Community History, Multicultural and Society : Factors Promoting Tourism Income of Phimonrat Sub-District Bang Bua Thong District Nonthaburi Province

Main Article Content

Pornpan Juntaronanont
Konjanard Charoensook
Kijthipong Arayapoonpong
Siriporn Anusapha
Luo Yong

Abstract

The Phimonrat sub-district, Bang Bua Thong district of Nonthaburi province was a newly established sub-district in the year 1989. By combining some areas in the northern part of Bang Rak Phatthana sub-district and parts of Bang Bua Thong sub-district. Phimonrat sub-district community is consisted of 8 villages. It is a multicultural society where Thai-Buddhist?, Thai-Chinese? And Thai-Muslim? live together. Both Thai-Buddhist and Thai-Muslim are settled for their livelihoods in specific groups in their respective areas. Most Thai-Buddhist live in village no. 1, 2, 3, 4, 6 and 8 and there  are some scattered settlements among others. Thai-Muslim set up a village community mainly at no.  5 and no. 7. For the Thai-Chinese, they spread their livelihoods in each village of Phimonrat sub-district.  As Phimonrat sub-district is a multicultural community, it is impossible to truly understand each other’s history of different languages, lifestyles, traditions and cultures.


For the Phimonrat sub-district community problems, it is therefore need to know the community history and identity in building up the community unity. This will facilitate the public sector development and make it possible without obstacles.


The objectives of the research were to 1)  educate the community about its own history 2)  inspire the community members to engage in  multicultural society, and  learn how to add historical values to strengthen tourist attractions using the social capital of Phimonrat sub-district community 3)  promote the community members to have a body of knowledge, unity and reconciliation in a multicultural society in Phimonrat sub-district  4) give the community a history guidebook to be passed down to the next generation and to 5)  make preparation to generate income to  the community by developing a distinctive feature of multicultural tourism.


This research method was a qualitative research which included in-depth interviews of 20 key informants, small group seminars, participatory workshops, participatory research activities to support the unity and reconciliation of the people, and primary data emphasizing from field visits in Phimonrat sub-district.


The results of the research were that the participants were knowledgeable of the community's past and had contributed to the creation of a guidebook that would be given to upcoming generations.  Furthermore, the participants had an understanding of the social capital, traditions and customs of every ethnic group which might be used as a value-adding factor in tourism in the multicultural society of Phimonrat sub-district. As a result, the participants were prepared to take advantage of the community's assets to develop the Phimonrat sub-district into a multicultural tourism destination.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กรกฏ ทองนะโชค. (2562, มกราคม 20). บทความพิเศษ : การอยู่ร่วมกันในสังคมพหุวัฒนธรรม จังหวัดชายแดนภาคใต้. มติชน. https://www.matichon.co.th/article/news_1326494.

เกษรา เรืองอุไร. (2564). ความขัดแย้งในสังคมพหุวัฒนธรรมเกาะเสม็ด จังหวัดระยอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

คนึงภรณ์ วงเวียน จิตราภา กุณฑลบุตร และ ฉันทัส เพียรธรรม. (2555). การพัฒนายุทธศาสตร์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืนที่เกาะเสม็ด จังหวัดระยอง. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 7(2), 97.

ณัฐชยา ผิวเงิน. (2554). บทบาททุนทางสังคมในการพัฒนาชุมชนบ้านปลาคล้าว ตำบลปลาคล้าว อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์). ศูนย์ข้อมูลการวิจัย Digital วช. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/KU.the.2011.562.

ณัฏฐินี ปิยะศิริพันธ์. (2561). ชุมชนพหุวัฒนธรรมท่ามกลางวาทกรรมแห่งชาตินิยม ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย. วารสาร รัฏฐาภิรักษ์ (National Defence College of Thailand Journal), 60(2), 58.

เนตร คำเครื่อง. (2562). การพื้นฟูตลาดชุมชนสู่การสร้างเศรษฐกิจฐานราก บ้านห้วยน้ำอุ่น หมู่ที่ 1 ตำบลอ่ายนาไลย อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน. เริ่มโครงการ 2562 รหัสโครงการ RDG62N0021, elibrary .trf.or.th/project_contentTRFN.asp?=PJID=RDG62N0021.

บัณฑิต ไกรวิจิตร. (2563). พหุนิยมวัฒนธรรม ในช่วงวิกฤติ(Multiculturalism during critical times). วารสารไทยคดีศึกษา, 17(1), 158.

พระมหามงคลกานต์ ฐิตธมฺโม คงสฤษฎ์ แพงทรัพย์ และพูนศักดิ์ กมล. (2562). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย กรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(2), 319-322.

พระเมธีวรญาณ วชิรเวที และพระมหาสุขสันต์ สุขวฑฺฒโน. (2654). การอยู่ร่วมกันของคนในสังคมพหุวัฒนธรรมในประเทศไทย : กรณีศึกษาสังคมพหุวัฒนธรรมในตำบลท่าแร่ อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร. วารสารสันติศึกษา ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย, 9(4), 1657-1659.

พวงร้อย กล่อมเอี้ยง มนัสสวาส กุลวงศ์ และนายโชคชัย วงศ์ตานี. (2546). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นวิถีวัฒนธรรมริมน้ำย่านตลาดพลูจากคลองบางหลวงถึงคลองด่าน. ผลงานวิจัย ของ สกสว, สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Creater/PersonDc/79382).

ไพบูลย์ บุญไชย กนกพร รัตนสุธีระกุล และสาวิตรี รัตโนภาส. (2546). รูปแบบการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติของชุมชนลุ่มน้ำชี. ระยะเวลาโครงการ : กรกฎาคม 2544- กรกฎาคม 2546, ข้อมูลจากศูนย์วิจัย Digital วช,

dric,nrct.go.th/Search/SearchDigital/158155.

เรวดี ประเสริฐสุข ดาวัลย์ จันทรหัสดี นพรัตน์ ละมุน, วิภาพันธ์ ก่อเกียรติตระกูล และชาวบ้านคลองด่าน. (2546). พลวัตประวัติศาสตร์วัฒนธรรมท้องถิ่นท่ามกลางกระแสการเปลี่ยนแปลง ตำบลคลองด่าน. ผลงานวิจัย ของ สกสว, สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/info/item/dc:48940.

วิตติกา ทางชั้น. (2557). การพัฒนาตัวชี้วัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอีสานริมชายแดนโขงสู่ความยั่งยืน. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์) มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วีระศักดิ์ กราปัญจะ. (2554). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่ป่าชุมชนบ้านอ่าวท่าเลน – บ้านท่าพรุ ตําบลเขาทอง อําเภอเมือง จังหวัดกระบี่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์) มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สมคิด แก้วทิพย์ และคณะ. (2561). การศึกษาสถานการณ์ ศักยภาพและข้อจำกัด ในการพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก กรณีศึกษาภาคเหนือ. ผลงานวิจัย ของ สกสว, สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม,

elibrary.trf.or.th/project_contentTRFN.asp?=PJID=TRP62M0401.

สักรินทร์ อินทรวงศ์ และคณะ. (2563). การพัฒนาอัตลักษณ์ตลาดชุมชน เทศบาลตำบลตลาดแค เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็ง เทศบาลตำบลตลาดแค อำเภอโนนสูง จังหวัดนครราชสีมา. ผลงานวิจัย ของ สกสว, สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, elibrary .trf.or.th/project_contentTRFN.asp?=PJID=RDG62E0038.

อาทิตย์ บูดดาดวง. (2554). ความสามารถในการนำทุนทางสังคมออกมาใช้ของชุมชนบ้านบางไพร อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

Kenneth Newton. (2001). International Political Science Review. JSTOR, 22(2), 201-213.

Michael Woodcock &Deepa Narayan. (1999). Social Capital: Implications for Development Theory, Research, and Policy. JSTOR, 15(2), 225-249.