การศึกษาเปรียบเทียบสุภาษิตในหนังสือประมวลระดับคำศัพท์และอักษรจีน ประมวลมาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาจีนและมาตรฐานความรู้ภาษาจีน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสำรวจจำนวนและเปรียบเทียบสุภาษิตที่ปรากฏในหนังสือประมวลระดับคำศัพท์และอักษรจีน ประมวลมาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาจีนและมาตรฐานความรู้ภาษาจีน 2) เพื่อศึกษาลักษณะเด่นของสุภาษิตที่ปรากฏซ้ำในหนังสือประมวลระดับคำศัพท์และอักษรจีน ประมวลมาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาจีนและมาตรฐานความรู้ภาษาจีน การวิจัยนี้เป็นการศึกษาข้อมูลจากเอกสาร (Document Research) โดยรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์สุภาษิตจากหนังสือจำนวน 3 ชุด ได้แก่ หนังสือประมวลระดับคำศัพท์และอักษรจีนสำหรับการทดสอบวัดระดับภาษาจีน หนังสือประมวลมาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาจีนรูปแบบใหม่ (HSK1-6) และหนังสือมาตรฐานความรู้ภาษาจีน การสอนภาษาจีนระดับนานาชาติ

ผลการศึกษาพบว่า 1) จำนวนสุภาษิตที่ปรากฏในหนังสือทั้งสามชุดเรียงจากมากไปน้อย ได้แก่ มาตรฐานความรู้ภาษาจีน (353 สุภาษิต) ประมวลระดับคำศัพท์และอักษรจีน (135 สุภาษิต)  และประมวลมาตรฐานการสอบวัดระดับภาษาจีน (113 สุภาษิต) ตามลำดับ ผู้วิจัยคิดว่า สาเหตุที่มีการปรากฏของสุภาษิตจำนวนมากในมาตรฐานความรู้ภาษาจีนซึ่งเป็นมาตรฐานจัดระดับภาษาจีนที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนั้น มาจากจำนวนรวมของคำศัพท์ทั้งหมดในตารางคำศัพท์ที่เพิ่มขึ้น รวมถึงสอดคล้องกับเป้าหมายของมาตรฐานฉบับใหม่ คือ การยกระดับมาตรฐานที่ใช้ในการทดสอบภาษาจีนให้สูงขึ้น จากการเปรียบเทียบสุภาษิตที่ปรากฏในหนังสือแต่ละชุดพบว่า สุภาษิตที่ปรากฏซ้ำในหนังสือทั้ง 3 ชุดมีจำนวนทั้งสิ้น 42 สุภาษิต ผู้วิจัยเห็นว่า การปรากฏซ้ำของสุภาษิตเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความจำเป็นในการเรียนรู้สุภาษิตเฉพาะกลุ่มที่มีโอกาสพบบ่อยเมื่อสื่อสารกับเจ้าของภาษา ผู้เรียนภาษาจีนชาวต่างชาติควรเรียนรู้ความหมายและการนำไปใช้อย่างถูกต้อง      2) ลักษณะเด่นของสุภาษิตทั้ง 42 สุภาษิต พบว่า ทั้งด้านความสมมาตรของเสียงวรรณยุกต์ ความสมมาตรของความหมาย และความหมายเชิงอารมณ์ความรู้สึกของสุภาษิตกลุ่มนี้ สอดคล้องกับผลการศึกษาเกี่ยวกับสุภาษิตจีนในขอบเขตการศึกษาภายในประเทศจีน ซึ่งแสดงให้เห็นว่า หากผู้เรียนชาวต่างชาติได้เรียนรู้สุภาษิตทั้ง 42 สุภาษิตนี้ จะทำให้ตนเองมีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะเด่นของสุภาษิตจีนมากยิ่งขึ้น สำหรับด้านความสัมพันธ์ระหว่างสุภาษิตกับตัวชี้วัดเชิงปริมาณในมาตรฐานความรู้ภาษาจีน ผลการศึกษาพบว่า พยางค์ อักษรจีนและคำศัพท์ส่วนใหญ่ที่ใช้ประกอบสุภาษิตนั้นจัดอยู่ในระดับ 6 ลงมา มีเพียงส่วนน้อยที่จัดอยู่ในระดับ 7-9 อีกทั้งอักษรบางตัว เช่น    “以” “所” “而” เป็นต้น ยังปรากฏคำอธิบายในตารางไวยากรณ์ด้วย ผลการวิจัยข้างต้น สามารถนำไปใช้ในการออกแบบหนังสือ ตำรา และบูรณาการร่วมกับการเรียนการสอนในรายวิชาสำนวนและสุภาษิตจีน เช่น การนำลักษณะเด่นของสุภาษิตจีนด้านใดด้านหนึ่งมาเป็นข้อสังเกตเกี่ยวกับสุภาษิตจีน การเรียบเรียงสุภาษิตโดยกำหนดหมวดนำจากตัวอักษรจีนที่ปรากฏในการประกอบสุภาษิต 42 สุภาษิต เป็นต้น