Development of folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui in Surin province knowledge repository
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) analyze the knowledge structure, Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge 2) to develop Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge repository and 3) to assess the Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge repository. Using research methods, research and development, consisting of 1) research, using qualitative research methods to analyze the knowledge structure, Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge and 2) development is the design and establish a system for collecting and searching for Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge. Then try and evaluate the knowledge collection and search system based on the knowledge structure. The trial and evaluation were 25 users of Kui wisdom knowledge, including professors, researchers, scholars in local history. Cultural studies, anthropology, ethnology and related Academic, culture, students and users of the Kui wisdom knowledge service center.
The research results were found that Knowledge structure of Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge contains knowledge of 4 classes, 11 sub-classes and 4 divisions. And the evaluation of the Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge repository found that Most appraisers have the opinion that the Folk Gajasastra inherited wisdom of the Kui knowledge repository has the greatest administration ability, followed by search and accessibility, displaying and Linking to related information correspondingly.
Article Details
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษา แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วนสมบูรณ์
References
กนกพร ฉิมพลี. (2555). รูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมเครื่องจักสาน: กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชน จังหวัดนครราชสีมา. [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต].
http://libdcms.nida.ac.th/thesis6/2555/b175787.pdf
กระทรวงวัฒนธรรม. (2563, 3 ธันวาคม). ตำราคชศาสตร์ฉบับชาวบ้านชาวกูยเมืองสุรินทร์.
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม. http://ich.culture.go.th/index.php/en/research/497--m-s.
คณะอนุกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปด้านเศรษฐกิจกระแสใหม่. (2559). การปฏิรูปเศรษฐกิจ กระแสใหม่. สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ฐาปนี เลขาพันธ์ และ จุฑารัตน์ ศราวณะวงศ์. (2558). การจัดการความรู้ด้านสมุนไพร กรณีศึกษา กลุ่มสมุนไพรบ้านดงบังตำบลดงขี้เหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 8(1), 12-25.
ธิติพร ชาญศิริวัฒน์ และคณะ. (2560). การพัฒนาระบบฐานข้อมูลภูมิปัญญาท้องถิ่นลายต้นเทียน พรรษา จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 11(2), 69-79.
พิชิต พวงภาคีศิริ, นารีวรรณ พวงภาคีศิริ และ สุรพล ชุ่มกลิ่น. (2554). การพัฒนาระบบสารสนเทศ
ภูมิปัญญาชาวบ้านตำบลนานกกก อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์. การประชุมสัมมนาวิชาการราชภัฏนครสวรรค์วิจัย ครั้งที่ 1 (น. 277-290). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ยศยาดา สิทธิวงษ์, สำเร็ง คำโมง, และบุญจันทร์ เพชรเมืองเลย. (2562). การจัดการความรู้ผญาภูมิ ปัญญาท้องถิ่นสู่คลังดิจิทัลเพื่อความยั่งยืน. PULINET Journal, 6(3), 55-67.
วิวิธ วงศ์ทิพย์. (2557). แนวทางการคุ้มครองภูมิปัญญาท้องถิ่นของไทย : ศึกษาเปรียบเทียบประเทศ ไทยกับประเทศอินเดีย. สุทธิปริทัศน์, 28(87), 323-344.
ศิวนาถ นันทพิชัย. (2554). กรอบแนวคิดระบบการจัดระบบความรู้ด้านการแพทย์แผนไทย. [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต]. สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยขอนแก่น. http://lib18.kku.ac.th/
ศูนย์บริการวิชาการเศรษฐศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (2562). รายงาน ประมวลผลมูลค่าทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรมสร้างสรรค์จำแนกตามการผลิต. คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ.2560-2564. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สิทธิชัย บวชไธสง. (2560). ฐานข้อมูลสารสนเทศดิจิทัลวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น จังหวัดศรีสะเกษ. รังสิตสารสนเทศ, 23(2), 99-115.
สุพัตรา คงขำ และ นรินทร์ สังข์รักษา. (2558). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้ภูมิปัญญา พื้นบ้านหนังตะลุงเพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งทางวัฒนธรรมท้องถิ่น. วารสารศิลปากร ศึกษาศาสตร์วิจัย, 7(1), 242-255.
อัษฎางค์ ชมดี และคณะ. (2556). ตำราคชศาสตร์ฉบับชาวบ้านชาวกูยเมืองสุรินทร์. กรมส่งเสริมวัฒนธรรม.
Broughton, V. (2006). The ened for a faceted classification as the basis of all methods of Information retrieval. Aslib Proceeding, 58(1/2), 49-72.
Davenport, T. H., and Klahr, P. (1998). Managing Customer Support Knowledge. California Management Review, 40(3), 195-208.
Department of cultural promotion. (2015). Guide for submitting the request for the registration of the National Cultural Heritage Registration. Department of cultural promotion.
Gray, P. H. (2001). A problem-solving perspective on knowledge management practices. Decision Support Systems, 31(1), 87-102.
Gibbons, Susan L. (2004). Establishing an Institutional Repository. LATechSource.
Howskins, John. (2001). The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. Penguin.
UNCTAD. (2020, 24 August). Creative economy report 2010. http://unctad.org/en/Docs/ditctab20103_en.pdf.
Unesco. (2020, 24 August). Convention for the Safeguarding of the Intangible CulturalHeritage. www.unesco.org/culture/ich/index.php?pg=00006.
