The effect of lifestyle and marketing mix for online marketing on the decision-making process of the employees of the Department of Special Investigation in purchasing clean food via an online channel
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to: 1) study level of opinion on lifestyle, marketing mix for online marketing and decision-making process of the employees of the Department of Special Investigation in purchasing clean food via an online channel; and 2) examine effect of lifestyle and marking mix for online marketing on the decision-making process of the employees of the Department of Special Investigation in purchasing clean food via an online channel. This research employed a quantitative research methodology. The sample consisted 400 employees of the Department of Special Investigation (the Head Office) whose ages were over twenty years old and used to purchase clean food via an online channel. Data were analyzed by means, standard deviation and multiple regression analysis.
The findings showed that most of the respondents were female, aged between 30-39 years, holding a bachelor's degree, earning around 15,001 - 30,000 baht per month. In the aspect of lifestyle, opinion was rated at a high level, and it was followed by an interest in activities. As for the aspect of marketing mix for online marketing, product was rated at the highest level, followed by price, distribution channel, privacy protection, personal service and promotion. For the aspect of customers’ purchasing decision-making process, perceived needs were rated at a high level, followed by post-purchase behavior, purchasing decision, assessment for alternatives, and information search.
As for the analysis results of the effect of lifestyle on the customer’s purchasing decision-making process, it was found that customer’s lifestyle could predict their purchasing decision-making process in terms of their perceived needs, information search, post-purchase behavior, purchasing decision and assessment for alternatives by 29.90 percent, 21.10 percent, 17.90 percent, 17.00 percent and 16.30 percent, respectively. For the analysis results of the effect of marketing mix for online marketing on the customer’s purchasing decision-making process, it was found that factors in this group could predict customer’s purchasing decision-making process in terms of post-purchase behavior, assessment for alternatives, purchasing decision, perceived needs and information search by 31.70 percent, 29.70 percent, 24.60 percent, 20.80 percent and 17.80 percent, respectively.
Article Details
References
กนกวรรณ ไทยประดิษฐ์ และกรวินท์ เขมะพันธุ์มนัส. (2563). รูปแบบการตลาดออนไลน์บนเครื่องมือเครือข่ายสังคมออนไลน์ (เฟซบุ๊ก). วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 19(1).
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2544). หลักสถิติ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จตุพร ลิขิตทัศชูวงศ์. (2560). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อน้ำผลไม้พร้อมดื่มตราดอยคำของผู้บริโภคในเขตบางแค จังหวัดกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม.
ณัฐชา คชกฤษ. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (6Ps) ที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อเครื่องแต่งกายสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน ผ่านสื่อสังคมออนไลน์เฟซบุ๊กแฟนเพจ. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.
ณัฐภัทร วัฒนถาวร. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจบริโภคอาหารคลีนฟู๊ดของประชากรในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธิติมา พัดลม. (2558). พฤติกรรมการตัดสินใจซื้ออาหารคลีนฟู๊ดผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ในเขตกรุงเทพมหานคร. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฟู้ด เนวิเกเตอร์-ยูเอสเอ. (2558). อิทธิพลจากรายการอาหารเพื่อสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางไปชิมอาหารจากทั่วทุกมุมโลก. สืบค้นจาก http://www.now26.tv/mobile/view/41369.
เมขลา สังตระกูล. (2557). อิทธิพลของคุณค่าที่รับรู้ต่อความไว้เนื้อเชื่อใจ ความพึงพอใจ การบอกต่อ และการกลับมาซื้อซ้ำของผู้บริโภคอาหารเพื่อสุขภาพในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิภาวรรณ มโนปราโมทย์. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านสังคมออนไลน์(อินสตาแกรม) ของประชากรในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วรันพร นางาม. (2561). อิทธิพลของปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำอาหารคลีนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
วัลย์ลดา ทองเย็นบุริศร์. (2562). ปัจจัยการตัดสินใจซื้ออาหารคลีนในสถานการณ์ของโควิด 2019. วารสารวิชาการคณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยพิษณุโลก.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) (2563). รายงานประจำปี 2563 สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th/Books/list/8/.
สำนักพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. “พาณิชย์จัดงาน eCommerce Big Bang :
วิถีการค้าไทย สู่วิถีออนไลน์”. สืบค้นจาก http://www.dbd.go.th/ewt_news.
Antonides, G., & Van Raaij, W. F. (1998). Consumer behavior an European perpective.
Chicheter: John Wiley and Sons.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing management (14th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.