นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ดิจิทัลโดยการใช้ความสุขในการเรียนเป็นฐานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้ดิจิทัล, ความสุขในการเรียน, นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาบทคัดย่อ
การระบาดของโรค COVID-19 ทำให้ระบบการจัดการเรียนรู้ต้องเปลี่ยนแปลงสู่รูปแบบดิจิทัลอย่างเร่งด่วน งานวิจัยนี้มุ่งเน้นพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ดิจิทัลโดยใช้ความสุขในการเรียนเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตในระดับมัธยมศึกษา โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) พัฒนาตัวบ่งชี้และเกณฑ์การประเมินความสุขในการเรียนในบริบทดิจิทัล (2) สร้างกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้ดิจิทัลที่เน้นความสุขเป็นฐาน และ (3) พัฒนาเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อส่งเสริมความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียนมัธยมศึกษา การวิจัยใช้รูปแบบการวิจัยและพัฒนา (R&D) ดำเนินการ 3 ระยะ ได้แก่ ศึกษาองค์ความรู้ สร้างนวัตกรรม และประเมินคุณภาพนวัตกรรม โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Methods) เช่น การสัมภาษณ์ สนทนากลุ่ม และการสำรวจความพึงพอใจของนักเรียน ผลการวิจัยพบว่าปัจจัยสำคัญที่ส่งเสริมความสุขในการเรียนรู้ดิจิทัล ได้แก่ การเลือกใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม เช่น Google Classroom, GoodNotes, iPad และการมีอินเทอร์เน็ตที่มีคุณภาพ ตัวบ่งชี้ความสุขครอบคลุม 6 ด้าน ได้แก่ ผู้เรียน ผู้สอน เพื่อนร่วมเรียน บรรยากาศการเรียน ครอบครัว และโรงเรียน นักเรียนมีความพึงพอใจในระดับมากต่อการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการเรียน นวัตกรรมที่พัฒนาขึ้นมีศักยภาพในการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในวิชาต่าง ๆ เพื่อพัฒนาทักษะที่จำเป็นในอนาคตได้อย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
Auttaput, P., Sittiwong, T., & Teeraputon, D. (2017). The effects of using social network and
active learning in the design and production of computer graphics course for
undergraduate students. Journal of Education Naresuan University, 19(2), 145–154.
Witat Fakcharoenphol, Kanitha Chaowatthanakun, Pinda Varasunun & Kulthida Nugultham.
(2020), Readiness to Implement Online Learning Management under the Covid-19
Pandemics. Journal of Education and Human Development Sciences, 4(1) : 44 - 61
Assumption University Research and Academic Services Institute. (2020). Report on the
impact of COVID-19 on learning management in Thailand. Bangkok: Assumption
University.
Seligman, M.E.P. (2005). Authentic happiness: Using the new positive psychology to realize
your potential for lasting fulfillment. Free Press.
Lu, L., & Argyle, M. (1991). Happiness and cooperation. Personality and Individual Differences,
(10), 1019–1030.
Diener, E., & Oishi, S. (1997). Subjective well-being and the science of happiness: Cross-
cultural perspectives. The MIT Press.
Ministry of Higher Education, Science, Research and Innovation. (2020). National Lifelong
Learning Strategy 2020–2027. Bangkok: Ministry of Higher Education, Science, Research and Innovation.
Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the
measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences,
(7), 1073–1082.
Grasha, A. F. (1996). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by
understanding teaching and learning styles. Alliance Publishers.
Kitiyawadee Boonsue, et al. (1997). Classroom environment that promotes happiness among
secondary school students. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Auttaput, P., Sittiwong, T., & Teeraputon, D. (2017). The effects of using social network and
active learning in the design and production of computer graphics course for
undergraduate students. Journal of Education Naresuan University, 19(2), 145–154.
Nongkran Wongsi. (2009). Development of a happiness measurement scale for secondary
school students (Master’s thesis). Srinakharinwirot University.
Samran Siriphakmongkol. (2011). Learning happiness among upper secondary school
students. Journal of Educational Research, 12(1), 45–58.
Wanita Kaewkuea. (2011). Factors affecting learning happiness among secondary school
students. Journal of Education, 3(2), 85–97.
Graneheim, U. H., & Lundman, B. (2004). Qualitative content analysis in nursing research:
Concepts, procedures and measures to achieve trustworthiness. Nurse Education
Today, 24(2), 105–112.
Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (5th ed.). SAGE Publications.
Krissana Pasawang, Athip Getsiri, & Chuankit Masena. (2022). The use of information and
communication technology in the administration of basic education institutions under
Secondary Educational Service Area Office 29. Academic Journal of Sisaket Rajabhat
University, 16(2), 153–170.
Surapong Saengseemuk. (2021). Guidelines for the use of information technology in school
administration: A case of Changkhae-Keeree Rat School Group under Tak Primary
Educational Service Area Office 2. Mahachulalongkornrajavidyalaya University Journal,
(11), 181–194.
Gutman, L. M., & Feinstein, L. (2008). Children’s well-being in primary school: Pupil voice and
parent perspectives. Centre for Research on the Wider Benefits of Learning.
Hasher, L. (2007). Cognitive resources and processing in the classroom: Tools that foster
learning happiness. Journal of Educational Psychology, 99(3), 435–440.
Uusitalo-Malmivaara, L. (2014). Happiness and depression in the transition to secondary school:
The role of supportive school environment. Educational Psychology, 34(5), 556–575.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
