การจัดการปกครองแบบร่วมมือกันของศูนย์พัฒนาเด็กเล็กสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครปฐม
Main Article Content
บทคัดย่อ
จังหวัดนครปฐมเป็นจังหวัดที่มีสภาพสังคมแบบกึ่งเมืองกึ่งชนบท มีการขยายตัวของความเป็นเมือง (Urbanization) ทำให้ประชากรในพื้นที่ที่เคยประกอบอาชีพเกษตรกรรมเปลี่ยนไปประกอบอาชีพในภาคอุตสาหกรรมเพิ่มมากขึ้น ภาระหน้าที่ในการเลี้ยงดูเด็กจึงตกเป็นของผู้สูงอายุที่บ้านหรือตกมายังศูนย์พัฒนาเด็กเล็กซึ่งมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นผู้กำกับดูแล แต่เนื่องด้วยการเลี้ยงดูและการพัฒนาคุณภาพเด็กปฐมวัยเป็นสิ่งที่สำคัญและมีความซับซ้อน จึงต้องใช้ความรู้และความชำนาญในหลากหลายด้านและการดำเนินกลไกหลายระดับในสังคมให้เข้ามามีส่วนร่วม แต่อย่างไรก็ตามกลับพบว่าบทบาทและหน้าที่ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กในลักษณะการจัดการปกครองแบบร่วมมือกัน (Collaborative Governance) ค่อนข้างมีจำกัด และมีบทบาทค่อนข้างน้อย เนื่องจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอำนาจโดยตรงในการบริหารจัดการในด้านต่าง ๆ ทั้งด้านการบริหารงบประมาณ การบริหารงานบุคคล และการบริหารงานทั่วไป ยกเว้นการบริหารงานด้านวิชาการที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นยังต้องอาศัยความร่วมมือในส่วนนี้จากภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ
โดยกระบวนการเข้ามามีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายนั้นจะเป็นในลักษณะของการจัดการปกครองแบบเครือข่าย (Network Governance) เนื่องจากเครือข่ายจากหลากหลายภาคส่วนมีจุดเริ่มต้นจากความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล และมีความเป็นอิสระต่อกันและมีความเชี่ยวชาญแตกต่างกันเข้ามาร่วมกันในการแก้ไขปัญหาหรือดำเนินงานให้สำเร็จลุล่วง หากแต่ไม่ได้มีการสร้างกฎกติการ่วมกัน แต่เป็นการเข้ามาดำเนินงานร่วมกันผ่านความสมัครใจและเป็นการดำเนินงานร่วมกันภายใต้ข้อบัญญัติของตัวบทกฎหมาย
อย่างไรก็ตามการขับเคลื่อนงานและการเข้ามามีส่วนร่วมของเครือข่ายจะเกิดขึ้นได้อย่างดีหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับวิสัยทัศน์ของผู้นำและบทบาทในการสร้างความร่วมมือ รวมถึงการมีภาวะผู้นำ (Leadership) ขีดความสามารถและสมรรถนะในการจัดการปกครองอีกด้วย
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
หนังสือ
เกษม นครเขตต์, เครือข่ายทางสังคม, (กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้าง เสริมสุขภาพ, 2545).
ชาย ไชยชิต, โครงการศึกษาวิจัยการบริหารงานที่เป็นเลิศขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปี 2557 (Best Practice): กรณีศึกษาเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด, (กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า, 2557).
เยาวภา เดชะคุปต์, การจัดการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย, (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แม็ค, 2542).
วสันต์ เหลืองประภัสร์, การอภิบาลบนฐานของความร่วมมือ: สภาวะสังคมไร้ศูนย์กลาง การแตกกระจายใน ระบบบริหารราชการแผ่นดินและแสวงหาตัวแบบใหม่ในการขับเคลื่อนภารกิจของรัฐ, (กรุงเทพฯ:สถาบันพระปกเกล้า, 2563).
เอก ตั้งทรัพย์วัฒนา, “Governance: การจัดการปกครอง/วิธีการปกครองและการจัดการปกครองที่ดี/ธรรมาภิ บาล,” ใน เอก ตั้งทรัพย์วัฒนา สิริพรรณ นกสวน และ ม.ร.ว.พฤทธิสาณ ชุมพล (บก.), คำและ ความคิดในรัฐศาสตร์ร่วมสมัย, (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550).
วิทยานิพนธ์
จิตติรัตน์ แหย่งบุคดา, การบริหารการศึกษาศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอ สีชมภู จังหวัดขอนแก่น, (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2554).
จุฑารัตน์ ยะตะนัง, การบริหารแบบมีส่วนร่วมตามเกณฑ์มาตรฐานศูนย์เด็กเล็กแห่งชาติ ของศูนย์พัฒนาเด็ก เล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตอำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง, (วิทยานิพนธ์, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 2557).
ณัชชา จันทา, การบริหารจัดการของคณะกรรมการศูนย์พัฒนาเด็กเล็กตามมาตรฐานการดำเนินงานศูนย์ พัฒนาเด็กเล็กขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดอำนาจเจริญ, (สารนิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารและนโยบายสวัสดิการสังคม คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2559).
อินทุอร แสงอรัญ, การบริหารกิจการบ้านเมืองแบบเครือข่าย กรณีศึกษาการจัดการบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ของสถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ, (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาบริหารรัฐกิจ คณะ รัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2560).
บทความ
ไททัศน์ มาลา, “การจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่ (New Public Governance: NPG) แนวคิดและการ ประยุคต์ใช้ในการจัดการปกครองท้องถิ่น,” วารสารวไลยองค์กรณ์ปริทัศน์มนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์, ปีที่ 8 (1), 179-194.
วีระศักดิ์ เครือเทพ, “วรรณกรรมปริทัศน์เรื่อง Governing by Network,” วารสารสถาบันพระปกเกล้า, มปป., https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/download/244740/165928/ (สืบค้น 3 มกราคม 2566).
ศักดิ์สิทธิ์ ฆารเลิศ และ อลงกต สารกาล, “ว่าด้วยแนวคิดการบริหารจัดการปกครองท้องถิ่นบนฐานความ ร่วมมือ,” วารสารสังคมศาสตร์นิติรัฐศาสตร์, ปีที่ 2, ฉบับที่ 1.
ศิรินนภา นามมณี, “รูปแบบการบริหารศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที่มีประสิทธิผล สังกัดองค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่น,” วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, ปีที่ 9, ฉบับที่ 2.
อุษณีย์ เทพวรชัย และ กัญญา ชื่นอารมณ์, “ศึกษาการดำเนินงานการบริการของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก เขตอำเภอ เมือง จังหวัดปทุมธานี,” วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, ม.ป.ป., 184-195.
กฎหมาย
ประกาศคณะกรรมการนโยบายการบริหารงานจังหวัด และกลุ่มจังหวัดแบบบูรณาการ เรื่อง การจัดตั้งกลุ่ม จังหวัดและกำหนดจังหวัดที่เป็นศูนย์ปฏิบัติการของกลุ่มจังหวัด (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2560.
อิเล็กทรอนิคส์
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย, “มาตรฐานการดำเนินงานศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขอ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปีงบประมาณ 2559,” กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น (เว็บไซต์), http://www.dla.go.th/upload/ebook/column/2017/4/2199_5930.pdf (สืบค้นเมื่อ 1 กันยายน 2564).
กองส่งเสริมและพัฒนาการจัดการศึกษาท้องถิ่น กลุ่มงานส่งเสริมการจัดการศึกษาปฐมวัยและศูนย์พัฒนา เด็กเล็ก, (เว็บไซต์),http://www.dla.go.th/upload/document/type2/2017/
/18939_1_1508485872260.pdf (สืบค้นเมื่อวันที่ 15 พ.ค. 2565).
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ, “ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กท้องถิ่นมุ่งเป้าลดปัญหาขา สารอาหาร,” สสส., (เว็บไซต์), https://www.thaihealth.or.th/Content/49962-ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ในท้องถิ่นมุ่งเป้าลดปัญหาขาดสารอาหาร.html (สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2564).
สำนักงานส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กลุ่มงานส่งเสริมและพัฒนาท้องถิ่น, “จำนวนศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จังหวัดนครปฐม 2562,” สำนักงานส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น (เว็บไซต์), https://www.dla.go.th/upload/document/type2/2020/1/22926_3_1578897146627.pdf (สืบค้น เมื่อ 15 ธันวาคม 2565).