ผลของนวัตกรรมการเรียนรู้ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ ทางพลศึกษา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) การคิดสร้างสรรค์ของผู้เรียนที่เรียนด้วยนวัตกรรมการเรียนรู้ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ ที่ส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ทางพลศึกษา 2) ความคิดเห็นของผู้เรียนที่มีต่อนวัตกรรมการเรียนรู้ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ ที่ส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ทางพลศึกษา กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น ฝ่ายประถมศึกษา (มอดินแดง) ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 45 คน โดยเลือกแบบจำเพาะเจาะจง (Purposive Sampling) ใช้รูปแบบการวิจัยก่อนการทดลองแบบกลุ่มเดียวที่มีการทดสอบหลังเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดการคิดสร้างสรรค์ มีค่าดัชนีความสอดคล้องทั้งฉบับเท่ากับ 0.88 2) แบบสำรวจความคิดเห็นของผู้เรียน มีค่าดัชนีความสอดคล้องทั้งฉบับเท่ากับ 1.00 การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณที่ได้จากการวัดการคิดสร้างสรรค์ โดยใช้สถิติพื้นฐานได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าร้อยละ และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพได้จากการสรุป ตีความ บรรยายเชิงวิเคราะห์
ผลการวิจัย:
- การคิดสร้างสรรค์ของผู้เรียน พบว่า ผู้เรียนร้อยละ 95.56 มีคะแนนการคิดสร้างสรรค์เฉลี่ยในภาพรวม คิดเป็นร้อยละ 90.00 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ คือ ร้อยละ 70 ของจำนวนนักเรียนผ่านเกณฑ์
- ความคิดเห็นของผู้เรียน พบว่า 1) ด้านเนื้อหาครอบคลุมการคิดสร้างสรรค์ทางพลศึกษา มีความทันสมัย 2) ด้านสื่อ มีการออกแบบที่ช่วยให้ผู้เรียนสามารถค้นหาเรียนรู้จากสารสนเทศได้ง่ายและตรงความต้องการ 3) ด้านการออ กแบบ องค์ประกอบทุกองค์ประกอบเป็นไปตามทฤษฎีที่นำมาใช้เป็นพื้นฐานในการออกแบบ โดยภาพรวมมีความเหมาะสม และช่วยสนับสนุนการสร้างความรู้ด้วยตนเอง และส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษา แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วนสมบูรณ์
เอกสารอ้างอิง
กัญญารัตน์ โคจร. (2563). การศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาด้านการคิดขั้นสูงของนักเรียน โรงเรียนวัดแจ่มอารมณ์.
วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 26 (1), 67-84.
https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemmsu/article/view/184397/164775
กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2567). รายงานประจำปี 2567 (Annual
Report 2024). https://www.nia.or.th/bookshelf/view/261
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและหลักสูตรแกนกลาง กลุมสาระการเรียนรูคณิตศาสตร (ฉบับปรับปรุง
พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าพัสดุภัณฑ(ร.ส.พ.).
เกศินี ศรีวรรณา และสุวัฒน์ ผาบจันดา. (2564). การพัฒนาทักษะคิดวิเคราะห์และจิตวิทยาศาสตร์ในวิชาเคมีของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยการสร้างองค์ความรู้ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ.
จีรกาญจน์ เต็มพรสิน, สุมาลี ชัยเจริญ, และอนุชา โสมาบุตร. (2566). การพัฒนาโมเดลสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้
บนเครือข่ายตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมการรู้ดิจิทัลสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 46 (2), 1-18. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDKKUJ/article/view/260804
เจษฎ์บดินทร์ จิตต์โศภิตานนท์, สุมาลี ชัยเจริญ และพรสวรรค์ วงค์ตาธรรม (2564). การออกแบบและพัฒนา
โมเดลสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้บนเครือข่าย ตามนวคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ ของนักศึกษาระดับ
ปริญญาตรีโดยบูรณาการระหว่างศาสตร์การสอนกับประสาทวิทยาศาสตร์. วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44 (4), 132-150. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDKKUJ/article/view/250315
ชฏารัตน์ เฮงษฎีกุล. (2566). ความคิดสร้างสรรค์: เกิดขึ้นเองหรือพัฒนาได้. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏ
เพชรบุรี, 13 (2), 122-130. https://journal.pbru.ac.th/admin/upload/article/9616-2024-01-09.pdf
ณัฐกานต์ ภูมิคอนสาร. (2565). ทักษะความคิดสร้างสรรค์ที่หล่นหายไปของผู้เรียนกับการศึกษาในศตวรรษที่ 21.
วารสารคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 5 (1), 1-9.
https://so02.tci-thaijo.org/index.php/edunsrujo/issue/view/17194
ณิชา พิทยาพงศกร. (2567, 21 มิถุนายน). อย่าแปลกใจ ทำไม ? เด็กไทย…ไม่สร้างสรรค์.
https://theactive.thaipbs.or.th/read/thai-childrens-creativity
นฤพร ดาวเรือง. (2566). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงออกแบบเพื่อส่งเสริมความสามารถใน
การคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. [วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษา
ศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
https://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/5944/3/NaruphonDaoruang.pdf
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566-2570). (2565, 1 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา.
เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง. หน้า 121-131.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.). (2567, 17 กรกฎาคม). ผลการประเมินด้าน
ความคิดสร้างสรรค์ของ PISA 2022. https://pisathailand.ipst.ac.th/
อิราวรรส พูนผล และสุมาลี ชัยเจริญ. (2564). การออกแบบและพัฒนาโมเดลสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้แบบเคลื่อนที่
(Mobile Learning) ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย.
วารสารคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 44 (4), 151-168.
Best & Kahn James V. (1993). Research in education. (7th ed.). Allyn and Bacon.
Guilford, J.P. (1967). The Nature of Human Intelligence. McGraw-Hill.
