ดนตรีพื้นเมืองล้านนากับการพัฒนาอารมณ์ของผู้สูงอายุ เทศบาลตำบลช้างเผือก อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง ดนตรีพื้นเมืองล้านนากับการพัฒนาอารมณ์ของผู้สูงอายุ เทศบาลตำบลช้างเผือก อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นงานวิจัยแบบผสม (Mixed method) ที่มีทั้งเชิงปริมาณ เชิงคุณภาพ และเชิงทดลอง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้โปรแกรมการเรียนดนตรีพื้นเมืองล้านนาต่อการพัฒนาอารมณ์เชิงบวกของผู้สูงอายุข้อมูลที่ได้จากการศึกษามาจากเอกสาร การสัมภาษณ์ ทั้งนี้เสนอผลการวิจัยแบบพรรณา และแบบค่าเฉลี่ย ผู้เข้าร่วมโปรแกรมการเรียนดนตรีพื้นเมืองล้านนาต่อการพัฒนาอารมณ์เชิงบวกของผู้สูงอายุ จำนวน 10 คน เป็นผู้สูงอายุผู้หญิง 7 คน และผู้ชาย3 คน มีอายุตั้งแต่ 65 – 79 ปี ระดับการศึกษาตั้งแต่ประถม 4 – ปริญญาตรี ส่วนใหญ่มีอาชีพรับราชการ รองลงมาทำงานเอกชน และรับจ้างอื่น ๆ อาศัยอยู่กับครอบครัว ดังนั้นจึงไม่มีผลต่ออารมณ์เชิงบวกจากการเรียนดนตรีพื้นเมืองล้านนา  

          สำหรับผู้ที่เข้าร่วมโปรแกรมการเรียนดนตรีพื้นเมืองล้านนาต่อการพัฒนาอารมณ์เชิงบวกของผู้สูงอายุ พบว่าก่อนเรียนมีอารมณ์ดี หลังเรียนทุกคนมีความสนุกสนานและอารมณ์หงุดหงิดบ้างเล็กน้อย แต่ก็เกิดความสุขสนุกสนานและภาคภูมิใจที่เล่นดนตรีได้ เนื่องจากการเรียนดนตรีในวัยสูงอายุนั้นมีข้อจำกัดหลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสั่งการจากสมองเพื่อสั่งให้มือซ้ายกดสายเพื่อให้เกิดทำนอง มือขวาสำหรับดีดหรือสี ซึ่งผู้สูงอายุสามารถปฏิบัติได้ที่ละข้าง มือซ้ายและมือขวาต้องเล่นพร้อมกันจึงทำให้การเล่นดนตรีไปอย่างๆ ช้า ทำให้ผู้สูงอายุหงุดหงิดตนเอง จากแบบสอบถามที่ประเมินอารมณ์เชิงบวกในสถานการณ์ต่างๆ ของตนเอง มีค่าเฉลี่ย 4.52-4.96 ซึ่งอยู่ในระดับมากที่สุด