มาตรการทางกฎหมายในการดำเนินการกับข่าวปลอม

Main Article Content

รุจินันท์ วาธีวัฒนารัตน์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายที่ใช้ดำเนินการกับการเผยแพร่ข่าวปลอมที่กำลังเป็นปัญหาสำคัญในปัจจุบัน  นอกจากนี้ยังศึกษาแนวทางการใช้มาตรการทางกฎหมายดำเนินการกับการเผยแพร่ข่าวปลอมในอนาคตด้วย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาวิจัยประกอบด้วย กลุ่มผู้บริหารระดับนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการต่อต้านข่าวปลอม  กลุ่มหน่วยงาน  ผู้ประกอบการ  ผู้ปฏิบัติการ  ประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากข่าวปลอม และกลุ่มผู้มีความรู้ความเชี่ยวชาญทางด้านกฎหมาย จำนวนผู้ให้ข้อมูลหลักรวม 102 คน ทำการศึกษาด้วยการวิเคราะห์เอกสาร การสัมภาษณ์ระดับลึก และจากการสังเกตทั้งแบบมีส่วนร่วม และแบบไม่มีส่วนร่วม ผลการศึกษา พบว่า 1) มาตรการทางกฎหมายที่ใช้ดำเนินการกับการเผยแพร่ข่าวปลอมในปัจจุบัน คือ พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2560 ประมวลกฎหมายอาญาที่มีบทบัญญัติเกี่ยวกับความผิดฐานหมิ่นประมาท ประมวลกฎหมายอาญาฐานความผิดลหุโทษ และประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยการละเมิด 2) แนวทางการใช้มาตรการทางกฎหมายดำเนินการกับการเผยแพร่ข่าวปลอมในอนาคต คือ การปรับปรุงกฎหมายประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ ในการกำกับดูแลเนื้อหาของผู้ประกอบการ การเพิกถอนใบอนุญาตของผู้สื่อข่าวที่เผยแพร่ข่าวปลอม ปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับการเลือกตั้งกรณีผู้ที่สร้างหรือเผยแพร่ข่าวลวงถือว่าขาดคุณสมบัติในการดำรงตำแหน่งทางการเมือง ออกกฎหมายกำกับดูแลผู้ให้บริการเทคโนโลยีแพลตฟอร์ม  บริษัทเทคโนโลยีผู้ให้บริการสื่อสังคม ต้องรับผิดชอบในการควบคุมการแพร่กระจายข่าวปลอม การนำเนื้อหาข่าวที่ผิดกฎหมายออกจากระบบฯ  การปิดกั้นเนื้อหาที่ผิดกฎหมายบนระบบฯ ภายในระยะเวลา 24 ชั่วโมง การกำหนดให้ผู้ให้บริการแพลตฟอร์มเปิดเผยรายละเอียดของการโฆษณาที่พบการกระทำผิดที่หลอกลวงหรือให้เนื้อหาที่ผิดกฎหมาย ตลอดจนการออกกฎหมายที่ส่งเสริมให้มีการบริหารจัดการกับข่าวปลอมแบบบูรณาการด้วยการมีส่วนร่วมหลายฝ่าย (Multi-Stakeholder)

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ไกรฤกษ์ เกษมสันต์. (2561). กฎหมายอาญา มาตรา 288 – 366/4 เอกสารประกอบการบรรยายสำนักอบรมกฎหมายแห่งเนติบัณฑิตไทย ภาค 1 สมัยที่ 71 ปีการศึกษา 2561. กรุงเทพฯ : สำนักอบรมกฎหมายแห่งเนติบัณฑิตไทย.

เฉลิมชัย กิกเกียรติกุล และ ธัญญนนทณัฐ ด่านไพบูลย์. (2561). ข่าวลวง : ปัญหาและความท้าทาย. วารสารวิชาการ กสทช, 2(2), 173-192.

ณัฐนันท์ อิทธิยาภรณ์. (2562). ผลกระทบของข่าวปลอม แนวทางรับมือของผู้บริโภคสื่อ. (15 มกราคม2563) สืบค้นจาก https://WWW.isranews.org/isranews-article/78298-fake-78298.html.

ดนยา สุเวทเวทิน. (2562). ข่าวเทียม ข่าวปลอม ข่าวลือ คืออะไร. (15 มกราคม 2563) สืบค้นจาก https://WWW.thaihealth.or.th/content/43451.

นันทิกา หนูสม. (2560). ลักษณะของข่าวปลอมในประเทศไทยและระดับความรู้เท่าทันข่าวปลอมบนเฟชบุ๊คของผู้รับสารในเขตกรุงเทพมหานคร. สาขาวิชาการสื่อสารเชิงกลยุทธ์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.

บุญยศิษย์ บุญโพธิ์. (2556). ข้อสังเกตเกี่ยวกับความรับผิดทางกฎหมายฐานหมิ่นประมาท : กรณีศึกษาการกระทำความผิดในสังคมออนไลน์. วารสารการเมือง การบริหาร และกฏหมาย, 5(3), 183- 211.

ปณิตตา เกษมจันทโชติ. (2562). ปลุกสังคมสู้วิกฤติ Fake News. (15 มกราคม 2563) สืบค้นจาก

https://WWW.77kaoded.com/content/author/panidda.

ผู้จัดการออนไลน์. (2562). รัฐบาลสิงคโปร์งัดกฎหมายข่าวปลอม. (20 มกราคม 2564) สืบค้นจาก

https://mgronline.com/around/detail/9620000119349.

พิกุล จันทวิชญสุทธิ. (2563). การตรวจสอบข่าวปลอม. (20 มิถุนายน 2563) สืบค้นจาก

https://WWW.isranews.org/isranews-article/75870-fakenews.html.

รัตนาภรณ์ จอมมูล. (2563). มาตรการทางกฎหมายในการกำกับควบคุมข่าวปลอมทางการเมืองบนโลกไซเบอร์. CMU Journal of Law and Sciences, 13(1), 1-23.

วารี นาสกุล. (2540). ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยละเมิดจัดการงานนอกสั่งและลาภมิควรได้. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

วิโรจน์ เลิศจิตต์ธรรม. (2564). เปิดรายชื่อประเทศผ่านกฎหมาย Fake news ท่ามกลางวิกฤตโควิด. (20 มกราคม 2564) สืบค้นจาก https://thestandard.co/fake-news-rules-country-list/.

สมาคมนักข่าววิทยุและโทรทัศน์. (2561). สัมมนาวิชาการ “วิกฤติ Fake News ในนิเวศธุรกิจสื่อ”. (10 มกราคม 2563) สืบค้นจาก http://WWW.thaibja.org/?p=3909.

สราวุธ ปิติยาศักดิ์. (2565). คำอธิบาย พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์.กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2563). กระทรวงดิจิทัลฯ เปิดตัวศูนย์ต่อต้านข่าวปลอม. (21 ธันวาคม 2563) สืบค้นจาก https://WWW.thaigov.go.th/news/contents/details/24306.

สุปัญญา อภิวงศ์โสภณ. (2561). การตรวจสอบข่าวปลอมด้วยวิธีการเรียนรู้ด้วยเครื่อง. กรุงเทพ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2553). การสื่อสารกับสังคม. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุธิดา ผิวขาว. (2563). การหมิ่นประมาททางสื่อสังคมออนไลน์. วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์, 7(1), 97-111.

หยุด แสงอุทัย. (2538). กฎหมายอาญา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

อิสริยะ ไพรีพ่าย. (2560). Fake News ปัญญาใหญ่ของโลกอินเทอร์เน็ต. (10 มกราคม 2563) สืบค้นจาก

http://WWW.okmd.tv/blogs/all-thinks-digital/fake-news.

ILaw. (2562). กฎหมายต่อต้าน “ข่าวปลอม” มีมากมายไม่ควรใช้เพื่อประโยชน์ทางการเมือง. (10 ธันวาคม 2564) สืบค้นจาก https://ilaw.or.th/node/5370.