่างกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความที่ลงตีพิมพ์ทุกเรื่องได้รับการตรวจทางวิชาการโดยผู้ประเมินอิสระ ผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) สาขาที่เกี่ยวข้อง อย่างน้อย 3 ท่าน ในรูปแบบ Double blind review
2. ข้อคิดเห็นใด ๆ ของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม นี้เป็นของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
3. กองบรรณาธิการวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอกแต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
เอกสารอ้างอิง
ชลธิชา ทองทา. (2567). แนวทางการพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติหน้าที่ของกำนันผู้ใหญ่บ้าน อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก (วิทยนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ไททัศน์ มาลา. (2559). การคงอยู่ของกำนันผู้ใหญ่บ้านในบริบทของการกระจายอำนาจ. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลง-กรณ์ ในพระบรมราชูปถัมป์, 11(1), 305 – 317.
นันทศรัย บัวเผื่อน. (2567). บทบาทและภาวะผู้นำของกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน ในเขตพื้นที่อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
ประกาศกรุงเทพมหานคร เรื่อง ยกเลิกตำแหน่งกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน แพทย์ประจำตำบล และสารวัตรกำนัน ในเขตกรุงเทพมหานคร. (29 กันยายน 2547). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 121 ตอนพิเศษ 108 ง, หน้าที่ 26 – 27.
ประชาไท. (2568). ธำรงศักดิ์โพลชี้คนอยากให้ยกเลิก 'กำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน' 37.51% ไม่อยากยกเลิก 35.53%. สืบค้น 20 มีนาคม 2568, จากhttps://prachatai.com/journal/2025/01/111905
ปริญ นิทัศน์เอก. (2553). พัฒนาการของการปกครองท้องที่ไทยในพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ (พ.ศ.2440 – 2552) (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระราชบัญญัติเทศบาล (ฉบับที่ 12) พ.ศ.2546. (22 ธันวาคม 2546). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 120 ตอนที่ 124ก, หน้าที่ 1 – 15.
พระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ ร.ศ.116. (30 พฤษภาคม 2440). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 14 ตอนที่ 9, หน้า 105 – 124.
พระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พ.ศ.2457. (17 กรกฎาคม 2457). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 31 ก, หน้า 229 – 274.
พระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ (ฉบับที่ 12) พ.ศ.2552. (30 ธันวาคม 2552). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 126 ตอนที่ 100 ก, หน้า 1 – 3.
รัฐสภา. (2568). การรับฟังความคิดเห็นต่อร่าง พ.ร.บ. ลักษณะๆปกครองท้องที่ (ฉบับที่...) พ.ศ... สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2568, จากhttps://www.thaipbs.or.th/news/content/350202.
วัชชรชัย สุทโท. (2562). บทบาทกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ตามความเห็นของประชาชนในเขตท้องที่อำเภอไทยเจริญ จังหวัดยโสธร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2567). สถิติประชากรรายจังหวัด เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2567 ตามช่วงอายุ 13 ปี ถึง 82 ปี. สืบค้นเมื่อ 1 ธันวาคม 2567, จาก https://stat.bora.dopa.go.th/StatMIS/#/ReportStat/3
Thai PBS. (2568). มท.เร่งแก้ พ.ร.บ.เทศบาล หลังพบบทบัญญัติพ้นตำแหน่ง "กำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน" ขัด กม.ปกครองท้องที่. สืบค้น 20 มีนาคม 2568, จาก https://www.thaipbs.or.th/news/content/350202