กรอบแนวคิดในการวิเคราะห์ปัญหาการไม่ประสานงานกันและไซโลซินโดรม
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทบทวนกรอบแนวคิดปัญหาการไม่ประสานงานกันและไซโลซินโดรม (Silo syndrome) ในหน่วยงานภาครัฐ และพัฒนาขึ้นเป็นกรอบแนวคิดในการศึกษาปัญหาการไม่ประสานงานกันและไซโลซินโดรมที่เหมาะสมกับระบบราชการไทย เริ่มต้นจากการอธิบายถึงการให้นิยามความหมายความจำเป็นและสำคัญของการประสานงาน และอุปสรรคในการประสานงาน ในส่วนต่อไปจะกล่าวถึงปัญหาไซโลซินโดรมซึ่งฝังแฝงอยู่กับระบบราชการผ่านการให้คุณค่ากับสายบังคับบัญชาและวัฒนธรรมการเมืองแบบเผด็จการอำนาจนิยมและผลกระทบจากกระแสการปฏิรูประบบราชการ อันก่อให้เกิดสภาวะแตกกระจายและการแบ่งแยกความชำนาญเฉพาะภายในโครงสร้างองค์การภาครัฐ ซึ่งนำไปสู่ความล่าช้าในการตัดสินใจ ความซ้ำซ้อนการให้บริการที่ขาดประสิทธิภาพ และเป็นอุปสรรคในการประสานงานระหว่างหน่วยงานภาครัฐในปัจจุบันที่จำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือหลายหน่วยงาน ส่วนสุดท้าย เป็นการเสนอกรอบแนวคิดเพื่อวิเคราะห์ปัญหาการประสานงานและไซโลซินโดรมของระบบราชการไทย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Tom Christensen and Per Lægreid, “Coordination Quality in Central Government – the Case of Norway,” Public Organization Review, 2020 (20), 146-147.
Greet Bouckaert, B. Guy Peters and Koen Verhoest, The Coordination of Public Sector Organizations: Shifting Pattern of Public Management, (Hampshire: Palgrave Macmillan, 2010) 26 – 27.
Luther Gulick and Lyndall F. Urwick, The Science of Administration, (New York: Columbia University, 1973).
Greet Bouckaert, B. Guy Peters and Koen Verhoest, The Coordination of Public Sector Organizations: Shifting Pattern of Public Management, Cited, 15.
Tom Christensen, Ole Martin Lægreid and Per Lægreid, “Administrative Coordination Capacity; Does the Wickness of Policy Area Matter?,” Policy and Society, 38 (2), 238-239.
B. Guy Peters, Pursuing Horizontal Management, The Politics of Public Sector Coordination, (Kansas: University Press of Kansas, 2015) 22-23.
B. Guy Peters, “The Challenge of Policy Coordination,” Policy Design and Practice. 1(1), 3-4.
โรงงานยาสูบ กระทรวงการคลัง, “โรงงานยาสูบ แถลงข่าวผลกระทบจากพิษภาษีสรรพสามิตใหม่,” (เว็บไซต์), https://www.mof.go.th/storage/Content/File/news%26event/tobacco_28-11-60.pdf, (สืบค้นเมื่อ 11 เมษายน 2566).
Mingsarn Khosa-ard, “Natural Resource and Environment” In Warr, P. (Edited), Thailand Beyond the Crisis, (London: Routledge Curzon, 2005), 324-326.
B. Guy Peters, Pursuing Horizontal Management, The Politics of Public Sector Coordination, (Kansas: University Press of Kansas, 2015), 26-34.
B. Guy Peters, Pursuing Horizontal Management, The Politics of Public Sector Coordination, Cited, 34-36.
Tobias Bach and Kai Wegrich, The Blind Spots of Public Bureaucracy and the Politics of Non-Coordination, (Cham: Palgrave Macmillan, 2018) 15-18.
Ian Scott, “Governing by Silos,” Oxford Research Encyclopedia of Politics, (online). 3.
Max Waber. “Bureaucracy,” In Shafritz, Jay M. and Hyde, Alber C., Public Administration: Classic Reading. Seventh Edition, (Canada: Wasworth Cengage leaning, 2012), 39-44.
Rosemary O'Leary, “From Silos to Networks: Hierarchy to Heterachy” In Mary Ellen Guy, Marilyn Rubin. Public Administration Evolving: From Foundations to the Future, (New York: Routledge, 201), 85-86.
Francesca Pia Vantaggiato, Hussein Kassim and Sara Connolly, “Breaking out of silos: explaining cross-departmental interactions in two European bureaucracies,” JOURNAL OF EUROPEAN PUBLIC POLICY, Vol, 28, No, 9 (2021), 1432–1452.
Ian Scott and Ting Gong, “Coordination Government Silos: challenges and opportunities,” Global Public policy and Governance, 1 (2021), 20-21.
Gillian Tett, The Silo Effect: The Peril of Expertise and the Promise of Breaking Down Barriers, (London: Little Brown, 2016), 13.
Ian Scott, “Governing by Silos,” Oxford Research Encyclopedia of Politics, (Oxford: Oxford University Press, 2020), 2-4.
Greet Bouckaert, B. Guy Peters and Koen Verhoest, The Coordination of Public Sector Organizations: Shifting Pattern of Public
วสันต์ เหลืองประภัสร์, “การรวมศูนย์อำนาจและการกระจายอำนาจ กับการบริหารราชการแผ่นดินไทย : ทบทวนแนวคิด ข้อถกเถียง และข้อพิจารณาเพื่อการปฏิรูป,” วารสารสถาบันพระปกเกล้า, ปีที่ 13, ฉบับที่ 1 (2558), 98-124.
เกษียร เตชะพีระ, “สังคมปริซึม: ฐานสังคมของรัฐราชการ," มติชนสุดสัปดาห์, ปีที่ 34, ฉบับที่ 1779 (19-25 กันยายน 2557), 49.; เกษียร เตชะพีระ, “กับดักรัฐราชการ,” มติชนสุดสัปดาห์, ปีที่ 35, ฉบับที่ 1809 (17-23 เมษายน 2558), 54-55.
B.Guy Peter, The Politics of Bureaucracy An Introduction to Comparative Public Administration, seventh edition, (New York: Routledge, 2018), 164-167.
Tobias Bach and Kai Wegrich, The Blind Spots of Public Bureaucracy and the Politics of Non-Coordination, Cited, 10-11.
Christensen, T. Lægreid, O.M. Lægreid, P., “Administrative Coordination Capacity; Does the Wickness of Policy Area Matter?,” Policy and Society, 38 (2) (2019), 237-524.