การสร้างกลไกความร่วมมือและเครือข่ายพัฒนาพื้นที่การเรียนรู้พิพิธภัณฑ์       มีชีวิตเพื่อสร้างเศรษฐกิจท้องถิ่นและคุณภาพชีวิตในพื้นที่เทศบาลเมืองปากพูนจังหวัดนครศรีธรรมราช

เชษฐา มุหะหมัด; เดโช แขน้ำแก้ว; บุญยิ่ง  ประทุม; พีระพงค์  สุจริตพันธ์; พีรดาว  สุจริตพันธ์

doi:10.14456/rcmrj.2022.259213

ผู้แต่ง

เชษฐา มุหะหมัด มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
เดโช แขน้ำแก้ว มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
บุญยิ่ง ประทุม มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
พีระพงค์ สุจริตพันธ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
พีรดาว สุจริตพันธ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ประเทศไทย

DOI:

https://doi.org/10.14456/rcmrj.2022.259213

คำสำคัญ:

กลไกความร่วมมือและเครือข่ายพัฒนา , พิพิธภัณฑ์มีชีวิต , เศรษฐกิจท้องถิ่น , คุณภาพชีวิต

บทคัดย่อ

การสร้างกลไกความร่วมมือและเครือข่ายพัฒนาพื้นที่การเรียนรู้พิพิธภัณฑ์มีชีวิตเพื่อสร้างเศรษฐกิจท้องถิ่นและคุณภาพชีวิตในพื้นที่เทศบาลเมืองปากพูน จังหวัดนครศรีธรรมราช มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างกลไกความร่วมมือและเครือข่ายพัฒนาพื้นที่การเรียนรู้พิพิธภัณฑ์มีชีวิตเพื่อสร้างเศรษฐกิจท้องถิ่นและคุณภาพชีวิตในพื้นที่เทศบาลเมืองปากพูน จังหวัดนครศรีธรรมราช ประกอบด้วยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ กลุ่มองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 20 คน โดยเลือกแบบเจาะจง (Purposive selection) กลุ่มสถานประกอบการ จำนวน 10 คน โดยเลือกแบบเจาะจง (Purposive selection) กลุ่มสถาบันการศึกษา จำนวน 5 คน โดยเลือกแบบเจาะจง (Purposive selection) และกลุ่มภาคเอกชนในพื้นที่ จำนวน 5 คน โดยการเลือกแบบสโนบอล (Snow ball) ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลในเชิงคุณภาพ พบว่า กลไกไอ้เฒ่าประกอบด้วย 8 กลไก คือ 1) การตระหนักถึงความจำเป็นในการสร้างเครือข่าย 2) การประสานหน่วยงานและองค์กรเครือข่าย 3) การสร้างพันธสัญญาร่วมกัน 4) การร่วมคิดและวางแผนกิจกรรมร่วมกัน 5) การดำเนินการกิจกรรมร่วมกัน 6) การบริหารจัดการเครือข่าย 7) การพัฒนาความสัมพันธ์ 8) การรักษาความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่อง และการสร้างเครือข่าย และมี 4 เสาหลัก อันได้แก่ ภาครัฐ ภาคท้องถิ่น ภาคชุมชน ภาคเอกชน และ 3 พลัง ได้แก่ รัฐฐานุภาพ คณานุภาพ และวิชานุภาพ เป็นพื้นที่ต้นแบบแห่งการเรียนรู้

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

Boonpienpon, N. & Wongwiwattana, B. (2019). MICE Business: Strategy Formation Using SWOT Analysis and TOWS MatrixCase Study: Strategy Formation for MICE Business in terms of Conventions and Exhibitions in Thailand. Veridian E-Journal,Silpakorn University, Humanities, Social Sciences and arts, 12(6), 2654-2670. (In Thai) https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/208080/164564 he02.tci-thaijo.org

Chomyot, S., Karlert, S., & Tarakhun, S. (2020). Building cooperation of local people in promoting activities for the elderly to conserve and apply Morlamsinxai intangible cultural heritage. Journal of King Prajadhipok's Institute, 18(2), 104-128. (In Thai) https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/244981/166113

Hanghon, P. & Rinthaisong, I. (2015). An analysis of components and guidelines for enhancing cooperation between local administrative organizations and community learning centers, the Life University Network in the management of non-formal education. Higher education in the southern region of Thailand. Parichart Journal, 28(3), 132-152. (In Thai) https://so05.tci-thaijo.org/index.php/parichartjournal/article/view/56030/46796

Henri, R.G. (1973). Role of museums of art and of human and social sciences. Museum International, 25(1-2), 26-44.

Hutanuwat, N. & Hutanuwat. N. (2003). Community Organization Development. Bangkok: Community Organization Development Institute. (In Thai)

Kanokmongkol, N. (2011). Operations for Cultural Cooperation between Thailand and Taiwan in a special exhibition. Silpakorn, 54(3), 36-47. (In Thai)

Khunweechuay, M. & Thamkirati, K. (2019). Existence of the Pak Phun Folk Fishery Way: Analysis of the dynamics of past changes. Nakbutparitat University Journal Nakhon Si Thammarat Rajabhat, 10(2), 116-126. (In Thai) https://so04.tci-thaijo.org/index.php/nakboot/article/view/125570/114566

Kongpunpin, C. (2014). Development of a living museum in Nathon area, Koh Samui. Chiang Mai: Chiang Mai University. (In Thai)

Kruethep, W. (2004). Potential of local government organizations in solving external impact problems. (Externalities): Learn from the actual experience of the Subdistrict Administrative Organization. Journal of King Prajadhipok's Institute, 2(1), 43-60. (In Thai) https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/244802/165967

Kruethep, W. (2007). Analytical Framework on State Fiscal Risks in the New Era. Journal of Public and Private Management, 14(2), 137-197. (In Thai)

Magelssen. S. (2007). Living History Museums: Undoing History Through Performance. Scarecrow Press.

Mongkolsit, S. (2019). Strategies for building a network of cooperation for the development of education management in a private school in Chonburi Province. Journal of MCU Nakhondhat, 6(10), 5843-5859. (In Thai) https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/227492/162318

Phongphit, S. (2008). Community Enterprise Handbook. Bangkok: Charoen Wittaya Printing. (In Thai)

Rupkhamdee, W. et al. (2009). Assessment of local administrative organizations with excellence in transparency and promoting public participation, 2009. Nonthaburi: National Institute of Development Administration. (In Thai)

Pak Phun Municipality. (2018). Pak Phun Municipality Mueang Nakhon Si Thammarat District Nakhon Si Thammarat Province. Retrieved from https://www.pakpooncity.go.th/. (In Thai)

Secretary of the Education Council. (2004). Development of learning urban communities for Thai society. Bangkok: Sweet pepper graphics. (In Thai)

Sirindhorn Anthropology Center. (2011). Science Museum. Retrieved from https://db.sac.or.th/museum/museum-article. (In Thai)

Sipmuanpiam, N. (2005). Development of a learning city model, Case study: Chonburi Subdistrict Administrative Organization. Bangkok: Chulalongkorn University. (In Thai)

Srisakulchairak, T. et al. (2003). Studying the possibility of participatory conservation and improvement of the old city of Lopburi to the livable heritage city of Thailand. (Research report). Bangkok: Office of the Science Promotion Commission Research and innovation. (In Thai)