พฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวและการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักท่องเที่ยวไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง พฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวและการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักท่องเที่ยวไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวไทย และศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับ สื่อสังคมออนไลน์ต่อการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวไทย ประชากรและกลุ่มตัวอย่างในงานวิจัยครั้งนี้ คือ นักท่องเที่ยวชาวไทย ที่มีอายุตั้งแต่ 20-60 ปี ที่เคยเดินทางไปยังสถานที่ท่องเที่ยวในประเทศไทย จํานวน 400 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยใช้การแจกแจงความถี่ (Frequencies distribution) คารอยละ (Percentage) คาเฉลี่ยเลขคณิต (Mean) และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard deviation)
ผลการวิเคราะห์คุณลักษณะส่วนบุคคลของกลุ่มตัวอย่าง พบว่าส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง จำนวน 278 คน คิดเป็นร้อยละ 69.5 ส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 21-30 ปี จำนวน 268 คน คิดเป็นร้อยละ 67.0 ส่วนใหญ่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 285 คน คิดเป็นร้อยละ 71.3 นอกจากนี้ยังพบว่าส่วนใหญ่เป็นพนักงานเอกชน จำนวน 184 คน คิดเป็นร้อยละ 46.0
ผลการวิเคราะห์ความคิดเห็นเกี่ยวกับสื่อสังคมออนไลน์ต่อการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวไทยทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ ด้านเทคโนโลยี ด้านสังคม ด้านข้อมูลสารสนเทศ ด้านนักท่องเที่ยว และด้านสถานที่ท่องเที่ยวมีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวในภาพรวมอยู่ระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.30 โดยด้านเทคโนโลยีมีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.49 ด้านสถานที่ท่องเที่ยว มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.36 ด้านข้อมูลสารสนเทศ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.32 ด้านสังคม มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.29 และด้านนักท่องเที่ยว มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.03 ตามลำดับ
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษา แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วนสมบูรณ์
References
ธันวาคม 2559, จาก http://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7114
กิติยา เด่นชัย. (2557). พฤติกรรมการใชและการรับรูขอมูลผานสื่อสังคมออนไลนที่มีผลต่อการ
ตัดสินใจเลือกแหลงทองเที่ยว และสถานที่พักของนักทองเที่ยวชาวไทยในเมืองพัทยา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการทองเที่ยว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
นฤมล เพิ่มชีวิต และ พัชนี เชยจรรยา. (2553). การแสวงหาข้อมูล การใช้ประโยชน์ และความเชื่อถือ
ในข้อมูลการท่องเที่ยวจากสื่อออนไลน์ที่ผู้บริโภคสร้างเองของคนวัยทำงาน. วารสารการประชาสัมพันธ์
และการโฆษณา. 3,(1): 99-121.
บุญชม ศรีสะอาด. การแปลผลเมื่อใช้เครื่องมือรวบรวมข้อมูลแบบมาตราส่วนประเมินค่า.
วารสารการวัดผลการศึกษา. 64-70. จาก https://edu.msu.ac.th/jem/home/journal_file/63.pdf
เปรมทิพย์ ชมพูคำ และ สุพาดา สิริกุตตา. (2559). พลังการบอกต่อออนไลน์ และปัจจัยอื่นๆ ที่มี
อิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียนของนักท่องเที่ยวชาวไทย. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ. 7,(2): 113-132.
วีรวรรณ แซ่จ๋าว. 2558. อิทธิพลของทัศนคติและความพึงพอใจในการเปิดรับข่าวสารจากสื่อ
ประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวผ่านสื่ออินเทอร์เน็ตที่มีต่อพฤติกรรมการตัดสินใจวางแผนการท่องเที่ยว. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมการบริการและการทองเที่ยว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). ท่องเที่ยวทั่วไทย สร้างรายได้
ทั่วถึง. ค้นเมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2559, จาก www.jpp.moi.go.th/media/files/1_09_2558_2.docx
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). รายงานภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว. ฉบับที่ 1
กรกฎาคม-กันยายน 2558. กรุงเทพฯ.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. (3rd ed). New York: John Wiley & Sons. อ้างใน ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
López, E. Parra et al. (2011). Intentions to use social media in organizing and taking
vacation trips. Computers in Human Behavior. 27,(2): 640-654.