Context, Policy, Structure and Human Resource Development: A Case Study of DIProm Working Capital Loan for Household Business
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research is to study the context and analyze the direction of the executive's policy towards the DIProm working capital loan for household business, and to give recommendations on the development of the structure and human resource development of the working capital. The results showed that the working capital was established as an important mechanism for the state to help and support Thai household business to earn more incomes. The executives expect that the working capital unit should be recognized by people within the Department of Industrial Promotion and the general public. Through public relations in various channels and integrated working with other teams in the department would increase the capacity of the working capital unit to help and support the household business. Moreover, human resource development plan for the staff in the working capital unit should be response to the utilization of digital technology, changes in behavior of entrepreneurs and people, and organizational capabilities. Increasing interactions between the central and regional
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
บริษัท เอฟฟินิตี้ จำกัด, “โครงการจัดทำฐานข้อมูลและแผนพัฒนาอุตสาหกรรมสร้างสรรค์รายสาขา,” แผนพัฒนาอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ สาขางานฝีมือและหัตถกรรม ปี 2562, (กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์ (องค์การมหาชน, 2562) 12.
ชื่อภาษาอังกฤษของกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม คือ Department of Industrial Promotion หรือที่มักเรียกโดยย่อว่า DIProm หรืออาจเรียกเป็นภาษาไทยว่า “ดีพร้อม” เป็นคำที่กรมส่งเสริมอุตสาหกรรมใช้เพื่อประชาสัมพันธ์นโยบายและกลไกการส่งเสริมผู้ประกอบการที่ดำเนินการโดยกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม, ระเบียบกระทรวงอุตสาหกรรมว่าด้วยเงินทุนหมุนเวียนเพื่อการส่งเสริมอาชีพอุตสาหกรรมในครอบครัวและหัตถกรรมไทย พ.ศ. 2525, (เอกสารอัดสำเนา).
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม, ผลการประเมินของเงินทุนหมุนเวียนเพื่อการส่งเสริมอาชีพอุตสาหกรรมในครอบครัวและหัตถกรรมไทย ประจำปี พ.ศ. 2561-2563, (เอกสารอัดสำเนา).
ในจำนวนนี้หมายรวมถึงผู้อำนวยการกลุ่มงานเงินทุนหมุนเวียน ฯ แต่ไม่รวมผู้บริหารระดับสูงของกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม และไม่นับรวมนิติกรที่ปฏิบัติงานในโครงสร้างการบริหารส่วนกลาง
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม, รายงานการประชุมคณะกรรมการบริหารเงินทุนหมุนเวียนเพื่อการส่งเสริมอาชีพอุตสาหกรรมในครอบครัวและหัตถกรรมไทย ครั้งที่ 3/2563, วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 ณ ห้องประชุม 2 ชั้น 3 อาคาร กสอ., (เอกสารอัดสำเนา).
Campion, M. A., Campion, J. E., & Hudson, J. P., Jr., “Structured interviewing: A note on incremental validity and alternative question types,” Journal of Applied Psychology, 79(6), 998–1002. https://doi.org/10.1037/0021-9010.79.6.998
พระราชกฤษฎีกาแบ่งส่วนราชการกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม พ.ศ. 2560, ข้อ 3
หลักสูตรที่ระบุในตารางถือเป็นแนวทางในการพัฒนา สามารถปรับเปลี่ยนรายละเอียดของหัวข้อการพัฒนาได้ตามความเหมาะสม
Hala Altamimi, Qiaozhen Liu, Benedict Jimenez, “Not Too Much, Not Too Little: Centralization, Decentralization, and Organizational Change,” Journal of Public Administration Research and Theory, muac016, https://doi.org/10.1093/jopart/muac016
Anwar, G. and Abdullah, N. N., “The Impact of Human Resource Management Practice on Organizational Performance,” International journal of Engineering, Business and Management (IJEBM), Vol 5, Issue1, (Jan-Feb 2021), 35-47.
Hood, C., “A Public Management for All Seasons?,” Public Administration, 69 (1), 3-19.
Prahalad, C. K. and Hamel, G., “The Core Competence of the Corporation,” Harvard Business Review, 68(3), 79–91.
ปรัชญาพร ทองประสิทธิ์, สักรินทร์อยู่ผ่อง และ อัคครัตน์ พูลกระจ่าง, “รูปแบบการพัฒนาทักษะด้านอารมณ์โดยวิธีการเรียนรู้ด้วยตนเองสำหรับผู้ปฏิบัติงานส่วนหน้าในธุรกิจบริการ,” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, ปีที่ 14 ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม-สิงหาคม พ.ศ. 2563), 102-106.
Boyatzis A. R., “The Competent Manager: A Model for Effective Performance,” New York: J. Wiley, January (1982), 20–21.
Noe, Raymond A., Employee Training and Development, (New York: McGraw Hill, 2007).
Stewart, G. and Brown, K., Human Resource Management: Linking Strategy to Practice, (MA: Wiley & Sons. Inc., 2008).
Grubert, T., Steuber, J. & Meynhardt, T., “Engagement at a higher level: The effects of public value on employee engagement, the organization, and society,” Curr Psychol, (May 2022), https://doi.org/10.1007/s12144-022-03076-0
