ชุมชนต้นแบบเมืองแห่งคุณภาพชีวิต กรณีศึกษา เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตของประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิตของประชากร ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนารูปแบบการยกระดับคุณภาพชีวิตประชากร ในแต่ละมิติของเทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี การวิจัยนี้เป็นการศึกษาการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ประชากรกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชากรที่อาศัยอยู่ในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี จำนวน 210 คน เครื่องมือวิจัยใช้แบบสอบถาม สถิติและการวิเคราะห์ข้อมูล
คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์ความคิดเห็นของประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี
จากแบบสอบถามโดยใช้ค่าเฉลี่ยในการวิเคราะห์ข้อมูล เมื่อพิจารณาในภาพรวมคุณภาพชีวิตของประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ประเด็นที่อยู่ในระดับมาก โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย คือ ด้านวัฒนธรรม ด้านนันทนาการ ด้านการอยู่ร่วมกันในสังคม ด้านบุคลากร ด้านสาธารณสุข ด้านความปลอดภัย ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านการศึกษา ด้านนโยบายการพัฒนาเมือง และด้านการส่งเสริมอาชีพ และปัจจัยที่อยู่ในระดับปานกลางคือ ด้านเศรษฐกิจ การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิตของประชากร พบว่า ปัจจัยที่มีสหสัมพันธ์ที่มีขนาดใหญ่ หรือมีความสัมพันธ์กันสูง คือ ปัจจัยระหว่าง ด้านสิ่งแวดล้อมและการอยู่ร่วมกันในสังคม ด้านบุคลากรและด้านความปลอดภัย ด้านโครงสร้างพื้นฐานและการอยู่ร่วมกันในสังคม และด้านสาธารณสุขและการอยู่ร่วมกันในสังคม โดยนำปัจจัยที่มีสหสัมพันธ์ที่มีขนาดใหญ่ หรือมีความสัมพันธ์กันสูง มาวิเคราะห์แนวทางการพัฒนารูปแบบการยกระดับคุณภาพชีวิตประชากร ในแต่ละมิติของเทศบาลตำบลบ้านจั่น จังหวัดอุดรธานี และประเด็นที่ประชากรต้องการให้พัฒนามากที่สุด โดยเรียงลำดับจากมากที่สุดไปหาน้อยที่สุด คือ ด้านเศรษฐกิจ รองลงมา คือ ด้านนโยบายการพัฒนาเมือง ด้านความปลอดภัย ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านสาธารณสุข ด้านการส่งเสริมอาชีพ ด้านการศึกษา ด้านนันทนาการ ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการอยู่ร่วมกันในสังคม ด้านวัฒนธรรม และ ด้านบุคลากร ตามลำดับ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล ถือว่าเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือรับผิดชอบใดๆ
References
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). แผนยุทธศาสตร์กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2560 – 2569. กรุงเทพฯ: กรมฯ.
กัญจน์ชญา ทัดรอง. (2564). รูปแบบการขับเคลื่อนโครงการไทยนิยมยั่งยืนกรณีศึกษา: โครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตเพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานรากในพื้นที่ของชุมชนบ้านทุ่งกระโปรง ตำบลป่าขะ จังหวัดนครนายก. การค้นคว้าอิสระปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
กำชัย บุตกร, ฟ้าใส มันตวัติ, ชญาดา แจ่มกระจ่าง, ปรารถนา ศรีวิเชียร และปริชาติ ฉายศรี. (2565). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรยุคใหม่ท้องถิ่นไทย. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 5(2), 128.
กิจฐเชต ไกรวาส, ธาริกานต์ ธนัญชยะกุล และอาภาภรณ์ สุขหอม. (2567). ความพึงพอใจของประชาชนต่อคุณภาพการให้บริการสาธารณะของเมืองพัทยาประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 4(4), 149
คณิต เขียววิชัย และวรรณภา แสงวัฒนะกุล. (2558). กิจกรรมนันทนาการเชิงสร้างสรรค์ การมีส่วนร่วมกับชุมชน การเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์ พิพิธภัณฑ์และแหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่น. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 7(2), 29
จตุพล เจริญธัญญากร. (2554). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานส่งเสริมคุณภาพชีวิตขององค์การบริหารส่วนตำบล จังหวัดกำแพงเพชร. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
จอมเดช ตรีเมฆ. (2556). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและอาชญากรรมกับการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการรักษาความปลอดภัย : การเข้ามามีบทบาทของกล้องโทรทัศน์วงจรปิดในการรักษาความปลอดภัยและการควบคุมอาชญากรรม. วารสารกระบวนการยุติธรรม, 6(2), 98.
จีรนันท์ ทุมวัน. (2560). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณภาพชีวิตการทำงานของพนักงานธนาคารออมสินภาค 11. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
จีรศักดิ์ ปันลำ และ กตัญญู เรือนตุ่น. (2566). การจัดการความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของวัดและชุมชน ในตำบลพระบาทตามแนวพระพุทธศาสนา. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 103
ชัลวาลย์ เรืองประพันธ์. (2556). สถิติพื้นฐาน. ขอนแก่น: ภาควิชาสถิติ คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชาญยุทธ หาญชนะ. (2563). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในองค์การบริหารส่วนตำบลกุดผึ้ง อำเภอสุวรรณคูหา จังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยาลัยพิชญบัณฑิต, 5(2), 85.
ณัฎยา มานู. (2560). การพัฒนาเมืองน่าอยู่ของเทศบาลเมืองพนัสนิคม อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี ต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนตามมุมมองของผู้บริหารและผู้นำชุมชน. งานนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธัญญลักษณ์ เวียงอินทร์, กนกอร บุญมี, บุญเพ็ง สิทธิวงษา, และ พงษ์เมธี ไชยศรีหา. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 3(6), 543.
ปกรณ์ สุขธรรมนิยม. (2560). คุณภาพชีวิตของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลเมืองแสนสุข อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. งานนิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรเพื่อความมั่นคง. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปริญญา จิตอร่าม. (2563). การพัฒนาตัวชี้วัดสมรรถนะ การแก้ปัญหาและการพัฒนาสาธารณสุขชุมชนของนักสาธารณสุขชุมชน. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดสุพรรณบุรี. 6(1), 84-84.
พงศ์รัตน์ ภิรมย์รัตน์, ฤๅเดช เกิดวิชัย และณัฐพงษ์ เตชะรัตนเสฏฐ์. (2563). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนจังหวัดแพร่. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 8(4), 1493-1501.
พระครูวิรัตธรรมโชติ. (2566). วิธีส่งเสริมชุมชนให้เจริญรุ่งเรือง: กลยุทธ์เพื่อการพัฒนาชุมชน อย่างมีประสิทธิภาพ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(6), 353.
พระศตวรรษ ชินวโร (อุดมศรี). (2561). บทบาทการพัฒนาชุมชนของคณะกรรมการชุมชนเทศบาลเมืองวิเชียรบุรี จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิจัยวิชาการ, 1(1), 63.
พัชรพร ทองจันทนาม. (2563). รูปแบบการบริหารจัดการพัฒนาคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอไทยเจริญ จังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พิชิต พิทักษ์เทพสมบัติ (2548). แนวคิดทางรัฐประศาสนศาสตร์ ความหมาย การวัด. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
ยุทธนา ศรีตะบุตร. (2567). ประสิทธิผลของการนำนโยบายพัฒนาตำบลขององค์การบริหารส่วนตำบลไปปฏิบัติในจังหวัดหนองคาย. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม, 11(1), 758.
วีระยุทธ พรพจน์ธนมาศ. (2565). การศึกษาเปรียบเทียบการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาของเครื่องมือวิจัยด้วยเทคนิค IOC, CVR และ CVI. รังสิตสารสนเทศ, 28(1), 174-175.
ศรีสุดา มีชำนาญ และสมชาย ลักขณานุรักษ์. (2553). คุณภาพชีวิตของประชาชนในอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 1(2), 269.
ศิวพร ศรชัย, วาสนา จาตุรัตน์ และชนัญชิดา ทิพย์ญาณ. (2566). แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนของเทศบาลตำบลท้องเนียน อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช. บทความวิจัย การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
สามารถ ใจเตี้ย, สิวลี รัตนปัญญา, รพีพร เทียมจันทร์, สมชาย แสนวงศ์ และพันนภา อุสาห์ใจ. (2559). การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ชุมชนเพื่อการส่งเสริมวัฒนธรรมสุขภาพ กรณีศึกษาลุ่มน้ำลี้ จังหวัดลำพูน. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 4(2), 258.
สำนักงานจังหวัดอุดรธานี กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด (2566). แผนพัฒนาจังหวัดอุดรธานี พ.ศ. 2566 – 2570. อุดรธานี: กลุ่มฯ.
สำนักงานเทศบาลตำบลบ้านจั่น กองยุทธศาสตร์และงบประมาณ. (2564). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566 - 2570) เทศบาลตำบลบ้านจั่น. อุดรธานี: กองฯ.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. หน้า 74 – 75.
หทัยรัตน์ สติรักษ์. (2563). กระบวนการขับเคลื่อนการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ โดยคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ (พชอ.) อำเภอเจาะไอร้อง จังหวัดนราธิวาส. การค้นคว้าอิสระปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อิศราวุฒิ บุญไตรย์. (2558). คุณภาพชีวิตของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตกึ่งเมืองกึ่งชนบท. การค้นคว้าอิสระปริญญาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เอก อังคเมธากร, กันตภณ หนูทองแก้ว และเดชชาติ ตรีทรัพย์. (2562). การบริหารด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานขององค์การบริหารส่วน ตำบลคลองกระบือ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 4(2), 30.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A.-G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: Tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41, 1149-1160. Download PDF.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191. Download PDF.
Gilles E. Gignac. (2016). Effect size guidelines for individual differences researchers. Personality and Individual Differences, 102, 74-78.
Likert, R. A. (1961). New patterns of management. New York: McGraw-Hill.