วงสะล้อ ซอ ปิน ของครูอรุณศิลป์ ดวงมูล
DOI:
https://doi.org/10.14456/rcmrj.2017.209276คำสำคัญ:
อรุณศิลป์ ดวงมูล, ขับซอ, วงสะล้อ ซอ ปิน, จังหวัดน่านบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องวงสะล้อ ซอ ปิน ของครูอรุณศิลป์ ดวงมูล เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประวัติพ่อครูอรุณศิลป์ ดวงมูล 2) ศึกษาทำนองดนตรี และทำนองซอ ของพ่อครูอรุณศิลป์ ดวงมูล จังหวัดน่าน โดยใช้ระเบียบแบบวิธีการวิจัยทางด้านมานุษยวิทยาดนตรี (Anthropology of Music) เก็บรวบรวมข้อมูลที่ได้จากเอกสาร การสัมภาษณ์ การสังเกตแบบมีส่วนร่วม ทำการวิเคราะห์ และนำเสนอผลการวิจัยแบบพรรณาวิเคราะห์
ผลการวิจัย พบว่า พ่อครูอรุณศิลป์ ดวงมูล เป็นหัวหน้าคณะวงสะล้อ ซอ ปิน ของจังหวัดน่านและได้รับการยกย่องเป็นครูภูมิปัญญารุ่นที่ 4 ประจำปี พ.ศ. 2548 ด้านศิลปกรรม วงสะล้อ ซอ ปิน ของพ่อครูอรุณศิลป์ สะท้อนวัฒนธรรมร่วมการขับซอของจังหวัดน่าน 4 ประการ คือ ใช้เฉพาะปินและสะล้อในการประสมวง บทเพลงขึ้นต้นใช้เพลงดาดน่าน สะล้อติดขั้นเสียง และใช้การฟ้อนประกอบการขับซอเรียกว่าฟ้อนแง้น การศึกษาบทเพลงทั้ง 5 เพลง ได้แก่ เพลงดาดน่าน เพลงลับแลง เพลงปั่นฝ้าย เพลงพม่าต๊ะโต๋งเต๋ง และเพลงพระลอเดินดง ซึ่งเป็นเพลงของจังหวัดน่าน พบว่า ใช้กลุ่มเสียงปัญจมูล 3 กลุ่มเสียง ลักษณะเฉพาะของการดีดปิน พบว่า มีทั้งหมด 9 วิธี ส่วนสะล้อ พบว่า มี 4 วิธี การขับซอ พบว่า มี 6 วิธี แสดงถึงลักษณะเด่นของพ่อครูอรุณศิลป์ ดวงมูล
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ธีรยุทธ ยวงศรี. 2542. การดนตรี การขับ การฟ้อน ล้านนา. เชียงใหม่: มิ่งเมืองนวรัตน์.
พิชิต ชัยเสรี. 2559. สังคีตลักษณ์วิเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิปปวิชญ์ กิ่งแก้ว. 2555. ซอล่องน่าน. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สิริกร ไชยมา. 2546. ซอ เพลงพื้นบ้านล้านนา ภูมิปัญญาชาวเหนือ. แพร่ : โรงเรียนร้องกวาง.
อรุณศิลป์ ดวงมูล. 10 ธันวาคม 2558. ครูภูมิปัญญาไทย รุ่นที่ 4. สัมภาษณ์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
1. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “Community and Social Development Journal” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Community and Social Development Journal มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ และเพื่อให้เผยแพร่บทความได้อย่างเหมาะสมผ่านสื่อสิ่งพิมพ์และอิเล็กทรอนิกส์ ผู้เขียนยังคงถือครองลิขสิทธิ์บทความที่ตีพิมพ์ภายใต้ใบอนุญาต Creative Commons Attribution (CC BY) ซึ่งอนุญาตให้เผยแพร่บทความซ้ำในแหล่งอื่นได้ โดยอ้างอิงต้องอ้งอิงบทความในวารสาร ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตผลิตซ้ำเนื้อหาที่มีลิขสิทธิ์จากแหล่งอื่น
2. เนื้อหาบทความที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ



