THE DEVELOPMENT OF INSTRUCTIONAL MODEL TO ENHANCE ABILITY ON CREATIVE INDUSTRIAL MECHANIC CURRICULUM DEVELOPMENT
Keywords:
Instructional Model, Enhance Ability to Development Curriculum, Creative Industrial Mechanic.Abstract
The purposes of this research were 1. study the efficiency of the instructional model, and 2. study the effectiveness of the instructional model. The samples employed in the study were 27
third year students in second semester of the academic year 2017. Research instrument consisted of the instructional model, a handbook for using the instructional model, lesson plans, creative industrial mechanic curriculum development, cognitive test, and ability assessment form concerning creative industrial mechanic curriculum development. The data were analyzed by means, standard deviation, a dependent t-test and a content analysis. The results were as follows: 1. The instructional model the instructional model to enhance ability on creative industrial mechanic curriculum development the efficiency of this model was 81.85/83.15. 2. The effectiveness of the model, showed that 2.1 after using the model, knowledge in creative industrial mechanic curriculum development of students was higher than before receiving the instructional model. 2.2 after using the model, the ability on creative industrial mechanic curriculum development of students was higher than before receiving the instructional model at the level of .05 significance, and 2.3 after using the instructional model their satisfaction towards the ability to apply the knowledge of the community a high level.
a high level.
References
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม. (2558). แผนยุทธศาสตร์พัฒนา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม. สุพรรณบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. (2558). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2551). การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ: แนวคิด วิธีและเทคนิคการสอน. กรุงเทพฯ: บริษัทเดอะมาสเตอร์กรุ๊ปแมเนจเม้นต์ จำกัด.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). กรอบคิดใหม่ทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สาวิตรี โรจนะสมิต. (2547). มิติใหม่ของการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์ 19,(2) (พฤษภาคม – สิงหาคม 2547), น. 1-9.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2548). เกณฑ์มาตรฐานผู้บริหารการศึกษาของคุรุสภา พ.ศ.2548. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ คุรุสภาลาดพร้าว.
Christine, C.T., and Christine D.V. (1971). Practical Guide to Curriculum and Instrucation. New York: Parker Publishing
Fisher, R. (2005). Teaching Children to think. United Kingdom: Nelson Thornes,
Joyce, B. and Weil, M. (2009). Model of Teaching. Englewood Cliff, NJ: Prentice-Hall, 9
Kevin, O. (2009). E-learning: the answer is blended learning, Now what was the question again. from http://www.astd.org/astd/Publications/TD_Magazine/2009_pdf/76031017.htm.
Obanya, P. (2012). Transformational Pedagogy in Higher Education. 26 th Convocation Lecture of University of Calabar, Nigeria.
Ornstein,A.G. and Hunkins, F.P. (2004). Curriculum foundation, principles and issuses. New York: Pearson Education.
Williams, B. (2004). Self direction in a problem based learning program. Nurse Education Today. 24(4). 277-285.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2018 มหวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
