A study of the Adversity Quotient of students in the Faculty of Education Sisaket Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to study the level of Adversity Quotient of students in the Faculty of Education Sisaket Rajabhat University 2) compared mean scores of Adversity Quotient among of students in the Faculty of Education Sisaket Rajabhat University with different sex. This study was research with the sample group consisted of 325 subjects of Faculty of Education students Sisaket Rajabhat University Year 1 derived from Multi-stage Sampling. The research instruments were the Adversity Quotient assessment of 30 item test with a confidence value Reliability of questionnaire was 0.82. The data were analyzed by average, standard deviation, and independent t-test.
The results of this research showed that students in the Faculty of Education Sisaket Rajabhat University have high overall Adversity Quotient with the highest individual mean in the ability to control obstacles had the highest average followed by ability to endure and withstand problems and obstacles and the ability to bring oneself to solve obstacles, respectively. When comparing the mean scores of Adversity Quotient among students with different personal factors in terms of gender, found that there was no statistical difference
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษา แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วนสมบูรณ์
References
กิ่งแก้ว ทรัพย์พระวงศ์, ปรัศนีย์ เกศะบุตร, และ ปิยวุฒิ ศิริมงคล. (2559). ภูมิหลัง ความสามารถในการ
สร้างสรรค์และความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรค ที่ส่งผลต่อความตั้งใจเป็นผู้ประกอบ
การของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. วารสารสุทธิปริทัศน์, 30(93), 86-99.
กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว. (2563). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับความเสมอภาคทางเพศ.
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
กรมสุขภาพจิต. (2559). แผนยุทธศาสตร์กรมสุขภาพจิตในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ
ฉบับ 12 (พ.ศ. 2560-2564). กระทรวงสาธารณสุข.
ณัฐสยานันท์ เวทำ. (2564). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่า
อุปสรรคของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 จังหวัดพิษณุโลก. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มจร
วิทยาเขตแพร่, 7(1), 231-245.
ปัทมา นาแถมเงิน, ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ, และ กุลภัสสร ศิริพรรณ. (2560). การพัฒนาแบบวัดเชิงสถานการณ์
เพื่อวัดความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรค (AQ) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4.วารสาร
มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 36(5), 54-62.
ลดารัตน์ ศรรักษ์. (2556). ความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรค์กับผลสัมฤทธิ์ ทางการ
เรียนวิชาสถิติธุรกิจแบบผสมผสานของนักศึกษาคณะบัญชีมหาวิทยาลัยกรุงเทพ. วารสาร มฉก.
วิชาการ, 17(33), 17-34.
สมหญิง จันทรุไทย และ เกียรติศักดิ์ อิชยานันท์. (2560). ศึกษาความฉลาดทางอารมณ์และความสามารถ
ในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรคที่มีผลต่อความสำเร็จในการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาขั้น
พื้นฐาน เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล.วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 8(2), 189-198.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
แห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 – 2564). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจ
และสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักส่งเสริมและบริการวิชาการ. (2565, 30 กรกฎาคม). สถิติข้อมูลนักศึกษา. http://www.oass.
sskru.ac.th/OASS.html.
อังคณา ศรีทิพย์ศักดิ์, สังวาร วังแจ่ม, และ สุดา เนตรสว่าง. (2565). แนวทางการบริหารระบบสารสนเทศ
เพื่อการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนมัธยมศึกษาสหวิทยาเขตกลุ่มดอยอินทนนท์สังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ,
(3), 130-146.
อมรวรรณ เวชกามา. (2563). ความฉลาดในการแก้ไขอุปสรรคของผู้อำนวยการกับบรรยากาศองค์การ
ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Arora, S., Ashrafian, H., Davis, R., Athanasiou, T., Darzi, A., & Sevdalis, N. (2010). Emotional
intelligence in medicine: a systematic review through the context of the ACGME
competencies. Medical Education, 44, 749-764.
Best, J. W. (1970). Research in Education. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
De Costa. (2015). Reenvisioning language anxiety in the globalized classroom through a
social imaginary lens. Language Learning, 65(3), 504-532.
Krejcie Robert V. and DaryleW. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research
Activities. Journal of Education and Psychological, 3, 606-610.
Mangrulkar, L., Whitman, C & Ponner, M. (2001). Life Skills Approach to Child and
Adolescent Health Human Development. Washington, DC: Education
Development Center, Inc.
Stoltz, P. G. (2000). Adversity quotient finding your hidden capacity for getting thing’s
done. New York: Harper-Collins.
Stoltz, P. G., & Erik, W. (2010). Turning everyday struggles into everyday greatness. The
Adversity Advantage. New York: Simon and Schuster.
World Health Organization. (2011). Life skill Education in schools. Geneva: World Health
Organization.