มิติหญิงชายในแบบเรียนของไทย : การวิเคราะห์เนื้อหา ในเขตกรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อศึกษามิติหญิงชายในแบบเรียนของไทยโดยการสุ่มเลือกแบบเรียนทั้งหมด 331 เล่ม แบ่งเป็นแบบเรียนระดับอนุบาล 124 เล่ม แบบเรียนระดับประถมศึกษา107 เล่ม และแบบเรียนระดับมัธยมศึกษา 100 เล่ม โดยใช้วิธีการสุ่มแบบโควตา ผลการศึกษาด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาชี้ว่า ระดับมิติหญิงชายด้านอาชีพ การครอบครองพื้นที่สาธารณะ บุคลิกภาพหญิงชายที่นำเสนอ ภาวะผู้นำ เป็นต้นปรากฏเด่นชัดขึ้นตามลำดับชั้นของแบบเรียนและตามประเภทของวิชาเช่น วิชาภาษาอังกฤษ วิชาภาษาไทย วิชาสังคม วิชาสุขศึกษา วิชาประวัติศาสตร์ นอกจากนั้น พบว่า ระดับ/จำนวนของมิติหญิงชายจะเห็นได้ชัดเจนมากที่สุดเมื่อนักเรียนก้าวเข้าสู่ระดับชั้นเรียนในระดับมัธยมศึกษาที่มีการแบ่งความเป็นหญิงเป็นชายในหลากหลายประเด็น เช่น อาชีพของหญิง อาชีพของชาย สีที่เหมาะแก่ผู้หญิงสีที่เหมาะแก่ผู้ชาย บุคลิกของหญิงและชาย ข้อสรุปคือการแบ่งแยกความเป็นหญิงเป็นชายมีความเด่นชัดและสูงที่สุดในระดับมัธยมศึกษา
Article Details
ทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ร่มพฤกษ์เป็นทัศนะและข้อคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ทัศนะของมหาวิทยาลัยเกริกหรือกองบรรณาธิการ การนำบทความส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดไปพิมพ์เผยแพร่ต้องอ้างอิงที่มาให้ชัดเจน
เอกสารอ้างอิง
กองบรรณาธิการสำนักพิมพ์แฮปปี้คิดส์. (2553). ไดโนป่วนก๊วนหรรษาตอน ตะลุยเกาะมะลึกกึ๊กกึ๊ย.
กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ Happy kids.
เกวลิน กายทอง. (2551). เธอชอบแปรงฟันหรือเปล่าจ๊ะ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แปลนสารา จำกัด.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). ดนตรี เล่ม 1 ม. 4-6. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ สกสค.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). สุขศึกษาและพลศึกษา ม. 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ สกสค.
ธิติมา สัมปัชชลิต และ Chih-Yuan Chen. (2551). เรามาเป็นเพื่อนกันนะ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์.
แพงขวัญ. (2553). หนูกับหอยมุก หนูบำเพ็ญญาณ อึ่งอ่างกับแม่วัว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ ชมรมเด็ก.
รุ่งอรุณ สัมปัชชลิต และ Joseph Theobald. (2552). ขาวผ่องจอมตะกละ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นานมีบุ๊คส์.
เรืองศักดิ์ ปิ่นประทีป. (2552). กาดำกับหงส์ขาว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แฮปปี้คิดส์.
สาคร กฤษดารัตน์. (2555). คณิตศาสตร์มัธยมศึกษาตอนต้น. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ นวตสาร จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). คณิตศาสตร์ ป. 3. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
สุกัญญา งามบรรจง และ คณะ. (2553). รักสุขภาพ ป.1. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
สุระ ดามาพงษ์ และ คณะ. (มปป.). หลักการใช้ภาษาไทย ป. 3. กรุงเทพฯ : บริษัท วัฒนาพานิช จำกัด.
เสาวนีย์ ประทีปทอง และ คณะ. (2554). การงานอาชีพและเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ จำกัด.
อังศนา บุญเฉลิมศักดิ์. (2554). ประวัติศาสตร์ ม. 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ประสานมิตร จำกัด.
อำนวย พุทธมี และ คณะ. (2555). สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ป. 3. กรุงเทพฯ : บริษัท สำนักพิมพ์แม็ค จำกัด.
เอลิซาเบทเวอร์ดิก. (2545). คำพูดไม่ได้มีไว้ทำร้ายกัน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แฮปปี้คิดส์.
เอื้องฟ้า สมบัติพานิช และ คณะ. (2547). หน้าที่พลเมือง วัฒนธรรม และการดำเนินชีวิตในสังคม เศรษฐศาสตร์
และภูมิศาสตร์ ป.1. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
เอื้อพร สัมมาทิพย์ และ สิริลักษณ์ รัตนสุวัจน์. (2553). ชายหญิงเท่าเทียมขอเล่นด้วยคนนะ.
กรุงเทพฯ : บริษัท พาส เอ็ดดูเคชั่น จำกัด.
Betty Boegehol. (2541). บ้านน้อยของหนูปิ๊บป้า. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ แคนนา กราฟฟิค.
Center for Philanthropy and Civil Society. NIDA. (2014). Gender Analysis in Thai Textbooks : A Content Analysis. Commissioned by the Rockefeller Foundation, Bangkok : Thailand.
Ken Kimura. (2547). พี่น้อง 999 ตัว ย้ายบ้าน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์คอมม์ บางกอก จำกัด.