Factors Affecting the Opinions of the General Public on the Reopening of Phuket to Foreign Tourists during the COVID-19 Situation in 2020

Main Article Content

Thunyapat Sattraburut
Phatra Samerwong
Kritana Prueksakorn
Onpreeya Piyangkorn
Aatitaya Neamsaard

Abstract

This research aims to study factors affecting the opinions of the general public on the reopening of Phuket to foreign tourists during the second phase of the COVID-19 Situation in 2020. This work also examines the opinions toward the management of the government sector during Phuket’s lockdown situation. The research analyzed factors related to the COVID-19 situation. An online survey was conducted on Phuket inhabitants and then statistically analyzed. The results were that the opinion of the majority of the respondents on the lock down in controlling the pandemic that received the highest mean was the effect on service establishments and related employment. The factor that had the highest influence affecting the opinions on the reopening of Phuket to foreign tourists was people more worried about health  than economic concerns. These results reflected that income was one of the major factors, also relevant to occupation and age, influencing the opinions on the lockdown and reopening of Phuket during the COVID-19 situation.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กมลพร กัลยาณมิตร. (2564). การนำกลยุทธ์การบริหารสู่การปฏิบัติในรูปแบบความปกติใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(4), 402-422.

กรรณิการ์ แสนสุภา เอื้อทิพย์ คงกระพันธ์ อุมาภรณ์ สุขารมณ์ และ ผกาวรรณ นันทะเสน. (2563). การปรับตัวของนักศึกษาในสถานการณ์โควิด-19. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 79-92.

กวินภพ สายเพ็ชร์. (2564). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า-2019 (COVID-19) กับโอกาสในการปรับตัวทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรมโรงแรมของประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 23(1), 207-220.

กายสิทธิ์ แก้วยาสี และ บุญมา สุนทราวิรัตน์. (2564). โควิด-19 แนวทางการดำเนินงานและผลกระทบระดับพื้นที่จังหวัดเลย ประเทศไทย. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 7(1), 16-34.

ข่าวไทยพีบีเอส. (2563). COVID-19 ฉุดท่องเที่ยวภูเก็ตอ่วม. (13 มกราคม 2565) สืบค้นจากhttps://news.thaipbs.or.th/content/296895.

จีระนันต์ เจริญรัตน์. (2559). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพ้นสภาพของนักศึกษาที่มีผลการเรียนปกติโดยใช้ต้นไม้ตัดสินใจ. SNRU Journal of Science and Technology, 8(2), 256-267.

ชญานิศ ลือวานิช จิตติพงศ์ สังข์ทอง อาทิตยา จิตจํานงค์ สุธาสินี พิชัยกาล นิศากร ตันติวิบูลชัย เอกชัย เสียงล้ำ ชาตรี บุญทวี และ รังสิมา โส๊ปโต๊ะหมัด. (2563). ความรอบรู้ด้านสุขภาพและการดำเนินชีวิตวิถีใหม่ในการป้องกันตนเองจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019 ของประชาชนที่อาศัยในจังหวัดภูเก็ต. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 14(3), 73-88.

ณัฎฐวรรณ คำแสน สุพรรณี เปี้ยวนาลาว ศิริธิดา ศรีพิทักษ์ และ สุพัตรา หน่ายสังขาร. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะสุขภาพจิตของประชาชนอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี ในช่วงการระบาดของไวรัสโควิด-19. Journal of Health and Nursing Research, 37(3), 36-50.

ณัฎฐวรรณ คำแสน. (2564). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมในการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ของประชาชนในเขตอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 4(1), 33-48.

ดาว ชุ่มตะขบ. (2563). เศรษฐกิจพอเพียง ทางเลือก ทางรอดฝ่าวิกฤตโควิด-19. วารสารสังคมวิจัยและพัฒนา, 2(3), 11-22.

ไทยรัฐออนไลน์. (2563). ภูเก็ตโมเดล แผนรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ แค่กักตัวใช้เงิน 1-5 แสนบาท. (18 มกราคม 2565) สืบค้นจาก https://www.thairath.co.th/scoop/1938428.

นฤมล อนุสนธิ์พัฒน์ และ อมเรศ กลิ่นบัวแก้ว. (2564). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐไทยในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา (COVID-19). วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(8), 27-44.

นิมิต ซุ้นสั้น สุภัทรา สังข์ทอง และ สิรินทรา สังข์ทอง. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจเดินทางกลับมาเที่ยวซ้ำ : มุมมองนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกที่เดินทางท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต. วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 13(2), 75-88.

นัชชา เกิดอินทร์ กาญจนาพร วงศ์อาจ และ โชติ บดีรัฐ. (2564). มาตรการการเยียวยาของรัฐต่อผู้ที่ได้รับ

ผลกระทบจากการแพร่ระบาดของการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 259-272.

บรรพต ปานเคลือบ. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับอาการของผู้ป่วยโรคโควิด-19 ในโรงพยาบาลชุมชน อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต. (13 มกราคม 2565) สืบค้นจากhttps://www.vachiraphuket.go.th/wpcontent/uploads/2021/09/vachira-2021-09-02_10-19-20_074077.pdf.

ปกรณ์ อุดมธนะสารสกุล. (2564). อิทธิพลของนโยบายรัฐบาลและการจัดการภาวะวิกฤตที่มีต่อกลยุทธ์การดำเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ภาคบริการในจังหวัดเชียงใหม่ในช่วงวิกฤตของโรคระบาดโควิด-19. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(2), 75-92.

ประชาชาติธุรกิจ. (2565). เปิดสถานะโควิดระลอก 5 ปักหมุดฉีดวัคซีน เข็ม 3 ทั่วประเทศ. (9 พฤษภาคม 2565) สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/general/news-838917.

ภัคพงศ์ ทวิพัฒน์. (2563) คำสั่งจังหวัดภูเก็ต ที่ ๑๗๘๓/๒๕๖๓ เรื่อง มาตรการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคติดต่ออันตรายในท้องที่จังหวัดภูเก็ต. (13 มกราคม 2565) สืบค้นจาก https://www.phuket.go.th/webpk/file_data/covid-19/province/01.pdf.

ภัทรา เสมอวงษ์ กฤตณะ พฤกษากร อาทิตยา เนียมสอาด อรปรียา ปิยังกร และ ธัญภัทร ศาสตระบุรุษ. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการพ้นสภาพการเป็นนักศึกษาหรือสำเร็จการศึกษาล่าช้าของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต ในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนา 2019. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44(4), 118-131.

วลัยพร รัตนเศรษฐ และ สมศักดิ์ วานิชยาภรณ์. (2564). บทบาทของภาครัฐในการบริหารจัดการกับการแพร่ระบาดของโควิด-19. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 4(2), 71-87.

วิเชียร มันแหล่ บุญยิ่ง ประทุม สุรศักดิ์ แก้วอ่อน และ กรกฎ จำเนียร. (2564). ผลกระทบและการปรับตัวของประชาชนในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(11), 327-340.

วันวิสาข์ แก้วสมบูรณ์ ทรงธรรม ธีระกุล เสาวนีย์ แสงสีดา และ ศศิธร ดีใหญ่. (2555). ปัจจัยในการสำเร็จการศึกษาล่าช้า ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา.

สรัญญา จันทร์สว่าง. (2564). ภูเก็ตแซนด์บอกซ์ ‘ได้ผล’หรือพลาดเป้า? . (4 กุมภาพันธ์ 2565) สืบค้นจาก https://www.bangkokbiznews.com/business/947992.

สุกัญญา ทารส และ ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2563). ปัจจัยจำแนกการออกกลางคันของนิสิตปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 26(1), 273-287.

สำนักงานแรงงานจังหวัดภูเก็ต. (2563). สถานการณ์แรงงานจังหวัดภูเก็ต ไตรมาส ๒ ปี ๒๕๖๓ (เมษายน- มิถุนายน). (3 พฤษภาคม 2565) สืบค้นจาก https://phuket.mol.go.th/wp-content/uploads/sites/84/2020/08/สถานการณ์แรงงานจังหวัดภูเก็ต-ไตรมาส-2-ปี-2563-Copy.pdf.

อมราวดี ไชยโย และ เมทนี มหาพรหม. (2563). การจัดการภาวะวิกฤตของธุรกิจที่พักแรมในประเทศไทยภายใต้วิกฤตการณ์ COVID-19. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 14(3), 685-700.

อิสระพงษ์ พลธานี และ อุมาพร บุญเพชรแก้ว. (2563). ภาพลักษณ์ของจังหวัดภูเก็ตที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวยุโรป. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 27(1), 274-300.

Assael, H. (1998). Consumer Behavior and Marketing Action (6th ed.). Cincinnati, OH : South-Western College.

BBC News. (2563). โควิด 19 : ผู้ประกอบการท่องเที่ยวภูเก็ตรอความชัดเจนจากรัฐบาลเรื่องรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ. (1 กุมภาพันธ์ 2565) สืบค้นจาก https://www.bbc.com/thai/thailand-54462700.

Becker, M.H. (1974). The Health Belief Model and Sick Role Behavior. Health Education Monographs, 2(4), 409-419.

Beirman, D. (2011). The Integration of emergency management and tourism. Australian Journal of Emergency Management, 26(3), 30-34.

Cronbach, L.J. (1970). Essential of psychological testing. (3rd ed.). New York : Harper & Row.

Likert, R. (1932) A technique for the measurement of attitudes. New York : The Science Press.

Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis : An expanded sourcebook. (2nd ed.). California : Sage Publications, Inc.

Pearson, C.M., & Clair, J.A. (1998). Reframing crisis management. Academy of Management Review, 23 (1), 59-76.

Spielberger, C.D. (1983). Manual for the State-Trait Anxiety Inventory (STAI). Palo Alto, CA : Consulting Psychologists Press.

The Standard Team. (2563). ภูเก็ตไม่พบผู้ป่วยใหม่โควิด-19 ติดต่อกัน 16 วัน เริ่มเปิดชายหาดให้เที่ยว แต่เข้มงวดมาตรการสุขภาพ. (15 มกราคม 2565) สืบค้นจาก https://thestandard.co/phuket-found-no-coronavirus-infection-start-reopen-beaches/.

Yamane, T. (1973) Statistics : An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York : Harper and Row.