การศึกษาวิเคราะห์คำซ้อนในค่าวซอเรื่องพระอภัยมณีและศรีสุวัณณ์
DOI:
https://doi.org/10.14456/rcmrj.2019.174324คำสำคัญ:
คำซ้อน, ค่าวซอบทคัดย่อ
การศึกษาวิเคราะห์คำซ้อนในค่าวซอเรื่องพระอภัยมณีและศรีสุวัณณ์ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาคำซ้อน 2 คำ คำซ้อน 3 คำ คำซ้อน 4 คำซ้อนมากกว่า 4 คำ และคำซ้อนแบบขยายคู่ ศึกษาการสร้างคำซ้อนจากภาษาไทยกลาง ภาษาไทยถิ่นเหนือ ภาษาบาลีสันสกฤต ศึกษาคำซ้อนที่มีความหมายเหมือนกัน ความหมายใกล้เคียงกัน และความหมายตรงข้ามกัน ที่ปรากฏในหนังสือค่าวซอเรื่องพระอภัยมณีและศรีสุวัณณ์ โดยศึกษาจากจากหนังสือค่าวซอเรื่องพระอภัยมณีและศรีสุวัณณ์ แต่งโดยพระญาพรหมโวหารพิมพ์ด้วยตัวอักษรล้านนา จำนวน 143 หน้า พิมพ์ที่โรงพิมพ์อเมริกัน พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ.2473
ผลการศึกษาพบว่าคำซ้อน 2 คำ มีจำนวน 449 คำ คำซ้อน 3 คำ มีจำนวน 152 คำ คำซ้อน 4 คำ มีจำนวน 143 คำ คำซ้อนที่มากกว่า 4 คำ มีจำนวน 6 คำ ในส่วนของคำซ้อนที่สร้างขึ้นจากภาษาที่ต่างกันซึ่งประกอบไปด้วยภาษาไทยกลาง ภาษาไทยถิ่นเหนือ ภาษาบาลีสันสกฤต ปรากฏคำซ้อน 2 คำที่สร้างขึ้นจากภาษาที่ต่างกัน จำนวน 105 คำ คำซ้อน 3 คำที่สร้างขึ้นจากภาษาที่ต่างกัน จำนวน 35 คำ และคำซ้อน 4 คำที่สร้างขึ้นจากภาษาที่ต่างกัน จำนวน 6 คำ สำหรับคำซ้อนที่แบ่งตามลักษณะความหมาย ปรากฏคำซ้อนที่มีความหมายเหมือนกัน จำนวน 253 คำ คำซ้อนที่มีความหมายใกล้เคียงกัน จำนวน 343 คำ และคำซ้อนที่มีความหมายตรงข้ามกัน จำนวน 15 คำ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
เปลื้อง ณ นคร. (2555). พจนานุกรมภาษาไทย-ไทย ฉบับอาจารย์เปลื้อง ณ นคร. กรุงเทพฯ: ไทยซอฟต์แวร์เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554: เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (2549). คร่าวซอเรื่องพระอภัยมณีและสรีสุวัณณ์. เชียงใหม่ : โครงการจัดทำเอกสารข้อมูลเพื่อการอนุรักษ์ต้นฉบับและเป็นฐานในการสร้างนักวิชาการด้านล้านนารุ่นใหม่.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
1. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “Community and Social Development Journal” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Community and Social Development Journal มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และเพื่อให้เผยแพร่บทความได้อย่างเหมาะสมผ่านสื่อสิ่งพิมพ์และอิเล็กทรอนิกส์ ผู้เขียนยังคงถือครองลิขสิทธิ์บทความที่ตีพิมพ์ภายใต้ใบอนุญาต Creative Commons Attribution (CC BY) ซึ่งอนุญาตให้เผยแพร่บทความซ้ำในแหล่งอื่นได้ โดยอ้างอิงต้องอ้งอิงบทความในวารสาร ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตผลิตซ้ำเนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์จากแหล่งอื่น
2. เนื้อหาบทความที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ



