The Characteristics of the Instructor based on the Opinion of Undergraduate Students in Phuket
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to 1) study the characteristics of the instructor based on the opinion of undergraduate students in Phuket, and 2) compare the characteristics of the instructor based on the opinion of undergraduate students in Phuket classified by personal factors. In this quantitative research, three hundred and ninety-three undergraduate students studying in Phuket were selected as samples by simple sampling random. The research tool was the questionnaire. The data received were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), and comparison of mean difference by using Scheffé Analysis. The research result found that :
1. The characteristics of the instructor based on the overall opinion of undergraduate students studying in Phuket was at high level. When considering at each factor, ranging in order from the highest score to the lowest, the result was the moral and ethical factor received the highest score. Next on down were the factors of personality, academic, measurement and evaluation, skills and teaching technique skill, respectively.
2. The comparison of the characteristics of the instructor based on the opinion of undergraduate students studying in Phuket classified by the student personal factors. The results were that the male respondents had more opinion on the characteristics of the instructor than the female respondents in the factors of academic, skills and teaching technique skill, including the overall factors at the statistically significant level of .05. In addition, the characteristics of the instructor based on the opinion of undergraduate students studying in Phuket classified by their year of study found that there were no difference in any factor.
Article Details
Every article published in the Romphruek Journal of the Humanities and Social Sciences is the opinion and point of view of the authors. Thery're not the viewpoint of Krirk University or the editored department. Any part or all of the articles for pablication must be clearly cited.
References
กาญจนา มณีแสง. (2552). หลักการวิจัยเบื้องต้นทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ : ธเนศวรการพิมพ์.
กิตติกร ไทยใหญ่. (2553). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของครู. คณะบริหารธุรกิจและการท่องเที่ยว, กรุงเทพฯ .
งานทะเบียนกลาง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต. (20 ธันวาคม 2560) สืบค้นจาก https://reg.psu.ac.th/StatStudentHatYai/index.aspx.
ชานนท์ เสาเกลียว. (2552). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของครูธุรกิจตามทัศนะของนักศึกษา ประเภทวิชาบริหารธุรกิจ
ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ปีการศึกษา 2551โรงเรียนไทยบริหารธุรกิจและพณิชยการกรุงเทพมหานคร.
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
ธีรศักดิ์ อัครบวร. (2554). ความเป็นครู. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ ก.พลพิมพ์ จำกัด.
นัสยา ลาหมีด, สัมภาษณ์ 20 ธันวาคม 2560.
นิภาพรรณ วิโรทัยสกุล. (2549). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของครูธุรกิจตามทัศนะของนักศึกษาสายบริหารธุรกิจ
ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงชั้นปีที่2 สถาบันเทคโนโลยีราชมงคลในเขต กรุงเทพมหานคร 2549.
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
พระสุขุม สุขวฑฺฒโก (มัชฌิกานัง). (2559). ลักษณะของครูที่ดี. วารสาร “ศึกษาศาสตร์ มมร”, 4(1).
เรณุมาศ มาอุ่น. (2559). การจัดการเรียนการสอนในระดับอุดมศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพ.
วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(1-2).
สายสมร สังข์เมฆ. (2559). การจัดทำบัญชีครัวเรือนของประชาชนในชุมชนเกาะยาวใหญ่ จังหวัดพังงา.
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 1(3).
สุคนธา ทองบริสุทธิ์. (2553). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของอาจารย์ในความคิดเห็นของนิสิตคณะสัตวแพทยศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
สุวรรณา ภัทรเบญจพล และ อนุวัฒน์ วัฒนพิชญากูล. (2557). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของอาจารย์
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. วารสารเภสัชศาสตร์, 9.
สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน. (2560). การลงทะเบียนปีการศึกษา 2560.
ภูเก็ต : สำนักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน มหาวิทยาลัยราชภัฎภูเก็ต.
Halili, et. al. (2014). Learning Styles and Gender Differences Of USM Distance Learners.
Social and Behavioral Sciences, 141, 1369–1372.