ความเสื่อมสภาพของแม่น้ำลี้ และนโยบายสาธารณะ

Main Article Content

สามารถ ใจเตี้ย
ชวลิต วโรดมรังสิมันต์

Abstract

ความเสื่อมสภาพของแม่นํ้าลี้ประกอบด้วยมลพิษทางนํ้าที่เกิดจากการใช้นํ้าของประชาชนที่เพิ่มขึ้น รวมถึงการไม่บำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยลงสู่สิ่งแวดล้อม และการเกิดอุทกภัยจากนํ้าล้นตลิ่ง รวมถึงภัยแล้งที่ทำให้นํ้าในแม่นํ้าแห้งขอดและไหลช้าในช่วงฤดูหนาวถึงฤดูร้อน สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากกิจกรรมของประชาชนในพื้นที่ลุ่มนํ้าลี้โดยเฉพาะชุมชนริมฝั่งแม่นํ้าทั้งการปล่อยนํ้าเสียจากชุมชน การบุกรุกลำนํ้าเพื่อ การเกษตร รวมถึงการทิ้งขยะริมตลิ่ง และการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ในส่วนของนโยบายสาธารณะจะต้องก่อเกิดกระบวนการมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรนํ้าอย่างแท้จริง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยส่วนบุคคลและการดำเนินการของชุมชน และควรให้ความสำคัญกับการสนับสนุนองค์ความรู้ การสร้างกิจกรรมที่ให้ประชาชนมีโอกาสแลกเปลี่ยนประสบการณ์ รวมถึงความร่วมมือของหน่วยงานทั้งภาครัฐ และเอกชน

 

The Li River’s Deterioration and Public Policy

The Li river’s deterioration consists of water pollution from increased water consumption of people without treatment before drainage, overflows flooding and droughts affecting dry up and slow flowing of water from winter to summer. The major causes are people’s activities, especially water drainage from settled along the Li river community, trespassing for agriculture, littering on settled along the Li river community, and climate change. In the part of public policy should provide participation to water management which depend on personal factor and community management, and providing knowledge, activities for experience exchange, including cooperation of government / nongovernment organization.

Article Details

Section
Article