The Relationship between Leadership in Digital Era with the Learning Organization in Sisaket Primary Educational Service Area Office 3

Main Article Content

Supawanee Rakhonchan
Pongsak Thongpanchang

Abstract

The purposes of the research were 1) study the level of Digital Leadership. 2) study the level of Learning Organization of  the school.  and 3) study the relationship between Leadership in the Digital Era and the Learning Organization of Sisaket Primary Educational Service Area Office 3. The sample group consisted of school administration and teachers of 322 people. The research instruments included a questionnaire and a semi structured interview form with a reliability of 0.974. The data were then analyzed statistically including, percentage, means, standard deviation, and Pearson’s product moment correlation coefficient.


The research findings were as follows: 1. The level Digital Leadership of in Sisaket Primary Educational Service Area Office 3 was at high level for all issues. When each aspect was considered, it was found that the item that featured the highest average was in the digital visionary leadership, and digital professionalism, respectively. And the lowest average was in the digital age learning culture. 2. The level of Learning Organization of the school in Sisaket Primary Educational Service Area Office 3 was at a high level for all issues. When each aspect was considered, it was found that the item that featured the highest average was in teamwork, and information technology, respectively. And the lowest average was in empowerment. 3. The relationship between Leadership in the Digital Era and the Learning Organization of Sisaket Primary Educational Service Area Office 3. District 2 showed a relationship in the middle level with statistical significance at 0.01 level and the value of correlation was 0.850

Article Details

Section
Research Articles (บทความวิจัย)

References

กนกอร สมปราชญ์. (2562). ภาวะผู้นำ: แนวคิด ทฤษฎีและการพัฒนา. ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

กรณัฏฐ์ ตาแปง. (2563). บทบาทภาวะผู้นําทางการศึกษาของผู้บริหารยุคดิจิทัลในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษากลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาแม่สลองในสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยพะเยา

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กระทรวงศึกษาธิการ.

จันทนา แสนสุข. (2559). ภาวะผู้นำ Leadership (พิมพ์ครั้งที่ 3). บริษัท ทริปเพิ้ลกรุ๊ป จำกัด.

จิณณวัตร ปะโคทัง. (2561). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล สำหรับผู้บริหารสถานศึกษามืออาชีพ. โรงพิมพ์ศิริธรรมออฟเซ็ท.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟจำกัด.

ชูชัย ศรชำนิและคณะ. (2549). การวางแผนกลยุทธ์และการพัฒนาคุณภาพบริการของโรงพยาบาล. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ณรัฐ วัฒนพานิช. (2550). รูปแบบการจัดองค์กรแห่งการเรียนรู้สําหรับบุคลากรกลุ่มโรงเรียนในเครือสารสาสน์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยรามคําแหง

ดวงกมล กิ่งจําปา. (2555). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมงานเทคโนโลยีทางการศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ทินกร บัวชู, ทิพภาพร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา The Status of Digital Leadership of Education Management Administrators. วารสารครุศาสตร์สาร : Journal of Educational Studies, 13(2): 294-285.

ทองเพียร เตยหอม. (2561). แนวทางการพัฒนาความเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา อุทัยธานี เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์

ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). ข้าวฟ่าง.

ประภาวัลย์ สิงหภิวัฒน์. (2556). แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาช่วงชั้นที่ 3-4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาบุรีรัมย์ เขต 3 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

พนารัตน์ หุ่นเอี่ยม. (2559). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในกลุ่มอำเภอแก่งหางแมว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่กรศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

พรธิดา เมฆวทัต. (2559). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตราด [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.

มลิวัลย์ ธรรมแสง. (2558). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำด้านเทคโนโลยีเพื่อการศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษาเฉพาะความพิการ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัย ราชภัฏสวนดุสิต.

วรรณา เฟื่องฟู. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราช มงคลธัญบุรี.

สราวุธ นาแรมงาม. (2561). ผู้นำกับการขับเคลื่อนนโยบายประเทศไทย 4.0. สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2558). ภาวะผู้นำทางเทคโนโลยี: การนำเทคโนโลยีสู่ห้องเรียนและโรงเรียนในศตวรรษที่ 21 วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(4), 216-224.

สุธาสินี สุริยา. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับแรงจูงใจใน การปฏิบัติงานของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.

สุภวัช เชาวน์เกษม. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

อํานาจ ศรีพูนสุข. (2551). องค์กรแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). บทความออนไลน์สานพลังประชารัฐ. https://shorturl.asia/sWPBU.

Benett, J.K. and O’Brien, M.J. (1994). The Building Blocks of the Learning Organization. Training, 3, 41-49.

Center for Advanced Study of Technology Leadership in Education (CASTLE). (2009). Principal Technology Leadership

Assessment. http://schooltechleadership.org/wordpress/wpcontent/uploads2010/02/ptla_info_packet.pdf

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed). Harper CollinsPublisher.

Duickert, J. (2016). Digital leadership: Changing paradigms for changing times. New Jersey: Prentice-Hall.

Ford, David F. (1997). Toward a Learning Organization: Guidelines for Bureaucracies. ME.D. Dissertation Abstract, Memorial University of Newfoundland (Canada).

Gephart, M. A. and et al. (1996). Learning Organizations Come Alive. Training & Development. 50(12), 35 - 45.

Krejcie, R.V. and Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3),607 -610.

Larson, L., Miller, T., & Ribble, M. (2009). 5 Considerations for Digital Age Leaders.

Maki, M.J. (2001). School as learning organization: How Japanese teachers learn to performnon – instructional tasks. Ph.D. Dissertation, Canada: The University of British Columbia.

Marquardt, M. J. (1996). Building the Learning Organization: A System Approach to Quantum Improvement and Global Success. New York: McGraw-Hill.

Marquardt & Reynolds. (1994). The Global Learning Organization. New York: Irwin.

Ribble, M. S., Bailey, G. D., & Ross, T. W. (2004). Digital citizenship addressing appropriate technology behavior. ISTEInternational Society for Technology in Education, 32(1), 6-12.

Senge, (1994). The Fifth Discipline Fieldbook. New York: Currency Doubleday.

Stewart, M. (2015). The Language of Praise and Criticism in a Student Evaluation Survey. Studies in Educational Evaluation, 45, 1-9.

Sheninger, E C. Pillars of Digital Leadership. International Center for Leadership in Education, 2014, 4-1.

Zhu. (2016). The plant cell. Journal Description, 18(9), 102