The Influence Consumers' Intention to Purchase Products Through The Tiktok Shop Shopping Center Channel in Bangkok and Metropolitan Region

Main Article Content

Waraporn Lueangvilai

Abstract

The purpose of this research is to study the causal factors that influence consumers' intention to purchase products through the TikTok Shop Shopping Center channel in Bangkok And Metropolitan Region. The population and sample consisted of consumers in Bangkok and Metropolitan Region who had purchased products through the TikTok Shop Shopping Center channel. The sample size 400 samples. The instrument used to collect data was a 5-level estimation scale assessing causal variables that influence intention to purchase products. Data were analyzed using causal Structural Equation Modeling analysis. It was found that 1) the causal relationship model influencing product purchase intention studied was empirically consistent. This determination was made based on the statistics used in the inspection to meet the specified criteria, including; the Chi-Square statistic (c 2) with degrees of freedom: df equal to 1.28 and p-value of 0.07. Moreover, the Comparative Fit Index (CFI) was 0.98, the Goodness of Fit Index (GFI) was 0.98, the Adjusted Goodness of Fit Index (AGFI) was 0.96, the Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) was 0.03 and finally, the Root Mean Square Residual (RMR) was 0.01 2) The relationship between the 4E’s marketing mix strategy variables has a positive direct influence on trust. The direct and total effect size is equal to 0.50, which is statistically significant. It has an indirect effect on intention to purchase products, with an indirect effect size of 0.28 and a total effect of 0.49, which is statistically significant. 3) Trust has a direct, positive influence on intention to purchase products. The size of the direct effect and total effect is equal to 0.56, which is statistically significant. Finally, 4) An important finding was that the size of the indirect effect of the 4E’s marketing mix strategy variable on intention to purchase products is higher than the direct effect. It is statistically significant with the trust variable, which acts as a mediator in the model researched with R-SQUARE (R2) equal to 0.79.

Article Details

Section
บทความวิจัย

References

กุลวรินทร์ สิงห์คำ และ พรทิพย์ รอดพ้น. (2565).การยอมรับเทคโนโลยีที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชันเอกซ์. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 6(2), 60-74.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2545). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับการบริหารและวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 6). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ขจีนุช สวัสดินาม. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความไว้วางใจตลาดกลางพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ในประเทศไทย.

(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร). DSpace. http://ithesis-ir.su.ac.th/dspace/bitstream/123456789/1692/1/59602306.pdf.

จิดาภา ทัดหอม. (2560). การตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์ ความไว้วางใจและคุณภาพของระบบ สารสนเทศที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านช่องทางการถ่ายทอดสดเฟซบุ๊กไลฟ์ (Facebook Live) ของผู้บริโภคออนไลน์ในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ). BU Research. http://dspace.bu.ac.th/jspui/handle/123456789/2478.

ชัยธัช อัครปัณณกูร และกาญณ์ระวี อนันตอัครกุล. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำประกันภัยการเดินทางออนไลน์.(วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ). DSpace. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/handle/123456789/1524.

ชลธิดา แย้มกลีบบัว. (2565). อิทธิพลการยอมรับเทคโนโลยีและความไว้วางใจของผู้ใช้บริการที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าผ่านทางระบบพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (E-commerce) Lazada. (สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล). DSpace. https://archive.cm.mahidol.ac.th/handle/123456789/4571.

พีรวัส ปทุมุต์ตรังษี จรูญ ชำนาญไพร และเบญจฐา วัฒนกุล. (2566). การยอมรับเทคโนโลยีที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าออนไลน์ของวัยรุ่นในอำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 49-60.

ภูมรินทร์ รุ่งรัศมีพัฒน์ และวิชิต อู่อ้น. (2565). ปัจจัยเชิงสาเหตุของความไว้วางใจเทคโนโลยีในเครือข่ายสังคมออนไลน์ ที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อทัวร์ออนไลน์จาก ผู้ประกอบการธุรกิจทัวร์.วารสารศิลปการจัดการ, 6(1), 358-373.

มัสลิน ใจคุณ. (2561). การยอมรับเทคโนโลยี ความไว้วางใจ และการตลาดผ่านสังคมออนไลน์ ที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าผ่านช่องทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ (Facebook LIVE) ของกลุ่มผู้บริโภค Generations X, Y, Z. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ).

วีรสิทธิ์ จันทนา. (2565). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด 4Es ที่ส่งผลให้ผู้บริโภคสั่งอาหารประเภทชาบูผ่านโมบาย แอปพลิเคชัน Food Delivery. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ) https://bu-mba.rmutk.ac.th/wp-content/uploads/2019/12/thesis-%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%AA%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%99-_2018.pdf.

อินทัช เอื้อสุนทรวัฒนา. (2561). ส่วนประสมการตลาด 4E’s และแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการตัดสินใจ ท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ). DSpace. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/414/1/gs601130366.pdf.

อุมาวรรณ วาทกิจ. (2566). ส่วนประสมทางการตลาด 4E’s ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าสินค้าอุปโภคบริโภค ของผู้บริโภคผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,13(1), 31-45.

Buiter, W., Lago, R., and Stern, N. (1997). Promoting an effective market economy in a changing world. Centre for Economic Performance London School of Economics and Political Science Houghton Street.

Comrey, A. (1973). A First Course in Factor Analysis. Academic Press

Cox, D. F., & Rich, S. U. (1964). Perceived Risk and Consumer Decision-Making: The Case of Telephone Shopping. Journal of Marketing Research, 1(4), 32-39.

Davis, F. D. (1989). Perceived usefulness, perceived ease of use, and user acceptance of information technology. MIS quarterly,13(3), 319-340.

Fetherstonhaugh B. (2009). THE 4PS ARE OUT, THE 4E’s ARE IN. Ogilvy. http://www.ogilvy.com/on-our-minds/articles/the_4e_-are_in.aspx

Grandison, T., and Sloman, M. (2000). A survey of trust in internet applications. IEEE Communications Survey and Tutorials, 3(4), 2-16.

Howard, J. A. (1994). Buyer behavior in marketing strategy (2nd ed.). Englewood Cliffs, Prentice Hall.

Kaur, P., Ruohomaa, S., & Kutvonen, L. (2012). Enabling user involvement in trust decision making for inter-enterprise collaborations. International Journal on Advances in Intelligent Systems, 5(3-4), 533-552.

Kline, T. J. (2005). Psychological testing: A practical approach to design and evaluation. Sage Publications.

Kotler, P. (2003). Marketing management (11th ed.) Prentice-Hall.

Kotler P., Kartajaya H., and Setiawan I. (2010). Marketing 3.0 From Products to Customers to the Human Spirit. John Wiley & Sons, Inc.,

newsroom.tiktok.com. (2566, 16 กุมภาพันธ์). ยกระดับประสบการณ์ช้อปปิ้งออนไลน์ พร้อมปลดล็อคศักยภาพอีคอมเมิร์ซ ด้วย TikTok Shop Shopping Center. https://newsroom.tiktok.com/th-th/reshaping-eshopping-experiences-and-unleashing-ecommerce-potentials-tiktok-shop-shopping-center-is-firstly-introduced-in-thailand

Poulou, P. (2018). FROM 4 P TO 4 E: RETHINKING THE MARKETING MIX. Baybridgedigital. https://baybridgedigital.com/from-4-ps-to-4-es-rethinking-the-marketing-mix/.

Schumacker, R.E. and Lomax, R.G. (2004). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling

(2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.

Stone, R., & Gronhaug, K. (1993). Perceived Risk: Further Considerations for the. Marketing Discipline. European Journal of Marketing, 27(3), 39-50.