วาทกรรมทางการเมืองบนเฟซบุ๊กแฟนเพจ “การเมืองไทยในกะลา”
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวาทกรรมทางการเมืองบนเฟซบุ๊กแฟนเพจ “การเมืองไทยในกะลา” โดยใช้แนวทางการศึกษาผ่านหลักการจากการศึกษาเอกสาร และข้อความจากการสื่อสารหรือโพสต์ (Post) ในแฟนเพจ การตอบโต้ หรือคอมเมนต์ (Comment) โดยเลือกศึกษาเฉพาะสเตตัสที่เกี่ยวกับ การนำเสนอข้อมูลเพื่อจูงใจโดยตรงเท่านั้น ผลจากการวิเคราะห์สะท้อนให้เห็นถึงความเคลื่อนไหวทางการเมืองในรูปแบบที่แตกต่างกัน ดังนี้ 1) ความคิดเกี่ยวกับพรรคการเมืองของประชาชน โดยเน้นความคิดเชิงบวกเกี่ยวกับพรรคก้าวไกล และพรรคเพื่อไทย เกิดจากความคาดหวังที่อยากเห็นประเทศไทยไปสู่ความเจริญ ถูกต้อง และตัวแทนที่มาจากการคัดเลือกจากประชาชนซึ่งบริหารประเทศด้วยความเป็นประชาธิปไตย และแนวความคิดเชิงลบเกี่ยวกับรัฐบาลชุดปัจจุบันซึ่งมีความเผด็จการในการตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ส่งผลต่อภาพรวมของประเทศที่ไม่ถูกต้อง โดยอาศัยข้อได้เปรียบของจำนวนสมาชิกรัฐสภาฝ่ายรัฐบาลที่มีจำนวนมาก ทำให้ไม่สามารถตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจตามกลไกรัฐสภาได้ 2) ความคิดเกี่ยวกับการต่อต้านเผด็จการ โดยมีความคิดเชิงบวกเกี่ยวกับพรรครัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนโดยแท้จริง มีจุดยืนทางการเมืองที่มีต่อความเป็นประชาธิปไตย เพื่อให้ประเทศสามารถขับเคลื่อนด้วยความเป็นประชาธิปไตย และแนวความคิดเชิงลบเกี่ยวกับรัฐบาล ชุดปัจจุบันซึ่งเป็นระบอบรัฐประหารที่นำรูปแบบผู้นำทหารเข้าสู่อำนาจการเป็นนายกรัฐมนตรี รวมไปถึงกลไกทางการเมืองที่เอื้อต่อคณะทหารในการยึดอำนาจ และ 3) ความคิดเห็นเกี่ยวกับจริยธรรมทางการเมือง ซึ่งเป็นการแสดงความคิดเห็นในรูปแบบของการต่อต้านกลุ่มคณะรัฐบาลจากการทุจริตของรัฐมนตรี และข้อได้เปรียบจากการเป็นรัฐบาลที่มีเสียงข้างมากจนเกินไป ส่งผลให้ประชาชนตระหนักถึงความสำคัญ ของการมีจริยธรรมทางการเมืองตามกลไกรัฐสภาในการตรวจสอบการปฏิบัติหน้าที่ของนักการเมือง และการไม่สามารถทำหน้าที่ตามกลไกการตรวจสอบได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิจัยนี้เป็นของลิขสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
เกษม วัชรดิตถ์, เอกกวิน ปิยวีโร และธรอธิษฐ์
สุวฑฺโฒ. (2565). การสื่อสารทางการเมืองกับวาทกรรมทางการเมืองในสังคมไทย. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 2(5), 98-117.
จันทิมา อังคพาณิชกิจ. (2557). การวิเคราะห์ข้อความ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2554). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายการศึกษา.
ปรัชญา ฑีฆะกุล. (2554). กลวิธีการใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจของตัวแทนประกันชีวิตเพศหญิง (ค้นคว้าอิสระ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร
เพ็ญนภา คล้ายสิงโต. (2561). วาทกรรมบนเว็บไซต์เฟซบุ๊กระหว่างอาจารย์และนิสิตในกลุ่มรายวิชาภาษาศาสตร์เบื้องต้น. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลา นครินทร์, 10(1), 59-79.
วีระศักดิ์ จินารัตน์. (2564). การใช้เฟสบุ๊กเพื่อการรับข่าวสารที่มีอิทธิพลต่อความสนใจทางการเมืองและการเข้าร่วมทางการเมือง. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(12), 412-424.