องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน

ผู้แต่ง

  • นวพร ชลารักษ์ นักศึกษาระดับปริญญาเอก คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • สมเกียรติ อินทสิงห์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • นทัต อัศภาภรณ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • สุนีย์ เงินยวง คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

DOI:

https://doi.org/10.14456/rcmrj.2021.247707

คำสำคัญ:

ครูนักนวัตกร, ความเป็นครูนักนวัตกร, การพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)  เพื่อสังเคราะห์องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน และ 2) เพื่อประเมินองค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน แหล่งข้อมูลของงานวิจัยคือ 1) เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง 2) ผู้ให้สัมภาษณ์ ได้แก่ อาจารย์ผู้สอนของหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ จำนวน 5 คน กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการศึกษาและนวัตกรรม ประเมินความถูกต้องและความเหมาะสม จำนวน 5 คน โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสังเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และแบบประเมินความถูกต้องและความเหมาะสมขององค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและนำเสนอโดยสถิติบรรยายการแจกแจงความถี่ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
     ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืนนั้น ได้แก่ 1.1) องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรประกอบด้วย 10 องค์ประกอบ 1.2) องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน ประกอบด้วย 5 ด้าน รวม 20 องค์ประกอบ 2) ผลการประเมินความถูกต้องและความเหมาะสมขององค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน ในภาพรวมมีความถูกต้องอยู่ในระดับ มากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.51) และมีความเหมาะสมอยู่ในระดับ มาก (ค่าเฉลี่ย 4.49)

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

Chaemmchoy, S. (2018). School Management in Digital Era. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (In Thai)

Dachakupt, P., & Khaengkhan, P. (2008). Teacher competencies and Guidelines for teacher development in dynamic society. Bangkok: Office of The Education Council. (In Thai)

Dyer, J., & Gregersen, H. (2011). The Innovator’s DNA: Mastering the Five Skills of Disruptive Innovators. Boston: Massachusetts.

Furr, N., & Dyer J. (2014). The Innovator's Method: Bringing the Lean Start-up into Your Organization. Boston: Massachusetts.

Kelley, T., & Littman, J. (2005). The ten faces of innovation. New York: Currency/Doubleday.

Landrum, G. N. (1991). The Innovation Personality – A Case Study on Thirteen Innovative Visionaries Based on Key Characteristics of Their Personal Behavior. (Doctor of Philosophy, Dissertation, Walden University).

Meesuwan, W. (2017). Factors Contributing to Characteristics of Teacher Innovations in Education Technology in Professional Pre-Service Teacher School of Naresuan University Network. Journal of Education Naresuan

University, 19(3), 50-62. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/100890 (In Thai)

Ministry of Education. (2017). 4 Quality Education. Bangkok: Prikwan graphic. (In Thai)

Panich, V. (2013). Teachers for students: Flip Your Classroom. (2th ed.). Bangkok: S.R. Printing. (In Thai)

Phuaphromyod, P. (2019). NIA promotes innovative skills in “EDUCA 2019” to develop teachers to students. Retrieved from https://mgronline.com/smes/detail/9620000106421. (In Thai)

Rogers, E. M. (1983). Diffusion of innovation. (4rd ed.). New York: Free Press.

Sutthawart, W. (2015). Development of Program for Reinforcing The Educational Innovator Potentiality. (Ph.D., Silpakorn University). (In Thai)

Sutthawart, W., & Chuntuk, T. (2016). Educational Innovator’s Potential Development Method. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(1), 748-767. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/61532 (In Thai)

Sutthawart, W., & Siriwong, P. (2015). The Basic Educational Inonvator in Public Sector: A Study for Grounded Theory. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 8(2), 281-300. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/40205 (In Thai)

Wagner, T. (2010). The Global Achievement Gap: Why Even Our Best Schools Don't Teach the New Survival Skills Our Children Need-And What We Can Do About It. Basic Book: New York.

Wilachai, A., Dokmai, P., & Worakham,.P. (2020). Development of Life-Long Learning Skills for grade 10 students by Mobile – Learning (m – Learning). Rajabhat Chiang Mai Research Journal, 21(2), 20-34. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/cmruresearch/article/view/235689 (In Thai)

Yoddumnern, T., Pluemsamran, T., & Mahaketa, A. (2020). Development of athletics Instructor training course of Rajabhat University. Rajabhat Chiang Mai Research Journal, 21(2), 96-111. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/cmruresearch/article/view/238357 (In Thai)

Youngsuksathaporn, P. (2012). Innovation; Real Thinking Can Do. Bangkok: The Intellectual Property Association of Thailand. (In Thai)

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

ชลารักษ์ น., อินทสิงห์ ส., อัศภาภรณ์ น., & เงินยวง ส. (2021). องค์ประกอบความเป็นครูนักนวัตกรในการศึกษายุคดิจิทัลเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน. Community and Social Development Journal, 22(3), 94–108. https://doi.org/10.14456/rcmrj.2021.247707

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย (RESEARCH ARTICLE)