การพัฒนากลยุทธ์การเลือกตั้งท้องถิ่นอย่างมีคุณภาพจากการมีส่วนร่วมของประชาชนผ่านกระบวนการ Design Thinking: กรณีศึกษาจังหวัดปทุมธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเลือกตั้งท้องถิ่นในประเทศไทยยังเผชิญกับปัญหาเรื้อรัง เช่น การซื้อสิทธิขายเสียง ความไม่โปร่งใส และความไม่เข้าใจบทบาทของประชาชนในการมีส่วนร่วมทางการเมือง โดยเฉพาะในพื้นที่กึ่งเมืองกึ่งชนบทอย่างจังหวัดปทุมธานี ซึ่งมีความหลากหลายทางสังคมและเศรษฐกิจ งานวิจัยนี้จึงมุ่งเน้นการพัฒนากลยุทธ์การเลือกตั้งท้องถิ่นอย่างมีคุณภาพจากการมีส่วนร่วมของประชาชนผ่านกระบวนการคิดเชิงออกแบบ (Design Thinking) ซึ่งประกอบด้วย 5 ขั้นตอน ได้แก่ การเข้าใจผู้ใช้ (Empathize) การนิยามปัญหา (Define) การระดมความคิด (Ideate) การสร้างต้นแบบ (Prototype) และการทดสอบ (Test) โดยใช้วิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research: PAR) กับกลุ่มตัวอย่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจำนวน 60 คน ผลการวิจัยพบว่ากลยุทธ์การเลือกตั้งท้องถิ่นอย่างมีคุณภาพ ที่พัฒนาขึ้นจากการมีส่วนร่วมของประชาชนมี 3 แนวทางหลัก ได้แก่ แนวทางเสริมสร้างจิตสำนึกพลเมือง แนวทางส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเยาวชน แนวทางตรวจสอบความรับผิดชอบของนักการเมือง ทั้งนี้กลยุทธ์ดังกล่าวสามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อเสริมสร้างประชาธิปไตยฐานรากในพื้นที่อื่น ๆ ได้ต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
หนังสือ
ประจักษ์ ก้องกีรติ, ประชาธิปไตยที่มองไม่เห็น, (กรุงเทพฯ: ฟ้าเดียวกัน, 2561).
พสุ เดชะรินทร์, ประชาธิปไตยแบบไทยๆ, (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน, 2564).
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง, รายงานผลการรับเรื่องร้องเรียนการเลือกตั้งท้องถิ่น ปี 2563, (กรุงเทพฯ: สำนักงาน กกต., 2564).
อินทรชัย, ธ., และคณะ, การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในระดับท้องถิ่น, (กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2563).
Carlos M Leite, “Corruption, Inequality, and Fiscal Performance,” IMF Working Paper, No. 07/235, International Monetary Fund, 2007.
Joanne B. Ciulla, Ethics, the Heart of Leadership, 3rd ed. (Praeger, 2014).
Robert D. Putnam, Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community, (Simon & Schuster, 2000).
บทความ
Florenz Plassmann, and T. Nicolaus Tideman, “Does Democracy Reduce Corruption?,” Public Choice, Vol. 133, No. 1–2 (2007), 25–46.
Hikaru Ogawa and David Wildasin, “Think Locally, Act Locally: Spillovers, Spillbacks, and Efficient Decentralization,” Journal of Public Economic Theory, Vol. 9, No. 2 (2007), 213–238.
Karine Nyborg, “Corruption and Political Failure in Developing Countries,” Public Choice, Vol. 160, No. 1–2 (2014), 115–131.
Niek Mouter, Jan A. Annema, and Bert van Wee, “Economic Analysis in Public Decision-Making: A Literature Review,” Transport Reviews, Vol. 35, No. 2 (2015), 139–162.
Richard G. Niemi, and Stephen C. Craig, “Measuring Political Efficacy,” American Political Science Review, Vol. 84, No. 4 (1990), 1407–1413.
Tim Brown, “Design Thinking,” Harvard Business Review, Vol. 86, No. 6 (2008), 84.
Wojciech Olszewski, “Informal Institutions and Political Failure in Public Projects,” Journal of Economic Theory, Vol. 117, No. 1 (2004), 192–218.
อิเล็กทรอนิกส์
IDEO.org. Field Guide to Human Centered Design, 1st ed., Retrieved from http://d1r3w4d5z5a88i.cloudfront.net/assets/guide/Field%20Guide%20to%20HumanCent ered%20Design_IDEOorg_English-ee47a1ed4b91f3252115b83152828d7e.pdf.
องค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย), รายงานสถานการณ์คอร์รัปชันท้องถิ่น ปี 2566, (เว็บไซต์), https://www.anticorruption.in.th, (สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2568).
